Δεν αποσύρει Τζανακόπουλο – Πολάκη ο ΣΥΡΙΖΑ

 «Τυπικά, το τι θα γίνει θα το ξέρουμε αύριο, θα το αποφασίσουμε. Είναι σαφές ότι δεν αποσύρουμε τους βουλευτές μας. Σίγουρα δεν θα σταλούν άλλοι για να τους αντικαταστήσουν. Ο χρόνος μπορεί να δώσει σωφροσύνη και στην άλλη πλευρά, για να μην πάμε σε έκρυθμες καταστάσεις», δήλωσε ο κ. Βούτσης. Τούτο σημαίνει πως ο Αλέξης Τσίπρας δεν πρόκειται να ορίσει αντικαταστάτες τους στην επιτροπή όπως του ζήτησε ο πρόεδρος της Βουλής Κώστας Τασούλας, ότι επίσης η Κουμουνδούρου θα επιμείνει στην θέση περί «κοινοβουλευτικού πραξικοπήματος» καλώντας τον κ. Τασούλα να δώσει θεσμική λύση – και σημαίνει, ακόμη, ότι η εβδομάδα που ξεκινά αύριο εμπεριέχει οιωνούς υψηλής πολιτικής θερμότητας.

Το πώς ακριβώς θα εκφραστεί αυτή η «κόκκινη γραμμή» σε όρους κοινοβουλευτικής και πολιτικής αντιπαράθεσης θα καθοριστεί, κατά τις πληροφορίες, από τον ίδιο τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ αύριο, Δευτέρα. Τότε θα ληφθούν και οι τελικές αποφάσεις για το εάν οι δύο βουλευτές θα δώσουν το παρών στην επόμενη συνεδρίαση της Προανακριτικής, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται – από την «έξωσή» τους με παρέμβαση της φρουράς έως την εκ νέου μετάθεση της συνεδρίασης με την επίκληση της «μη νόμιμης σύνθεσης» της επιτροπής – ή εάν θα προηγηθούν άλλες πρωτοβουλίες, είτε σε θεσμικό επίπεδο, είτε σε επίπεδο τακτικής.

Το βέβαιο ωστόσο είναι πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα ξαναστείλει την μπάλα στην πλευρά του κ. Τασούλα, τον οποίο ήδη εγκαλεί ευθέως ότι λειτουργεί «ως πρόεδρος της πλειοψηφίας και όχι ως πρόεδρος του Κοινοβουλίου». Στην Κουμουνδούρου, οι δύο επιστολές Τασούλα προς τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ ερμηνεύονται ως «προϊόν αδιεξόδου» και «πιέσεων που δέχθηκε ο πρόεδρος της Βουλής» από την σκληροπυρηνική πτέρυγα της ΝΔ, καθώς στην πράξη δηλώνει περίπου… αναρμόδιος για την επίλυση του ζητήματος επικαλούμενος θολά, και άκρως αμφισβητήσιμα, νομικά επιχειρήματα. Με την πρώτη επιστολή, ο πρόεδρος της Βουλής υποστηρίζει ουσιαστικά πως η Προανακριτική λειτουργεί ως δικαστήριο, άρα οι δύο βουλευτές δεν μπορούν να είναι ταυτόχρονα και μάρτυρες και εισαγγελείς. Στον ΣΥΡΙΖΑ, ωστόσο, επισημαίνουν πως εάν το ζήτημα είναι δικαστικό τότε την τελική απόφαση πρέπει να την πάρει το Δικαστικό Συμβούλιο και όχι η πλειοψηφία της προανακριτικής (εν προκειμένου του «δικαστηρίου»), ενώ εάν είναι πολιτικό τότε και η λύση πρέπει να είναι πολιτική.

Ενδεικτική είναι η σημερινή τοποθέτηση του Δημήτρη Τζανακόπουλου στην «Αυγή», ο οποίος χαρακτήρισε την επιστολή Τασούλα «μνημείο πολιτικής και νομικής αμηχανίας», ενώ αναφερόμενος στην στάση της πλειοψηφίας είπε ότι «ξεπερνούν κάθε όριο γιατί φοβούνται  ότι η παρουσία μας στην επιτροπή θα δημιουργήσει τεράστια προβλήματα σε όσους εμπλέκονται στο σκάνδαλο υπερτιμολόγησης φαρμάκων».

Από την Κουμουνδούρου επισημαίνουν και την αμήχανη στάση από την πλευρά της κυβέρνησης η οποία, επιλέγει να οχυρωθεί πίσω από την θεσμική αυτοτέλεια και ανεξαρτησία του Κοινοβουλίου για να μην πάρει θέση. Θεωρούν, δε, ότι τόσο η απόφαση για την εξαίρεση Τζανακόπουλου-Πολάκη, όσο και η δεύτερη επιστολή Τασούλα προς τον Αλέξη Τσίπρα με το αίτημα να ορίσει νέα μέλη στην επιτροπή είναι αποτέλεσμα και της ισχυρής πίεσης που ασκήθηκε από την πλευρά Σαμαρά – μιας πίεσης που, κατά τις ίδιες εκτιμήσεις, επεκτείνεται και στους κόλπους του Κινήματος Αλλαγής. Εξ ου και η δήλωση του εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Χαρίτση περί «πολιτικής μεθόδευσης της Ν.Δ. και της συνιστώσας του κ. Σαμαρά στο ΚΙΝΑΛ».

Η επιχειρηματολογία αυτή ενισχύεται μετά και την δημόσια και ηχηρή διαφοροποίηση του βουλευτή του ΚΙΝΑΛ Χάρη Καστανίδη ο οποίος αφενός χαρακτήρισε «αντικοινοβουλευτική ενέργεια» την απόφαση εξαίρεσης των δύο βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ και, αφετέρου, δήλωσε πως η σχετική πρόταση, την οποία κατέθεσε πρώτο το ΚΙΝΑΛ, ποτέ δεν συζητήθηκε στο εσωτερικό του κόμματος, αλλά ήταν μια αυτόνομη πρωτοβουλία των βουλευτών Κεγκέρογλου και Λιακούλη. Η θέση Καστανίδη – ο οποίος εντός ΚΙΝΑΛ χρεώνεται από αρκετούς στην «παπανδρεϊκή» και «φιλοσυριζαϊκή» πτέρυγα – έχει προκαλέσει έντονη δυσαρέσκεια και εσωτερικές εντάσεις στην Χαριλάου Τρικούπη, η οποία ωστόσο δεν έχει καμία πειστική απάντηση στις επικρίσεις ότι το Κίνημα Αλλαγής εμφανίζεται για μια ακόμη φορά όχι ως ακολούθημα, αλλά ακόμη και ως πρόθυμη εμπροσθοφυλακή της Νέας Δημοκρατίας…