Άλλος για τον ψυχίατρο;

Λέει ο Μητσοτάκης στη συνέντευξή του στο προχθεσινό “Βήμα” για τον ΣΥΡΙΖΑ: «Τολμώ να πω ότι παραμένει εκτός τόπου και χρόνου. Δέσμιος των ιδεοληψιών του και μιας εικονικής πραγματικότητας για τη διακυβέρνησή του. Αλλά και του πένθους του για την απώλεια της εξουσίας». Λέμε κι εμείς: ώπα, να το πάλι το πένθος!

Έκανε την εμφάνισή του πρώτα στη Βουλή, στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό, κατά την οποία ο Κυριάκος διέγνωσε με επιστημονική ακρίβεια το στάδιο του πένθους στο οποίο βρίσκεται ο Τσίπρας.

Τώρα επανέρχεται, και μάλιστα η διάγνωσή του αφορά όχι μόνο τον Τσίπρα, αλλά ολόκληρο τον ΣΥΡΙΖΑ.

Πρόκειται για μια ιδιοφυή προσέγγιση. Το πένθος ως πολιτική κατηγορία! Όταν ο πρωθυπουργός διαπιστώνει ότι το πένθος, και μάλιστα το στάδιο της οργής, διακατέχει το αντίπαλο κόμμα, τότε όλα τα πράγματα μπαίνουν σε μια σειρά. Διότι η διάγνωση ανασκολοπίζει τα μύχια της πονεμένης αριστερής ψυχής μας.

Οργίζεσαι για το μέρισμα που έκοψαν, για την εργασιακή ζούγκλα που επανέφεραν, για τους Πατέρες και τους Διαματάρηδες του επιτελικού κράτους, για τον Ινδαρέ και τα συμπαρομαρτούντα των ΜΑΤ, για τα αρχαία της Θεσσαλονίκης και τα νέα της Ελπινίκης; Το πένθος φταίει.

Αν επεκτείνουμε τη διάγνωση σε άλλους πενθούντες, σε όσους για παράδειγμα πίστεψαν τον προεκλογικό Κυριάκο και τώρα κλαίνε ή κατεβάζουν καντήλια, τότε θα πρέπει να κάνουν χρυσές δουλειές οι ψυχολόγοι και οι ψυχίατροι. Ίσως θα πρέπει να υπάρξει και ειδικό τμήμα πένθους στο επιτελικό κράτος – τόσοι και τόσοι συμμετέχουν σ’ αυτό, είναι δυνατό να λείπουν οι ψυχίατροι;

Για να διεισδύουν στα ενδότερα του πένθους και της οργής, να εξηγούν συμπεριφορές και αντιδράσεις και να προτείνουν τα κατάλληλα μέτρα. Όχι αποσπασματικά, όπως αυτά που παίρνει τώρα ο Χρυσοχοΐδης για διάφορες κατηγορίες βεβαρημένων. Αλλά συστηματικά.

Από την άλλη, είναι καλό και θεραπευτικό που καταυγάζει τις τηλεοράσεις μας η εικόνα του Κυριάκου. Το αντίθετο και αντίδοτο του πένθους. Ως ποδηλάτης, ας πούμε, με ένδυση κατάλληλη και χαμόγελο ακατάλληλο. Τον βλέπεις και γελάς θες δεν θες. Και της απαραίτητης Μαρέβας του.

Ως βασίλισσας του χιονιού, ας πούμε, και συμπληρώματος αισιοδοξίας – όπως λέμε συμπλήρωμα διατροφής. Αυτή είναι όντως μια μαζική θεραπεία της οργής. Όχι είπατε; Ε, είστε για ψυχίατρο…

Πηγή: Η Αυγή

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr