Οι πρόωρες εκλογές και τα οπίσθια της μαϊμούς 

Υπάρχει άνθρωπος σήμερα στην Ελλάδα που πιστεύει ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα εξαντλήσει την τετραετία; Υπάρχει οπαδός της ΝουΔου με βεβαιότητα ότι η κυβέρνηση του θα κλείσει έστω την τριετία χωρίς να εξαναγκαστεί νωρίτερα να προσφύγει σε εκλογές; Υπάρχει δημοσιογράφος (από όσους φωνάζουν και απειλούν πιο πολύ από τον Άδωνι και απαντάνε συχνότερα από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο στον ΣΥΡΙΖΑ) που στοιχηματίζει ότι το Μαξίμου δεν θα κάνει εκλογές πριν από την διετία; 

Αν υπάρχει έστω και ένας, τότε γιατί διακινούνται (από το περιβάλλον του πρωθυπουργού σε όλα τα ελεγχόμενα μέσα) σενάρια για εκλογές εντός του 2020; Γιατί «ΤΑ ΝΕΑ» κυκλοφόρησαν με πρωτοσέλιδο τίτλο «Δύο καυτά σενάρια για πρόωρες εκλογές» (2020, 2021) και «ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» με ανάλογο περιεχόμενο που το αιτιολογούν με τον τίτλο «Σχέδιο αποστρατείας του κ. Αλέξη Τσίπρα»; Όλοι γνωρίζουμε την πιστότητα των απόψεων που απηχούν οι δύο αυτές εφημερίδες.
Εδώ όμως προκύπτουν μια σειρά από ερωτήματα που χαλάνε την αυτοδύναμη κυβερνητική μαγιονέζα της «κανονικότητας», που δεν δένουν το αυγολέμονο με την «πιο αποτελεσματική από την μεταπολίτευση κυβέρνηση», που δεν στρώνουν τη μπεσαμέλ με το «ρεπορτάζ» για πόλεμο στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ που αμφισβητεί τον Τσίπρα και δημιουργεί διασπαστικές φράξιες πριν το συνέδριο.

Αναπόφευκτα ερωτήματα που ολοφάνερα αποκαλύπτουν τα οπίσθια της μαϊμούς που ανέβηκε στο δέντρο:
Γιατί μία αυτοδύναμη και πανίσχυρη κυβέρνηση -λίγους μόνο μήνες μετά την καθαρή εκλογική της νίκη- έχει ανοίξει συζήτηση για πρόωρες εκλογές;
Γιατί ένας πανίσχυρος και αδιαμφισβήτητος -όπως καθολικά προβάλλεται από τα μέσα- πρωθυπουργός νοιώθει την ανάγκη ενός εκλογικού αιφνιδιασμού εντός του 18μηνου, με την χρήση της λίστας; Από ποιους εσωκομματικούς αντιπάλους προσπαθεί να δραπετεύσει;
Γιατί μία κυβέρνηση που έχει αποκαταστήσει (όπως διατείνονται), σε όλα τα επίπεδα του δημόσιου βίου (εντός 7μηνου) την ομαλότητα και την κανονικότητα δεν συνεχίζει τις «επιτυχίες» της ώστε προς το τέλος της τετραετίας με έργο (από την εφαρμογή του μεγαλύτερου μέρους του προγράμματος της) να ανανεώσει την λαϊκή εντολή; 
Δείχνει ή όχι η εκλογολογία φόβο από την εφαρμογή της κυβερνητικής πολιτικής και σπουδή παραμονής στην κυβέρνηση, κερδίζοντας ξανά εκλογές πριν τους πάρουν χαμπάρι;
Γιατί η απλή αναλογική (που με το σύστημα αυτό θα διεξαχθούν υποχρεωτικά οι επόμενες εκλογές) αποτελεί τροχοπέδη για την Ν.Δ. και όχι για τον ΣΥΡΙΖΑ; Αποτελεί ή όχι ομολογία απουσίας κυβερνητικών συμμάχων (πολιτικών και κοινωνικών), αλλά και ανάγκη να «καεί το χαρτί της αναλογικής» ώστε να παραμείνει στην εξουσία με το εκλογικό σύστημα της ενισχυμένης, που αλλοιώνει το αποτέλεσμα της κάλπης; 
Γιατί η απλή αναλογική πρέπει να «καεί» τώρα και όχι στο τέλος της τετραετίας, όταν η κυβέρνηση θα έχει «αποδομήσει με το έργο της» τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Τσίπρα;
Γιατί εξυφαίνεται «Σχέδιο αποστρατείας του κ. Αλέξη Τσίπρα» μέσω εκλογών (οι οποίες πάντα ενέχουν μεγάλο κίνδυνο γι’ αυτόν που τις προκαλεί), αφού η ΝουΔου διαδίδει ότι υπάρχουν εσωκομματικοί κλυδωνισμοί του Τσίπρα; Οι εκλογές δεν λειτουργούν συσπειρωτικά γύρω από τον αμφισβητούμενο αρχηγό; 

Αυτοί που κέρδισαν εκλογές στήνοντας παγίδες, έπεσαν μέσα και τώρα ψάχνουν τρόπους διαφυγής μέσω εκλογών.  Όμως δεν γνωρίζω περίπτωση αυτοπαγιδευόμενου κυνηγού που να ελευθερώθηκε από τα θηράματα του.

Άλλωστε το κόλπο με τον Δούρειο ίππο μια φορά πιάνει. 
Δεν κερδίζεις δεύτερη φορά το στοίχημα στήνοντας ιπποδρομίες με ξύλινα άλογα. 

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr