Φρίντα Κάλο – Ντιέγκο Ριβέρα: Η αρχή ενός ταραγμένου έρωτα

Yπάρχει κάτι αφόρητα γοητευτικό στις τυχαίες συναντήσεις που οδηγούν σε δυνατούς έρωτες. Κάτι τέτοιο συνέβη ανάμεσα στους θρυλικούς καλλιτέχνες Φρίντα Κάλο και Ντιέγκο Ριβέρα. Μία ιστορία η οποία σφραγίστηκε από μία ασυνήθιστη γνωριμία. Εξάλλου, η καλλιτεχνική πορεία του καθενός και το εκρηκτικό ταπεραμέντο τους, είναι άρρηκτα δεμένα το ένα με το άλλον, σαν οι δύο καλλιτέχνες να συνθέτουν τελικά μια ιστορία, παρ’ ότι άφησαν ο καθένας το δικό του στίγμα στην τέχνη.

Η αυτοβιογραφία του Ριβέρα που δημοσιεύτηκε το 1960, με τίτλο “My art, my life, an autobiography” περιγράφει αναλυτικά τις στιγμές που τον σημάδεψαν, αποτελώντας το εναρκτήριο λάκτισμα μιας ιστορίας που κράτησε για πάντα. Σε μία ενότητα που ο συγγραφέας ονόμασε “Μια οπτασία της Frida“, περιγράφει την πρώτη συνάντηση του με την έφηβη τότε Φρίντα Κάλο, που ήταν από μικρή ανήσυχη και ανυπότακτη, όπως και το σπουδαίο ταλέντο της.

Ήταν μία από τις τριανταπέντε μαθήτριες σε πανεπιστήμιο του Μεξικού. ‘Ενα βράδυ, ενώ ο ίδιος ζωγράφιζε και η σύζυγος του δούλευε στον κάτω όροφο, άκουσαν δυνατό θόρυβο από μία ομάδα κοριτσιών που μπήκε στο αμφιθέατρο. Η Φρίντα έκανε για πρώτη φορά την εμφάνιση της μπροστά στον ζωγράφο και όπως ο ίδιος γράφει στο βιβλίο του, τον εντυπωσίασε αμέσως με τον δυναμισμό που απέπνεε.

“Θα σας ενοχλούσα πολύ εάν σας κοιτούσα να ζωγραφίζετε”;τον ρώτησε η Φρίντα.

“Αντιθέτως, θα ήμουν γοητευμένος”, της απάντησε εκείνος.

Κάθισε δίπλα του και τον κοιτούσε σιωπηλά, με το βλέμμα της καρφωμένο στο πινέλο του. Η τότε γυναίκα του Rivera, η εντυπωσιακή Γουαδελούπε Μαρίν, γρήγορα άρχισε να ενοχλείται από την παρουσία της νεαρής έφηβης και αφού είδε ότι δεν είχαν αποτέλεσμα οι ειρωνείες που εκτόξευε εναντίον της είπε:

“Κοιτάξτε αυτό το κορίτσι. Τόσο μικρό και δεν φοβάται μια ψηλή γυναίκα σαν εμένα”.

Η έφηβη Φρίντα Κάλο έμεινε περίπου τρεις ώρες στο δωμάτιο παρακολουθώντας με αφοσίωση τον ζωγράφο. Όταν έφυγε είπε απλώς “καληνύχτα”. Ο Rivera έμαθε το όνομα της. Δεν είχε όμως την παραμικρή ιδέα ότι μια μέρα αυτή η κοπέλα θα γινόταν γυναίκα του.

Αρκετό καιρό αργότερα, οι δρόμοι τους συναντήθηκαν ξανά. Δουλεύοντας μια μέρα στο κτίριο του Υπουργείου Παιδείας, ο Rivera άκουσε μια γυναικεία φωνή:

“Κατέβα από εκεί σε παρακαλώ. Υπάρχει κάτι σημαντικό που θα ήθελα να συζητήσω μαζί σου”.

Ο Rivera αντίκρισε ένα κορίτσι περίπου 18 χρονών με λεπτό σώμα, εντυπωσιακά μαλλιά και πυκνα φρύδια, τα οποία πλασίωναν τα έντονα καστανά μάτια της.

“Δεν ήρθα εδώ για διασκέδαση. Θέλω να εργαστώ για να βγάλω δικά μου χρήματα. Έχω κάνει κάποιες δικές μου ζωγραφιές. Θέλω μία ειλικρινή γνώμη για να δω αν αξίζει να συνεχίσω. Μπορείτε να ρίξετε μια ματιά στα έργα μου;”.

