Από το Aperol στη Mαλαματίνα

Η Δεξιά, με την ίδια ευκολία που προσκυνά τα λάβαρα της Αγίας Λαύρας, με την ίδια ευκολία φοράει την ευρωπαϊκή προβιά και απαιτεί από τον  Γερούν να… λειτουργήσει γερά. Για να ξαναφορέσει αμέσως μετά τα τσολιαδίστικα, να ζωστεί τα φυσεκλίκια και να προσκυνά γοργόνες και μεγαλεξάνδρους.

Ζήσαμε λοιπόν την επαναφορά σας στα πατροπαράδοτα, στη Δεξιά που ξέρουμε και… αγαπάμε. Και ωραία είναι και άκρως διασκεδαστικά όλα αυτά  τα γραφικά, και αν πούμε ότι δεν τα περιμέναμε ψέματα θα σας πούμε. Η ανάσυρση του φασιστικού ιδεολογήματος της Δεξιάς για την εθνική καθαρότητα και τα μυθεύματα της, η παραχάραξη της Ιστορίας και της Γεωγραφίας, δεν προκαλεί κατάπληξη. Είναι ο βούρκος μέσα στον οποίο νυν και αεί ψαρεύει ψηφαλάκια.

Αλλά και ποτέ δεν μπορείς απλώς να μείνεις εκεί. Γιατί όταν το ταΐζεις το φίδι με το χεράκι σου,  μη περιμένεις ότι εσύ θα φύγεις με ακέραια τα δάχτυλα.

Κι άλλον δεν λυπάμαι, παρά μόνο την Μαρέβα Γκραμπόβσκι-Μητοστάκη  με την «διεθνή καριέρα» και τα σπίτια του Βολταίρου, που λαχτάρησε η γυναίκα να γίνει πρώτη κυρία μιας… ευρωπαϊκής χώρας.  Της χώρας του… aperol

Αλλά  για να επιτευχτεί ο στόχος αναγκάζεται να συναναστρέφεται περικεφαλαίες και σάρισες, άλογα και λιβανιστήρια και να συγχρωτίζεται με το συρφετό των Λαγών, των Κασιδιαραίων, των Φράγκων και των Τζήμερων.

Όμως η κ. Γκραμπόβσκι δεν τους είδε τους Λαγούς με τα στειλιάρια, δεν είδε τους Δεβελέκους, τους Μιχαλολιάκους και τους Μπαρμπαρούσηδες με τις σημαίες και τους ναζιστικούς χαιρετισμούς, δεν είδε τους Χρυσαυγίτες με τις κουκούλες και τα καδρόνια, δεν είδε τους «πατριώτες» που χτυπούσαν δημοσιογράφους και φωτορεπόρτερ, δεν είδε τα φασιστικά συνθήματα, δεν είδε…

Και έτσι αναρωτήθηκε δημοσίως «Δακρυγόνα σε οικογένειες, σε μητέρες με τα παιδιά μας, σε ηλικιωμένους;! Γιατί; Ντροπή!»

Μην εκπλήσσεστε για την καθυστερημένη ευαισθησία της κ. Γκραμποβσκι για τα δακρυγόνα. Είχε μείνει στην εποχή που η χρήση δακρυγόνων ήταν η απάντηση της…  Δημοκρατίας στους πληβείους. Η απάντηση σε όλα εκείνα  τα πλήθη που διαδήλωναν για τις πεζούλες τους, για τη ζωή, τη δική τους και των παιδιών τους, για  τη δουλειά και τα δικαιώματα της.

Όταν βέβαια αρνείσαι την εικόνα του Χρυσαυγίτη που βυσσοδομεί,  τις φωτογραφίες που κάνουν το γύρο του κόσμου, όταν βαφτίζεις,  έλληνες πατριώτες τους υπόδικους εθνικιστές, τους παρέχεις τη μεγαλύτερη εξυπηρέτηση. Ούτε στα όνειρα τους δεν φαντάζονταν το δώρο της  νομιμοποίησης που απλόχερα τους προσφέρεις.

«Εθνικόφρονες» κυνηγούσαν στην Φιλελλήνων τη Σοφία Βούλτεψη, φωνάζοντας της, «κ@#$*@ η Δημοκρατία σας πούλησε τη Μακεδονία». Τη Σοφία Βούλτεψη  που σου πιπίλαγε τα αυτιά Δεξιέ μου, ότι οι Μαδούροι θα σου στερήσουν το χαρτί υγείας, ότι θα σκουπίζεσαι με 3 φυλλαράκια τη μέρα κι αυτά θα τα παίρνεις με δελτίο.

Έτρεμε η προχθές η Σοφία Βούλτεψη κι ήταν απολύτως λογικό. Δεν τη βγάζεις εύκολα καθαρή με τους συναγωνιστές του Ρουπακιά και του Λαγού. Αλλά δεν κάνεις και κολεγιές μαζί τους.

Κι είναι ιστορικό δεδομένο ότι τους φασίστες δεν μπορείς να τους χρησιμοποιήσεις, θα σε χρησιμοποιήσουν. Δεν θα σε ταΐσουν ποτέ, κι όταν  αρχίζεις να τους ταΐζεις θα σε φάνε. Κι όταν θα κατανοήσεις φτηνέ πολιτευτάκο μου, ότι όσο κανονικοποιείς τη παρουσία τους, όσο επαναλαμβάνεις τη ρητορεία, τα σύμβολα, τον εθνικισμό τους, τόσο τους νομιμοποιείς, τόσο μακιγιάρεις την αποκρουστικότητα τους, τότε θα δεις να χάνεις και το εκλογικό σου κοινό. Γιατί το αυθεντικό είναι πάντα πιο γοητευτικό από τη ρέπλικα, στα πλήθη που εσύ εκπαιδεύεις να το λατρεύουν.  

Και τότε, κανένας μεγαλέξαντρος, καμία γοργόνα και κανένα λιβανιστήρι δεν θα σε σώσει.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr