Κοντά στην εξιχνίαση της δολοφονίας του Ούλοφ Πάλμε οι σουηδικές αρχές

Η Σουηδία ενδέχεται να δώσει οριστικό τέλος στο αίνιγμα της δολοφονίας του πρωθυπουργού Ούλοφ Πάλμε το 1986, με τον επικεφαλής των ερευνών να τονίζει πως βρίσκεται κοντά είτε στην άσκηση διώξεων ή στο τελειωτικό κλείσιμο της υπόθεσης, λόγω του θανάτου του υπόπτου.

Μία αίσθηση ενόχλησης και τύψεων κυριαρχεί στην κοινή γνώμη για το γεγονός ότι τόσα χρόνια μετά τη δολοφονία του Πάλμε, τον Φεβρουάριο του 1986 εν μέση οδώ στη Στοκχόλμη μετά μία έξοδο με τη σύζυγό του στον κινηματογράφο, η αστυνομία αδυνατεί ακόμη να συλλάβει τον δολοφόνο του. Η υπόθεση αυτή έχει δώσει τροφή σε μία πλειάδα από θεωρίες συνωμοσίας.

Σήμερα ο επικεφαλής των ερευνών Κρίστερ Πέτερσον (Krister Paetersson) αναμόχλευσε τις ελπίδες για τη διαλεύκανση της υπόθεσης, δηλώνοντας πως βρίσκεται κοντά στην ολοκλήρωση των ερευνών.

«Πλέον εργαζόμαστε σε οδούς που είναι πολύ ενδιαφέρουσες και στόχος μου είναι μέσα στο πρώτο μισό του 2020 να είμαστε σε θέση να λάβουμε μία απόφαση για το εάν θα πρέπει να ασκήσουμε διώξεις», τόνισε ο Πέτερσον μιλώντας στην εκπομπή «Το έγκλημα της εβδομάδας» της σουηδικής τηλεόρασης.

«Εξακολουθώ να αισθάνομαι βέβαιος ότι θα είμαστε ικανοί να παρουσιάσουμε τι έγινε στις 28 Φεβρουαρίου 1986. Τι συνέβη τη στιγμή της δολοφονίας και ποιος ήταν υπεύθυνος», πρόσθεσε ο ίδιος.

Ο Πέτερσον ωστόσο εξήγησε πως η έρευνα ενδέχεται να κλείσει χωρίς να ασκηθούν διώξεις. Τούτο θα συμβεί εάν αποδειχθεί πως ο ύποπτος για τη δολοφονία του Πάλμε έχει αποβιώσει ήδη.

Οι δηλώσεις του υπεύθυνου των ερευνών για τη δολοφονία του Πάλμε πυροδότησε αμέσως νέες εικοτολογίες σχετικά με την ταυτότητα του υπόπτου. Αλλά και νέες αμφιβολίες για το εάν όντως ο Πέτερσεν κατόρθωσε, έπειτα από τόσα χρόνια, να ανασύρει στην επιφάνεια νέα στοιχεία—πιθανόν το όπλο της δολοφονίας, που ποτέ δεν βρέθηκε.

Ο σοσιαλδημοκράτης Πάλμε χρημάτισε πρωθυπουργός της Σουηδίας το διάστημα 1969-76 και ξανά μεταξύ 1982-86. Ιδιαίτερα αντιπαθής στους συντηρητικούς κύκλους της Σουηδίας για τις αντι-αποικιακές απόψεις του, την κριτική του κατά του ιμπεριαλισμού των ΗΠΑ, θεωρείτο από πολλούς ότι ήταν κατάσκοπος της KGB, ενώ η συνομωσιολογία για τον θάνατό του κατά καιρούς ενέπλεξε τους Κούρδους αυτονομιστές, τις μυστικές υπηρεσίες της Νοτίου Αφρικής ή τη μυστική αστυνομία της Γιουγκοσλαβίας.

Μόνος ύποπτος στην υπόθεση υπήρξε ένας μικροεγκληματίας ονόματι Κρίστερ Πέτερσον (Christer Paetersson), σχεδόν συνονόματος του ερευνητή), που ταίριαζε στην περιγραφή του δολοφόνου κι αρχικά καταδικάσθηκε το 1989 για τη δολοφονία του Πάλμε, αλλά απαλλάχθηκε κατόπιν για λανθασμένη αναγνώρισή του στην έφεση που άσκησε. Η εικόνα του να επιστρέφει σπίτι του με ένα μπουκάλι βότκα κι ένα Bailys έχει μείνει θρυλική στη Σουηδία, ενώ ένα νέο κοκτέιλ (βότκα με Bailys) κατέκτησε τη νυκτερινή ζωή με το όνομα «Τhe Killer», ο δολοφόνος. Ο Πέτερσον πέθανε το 2004.

Ποιος ήταν ο Ούλοφ Πάλμε

Ο Σβεν Ούλοφ Γιοαχίμ Πάλμε (Sven Olof Joachim Palme, 30 Ιανουαρίου 1927 – 28 Φεβρουαρίου 1986) ήταν Σουηδός σοσιαλδημοκράτης πολιτικός και πρωθυπουργός. Υπήρξε ηγέτης του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος από το 1969 έως το 1986 και Πρωθυπουργός της Σουηδίας από τον Οκτώβριο του 1969 ως τον Οκτώβριο του 1976 και μαζί με Υπουργική Κυβέρνηση από τον Οκτώβριο του 1982. Ο Πάλμε δολοφονήθηκε το 1986 και στη θέση του τον διαδέχτηκε ο Ίνγκβαρ Κάρλσον.

Στις 14 Οκτωβρίου του 1969 διαδέχτηκε τον επί 23 χρόνια πρωθυπουργό Τάγκε Ερλάντερ αρχιτέκτονα της πολιτικής του “τρίτου δρόμου” ανάμεσα στο σοσιαλισμό και τον καπιταλισμό. Την ημέρα εκείνη έκλεισε η αυλαία στην εποχή Ερλάντερ και άρχισε η εποχή Πάλμε. Ο Πάλμε εξελέγη ομοφώνως ως ο νέος ηγέτης από το συνέδριο του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος. Ο Ούλωφ Πάλμε, με την ενδεκάχρονη πείρα στην πολιτική και την άσκηση της εξουσίας, φιλοδοξούσε να βελτιώσει τη Σουηδία του “κοινωνικού κράτους πρόνοιας” με το μεταρρυθμιστικό του πρόγραμμα που τιτλοφορήθηκε “Ισότητα με θεμελιώδη μεταμόρφωση της κοινωνίας“. Υπέρμαχος των δημοκρατικών ελευθεριών, ο Ούλωφ Πάλμε φιλοξένησε στη χώρα του πολλούς Έλληνες αντιπάλους της χούντας των συνταγματαρχών, ενώ ως διακηρυγμένος εχθρός του πολέμου στο Βιετνάμ, προκάλεσε στις αρχές της δεκαετίας του 1970 διεθνή σάλο, όταν επέτρεψε την παραμονή στη Σουηδία σε Αμερικανούς λιποτάκτες[1].

Η 125-μηνη θητεία του Πάλμε ως πρωθυπουργός και ο πρόωρος θάνατός του, τον κατέστησαν τον περισσότερο διεθνώς γνωστό Σουηδό πολιτικό του 20ου αιώνα.