Ο Rivera δέχθηκε να παρατηρήσει πιο προσεκτικά τα έργα της. Επρόκειτο για τρία γυναικεία πορτρέτα. Όπως γράφει, το ένα από αυτά τον εντυπωσίασε αμέσως. Για την ακρίβεια, μπόρεσε να διακρίνει παραπάνω πράγματα από αυτά που χαρακτηρίζουν συνήθως τα έργα των αρχάριων καλλιτεχνών. Οι προσωπογραφίες της Φρίντα του αποκάλυψαν μία ασυνήθιστη κίνηση στην έκφρασης, καλλιτεχνική ωριμότητα και ειλικρίνεια. Ήταν φανερό για εκείνον, ότι είχε μπροστά του μια ολοκληρωμένη καλλιτέχνιδα. Η Φρίντα Κάλο που γνώριζε την αδυναμία του για τις γυναίκες δεν πείστηκε από τον ενθουσιασμό του, τον οποίο θεώρησε προσποιητό.

“Δεν ψάχνω φιλοφρονήσεις. Θέλω την κριτική ενός σοβαρού ανθρώπου. Δεν είμαι λάτρης της τέχνης. Είμαι απλώς ένα κορίτσι που πρέπει να εργαστεί για τη ζωή του”, τόνισε.

Όπως γράφει στο βιβλίο του ο Rivera, αισθάνθηκε βαθιά συγκίνηση και θαυμασμό για το τολμηρό κορίτσι που εμφανίστηκε ξαφνικά μπροστά του.

“Κατά τη γνώμη μου, ανεξάρτητα από το πόσο δύσκολο μπορεί να είναι για εσάς, πρέπει να συνεχίσετε να ζωγραφίζετε”, της απάντησε.

Η Φρίντα του ζήτησε να δει για ακόμα μία φορά τα έργα της μετά από λίγες μέρες, καλώντας τον στο σπίτι της. Ο Rivera αναγνώρισε τότε στο πρόσωπο της το κορίτσι που τον παρακολουθούσε με προσήλωση να ζωγραφίζει, ενώ το όνομα της του θύμισε την διήγηση ενός καλού του φίλου, ο οποίος την είχε περιγράψει ως απείθαρχη και άτακτη. Δέχθηκε την πρόταση της με δισταγμό, μόνο και μόνο γιατί η παρουσία και η αύρα της τον γέμιζε με απροσδόκητη χαρά και τον γοήτευε.

Η Φρίντα τον υποδέχτηκε εγκάρδια στο σπίτι της και του έδειξε με ενθουσιασμό όλη τη μέχρι τότε συλλογή ζωγραφικής της. Η παρουσία της θα γινόταν από τότε το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή του, και έτσι θα συνέχιζε να είναι μέχρι το θάνατό της, εικοσιεπτά χρόνια αργότερα. Οι δυο τους έδωσαν εκείνη τη μέρα το πρώτο τους φιλί και ο Rivera ξεκίνησε να την φλερτάρει, χωρίς να αισθάνεται αμηχανία από τη διαφορά ηλικίας που τους χώριζε.

Τέσσερα χρόνια αργότερα, στις 21 Αυγούστου του 1929 παντρεύτηκαν με πολιτικό γάμο. Η Κάλο ήταν τότε 22 χρονών και ο Rivera 42. Έμειναν μαζί μέχρι τον θάνατο της τον Ιούλιο του 1954. Η σχέση τους ήταν ταραχώδης αλλά και ελευθεριακή. Ο Rivera είχε αρκετές ερωμένες και η σύντροφος του τον ζήλευε θανάσιμα για αυτό (με αποκορύφωμα την κρυφή σχέση του με την αδερφή της), ωστόσο και εκείνη πέρασε από αρκετές ακόμα ιστορίες.

‘Ενα από τα αυθεντικά ερωτικά γράμματα της Φρίντα: 

Οι πιο γνωστές από αυτές ήταν αυτή με την χορεύτρια και ηθοποιό Josephine Baker, αλλά και με τον επαναστάτη Λέον Τρότσκι, τον οποίο βαρέθηκε γρήγορα για τον σχολαστικό χαρακτήρα του. Παρ’ όλα αυτά, τόσο η Φρίντα Κάλο, όσο και ο Ριβέρα υποστήριζαν ότι ο ένας ήταν ο έρωτας της ζωής του άλλου.

«Το κορμί πάντα σε προδίδει», έλεγε σαν να περίμενε την επιβεβαίωση που ήρθε στις 13 Ιουλίου 1954. Τα χαρτιά έγραψαν ως επίσημη αιτία την πνευμονική εμβολή. Οι φήμες μέχρι σήμερα επιμένουν στην υπερβολική δόση ηρεμιστικών.

Το Γαλάζιο Σπίτι της Φρίντα Κάλο (ισπανικά:La Casa Azul) όπου έζησε και δούλεψε στην Πόλη του Μεξικού είναι πλέον μουσείο, στο οποίο εκτίθενται προσωπικά της αντικείμενα. Η λήψη φωτογραφιών επιτρέπεται μόνο στο εξωτερικό του σπιτιού και στην αυλή του.

Το βιβλίο “My Art, My Life: An Autobiography” είναι ένα απολαυστικό και ειλικρινές ανάγνωσμα, γραμμένο με τολμηρές λεπτομέρειες και πολλές αναφορές στην εποχή. Είναι μάλιστα πλαισιωμένο με τα αυθεντικά ερωτικά γράμματα της Φρίντας προς τον μεγάλο της έρωτα.