Βενιζέλο και Κουβέλη κλαίμε όλοι

Του Λάκη Μπέλου

♦ Τιτανοαξέχαστοι Βαγγέλη και Φώτη. Είμαστε όλοι εδώ για να σας αποχαιρετήσουμε από την προεδρία των κομμάτων σας.

♦ Κλαίμε όλοι. Δεν κλαίμε μόνο, πολλοί δίπλα μας ξεράθηκαν από το γέλιο.

♦ Είμαστε λοιπόν, όλοι εδώ. Οταν λέω «όλοι» εννοώ ήμασταν πέντ΄ έξι όλοι στα δύο συνέδρια που είχατε, ο Βαγγέλης στον Πανελλήνιο και ο Φώτης στο Σινέ Κεραμεικός.

♦ Δεν έπρεπε, Βαγγέλη, να κάνεις το συνέδριο στον Πανελλήνιο. Γελάει το πανελλήνιο.

♦ Δεν έπρεπε να πας σε κλειστό γήπεδο μπάσκετ. Φαινόταν τεράστιο, σαν το γήπεδο του τελικού Μπαρτελόνα- Γιουβέντους. Σε γήπεδο 5×5 θεατών έπρεπε να μιλήσεις.

♦ Οταν είπες, Βαγγέλη, ότι φεύγεις και μας αφήνεις χρόνους κι ένα στικάκι, ράγισε το καταπέτασμα καθώς πήγαινες δίπλα στο εστιατόριο του Πανελληνίου να φας το καταπέτασμα.

♦ Ηταν συγκλονιστική η εμφάνισή σου στο γήπεδο μπάσκετ. Ησουν ο Διαμαντίδης και ο Σπανούλης μαζί. Κυριολεκτικά.

♦ Καθώς διέσχιζες το γήπεδο να βγεις έξω βουρκωμένος πέρασε σαν φιλμ, σε τριάντα δευτερόλεπτα μέσα, η ζωή σου στην προεδρία του ΠΑΣΟΚ.

♦ Ποιος θα ξεχάσει την τεράστια συμβολή σου στην υπογραφή των μνημονίων; Κορυφή ήσουν. Ο Σαμαράς τρώει τη σκόνη σου – ετοιμάζω και του Αντώνη τον αποχαιρετισμό οσονούπω.

♦ Θα υπάρξει άνθρωπος Βαγγέλη που να αρνηθεί ότι εσύ ήσουν ο οραματιστής κι ο εμπνευστής κι ο άνθρωπος που δημιούργησε το ξακουστό χαράτσι;

♦ Αχ, αυτό το χαράτσι! Εριξε μια κυβέρνηση παλιά, θα ρίξει και μία καινούργια. Τι θα ρίξει, πάει την έριξε ο ΕΝΦΙΑς κι ο ΦΠΑς. Σε λίγες μέρες θα έχουμε τα εκατόν σαράντα.

♦ Εχουμε όμως και τις τρελίτσες Γιούνκερ, Βαγγέλη, που σε χτυπούσε με το ντοσιέ στο κεφάλι. Τον καλεί ο Αλέξης και δεν απαντάει ο Ζαν-Κλοντ. Δώδεκα κι ούτε ένα τηλεφώνημα στο Μαξίμου. Αυτή η αγάπη θα γίνει Κούγκι τελικά.

♦ Δεν φεύγουμε από σένα Μπένι. Δεν θα ξεχάσουμε βέβαια το στικάκι. Εφυγες από την ηγεσία και δεν ξέρουμε ακόμα τι έγινε με εκείνο το γαμημένο το στικάκι.

♦ Πάντα όμως υπάρχουν και χειρότερα. Ο Λοβέρδος.

♦ Τέλος πάντων, ας είναι ελαφριά τα στικάκια που σε σκεπάζουν γιατί πρέπει να ασχοληθώ και να αποχαιρετήσω και τον Φώτη. Και πολύ χώρο και χρόνο σού αφιέρωσα.

♦ Φώτη, μου έμειναν 50-100 λέξεις να σε αποχαιρετήσω, γιατί αλλιώς θα βγω έξω από τη σελίδα. Δεν θα έφταναν όμως ούτε 50 κι 100 σελίδες για τα πεπραγμένα σου. Και μόνο ότι ανακάλυψες τον Ψαριανό πάντως φτάνει.

♦ Σου έκλεψαν ασύστολα το σλόγκαν «Πρώτη φορά Αριστερά» που υποστήριξε το Μνημόνιο. Ποιος μπορεί να το αρνηθεί αυτό; Πιο μνημονιακός πεθαίνεις.

♦ Ευτυχώς που παρέδωσες στα χέρια τού γίγαντα Θανάση Θεοχαρόπουλου. Είμαστε όμως τόσο λίγοι στη ΔΗΜΑΡ που δεν φτάνουμε για να μαζευτούμε να παίξουμε ούτε Θανάση.

♦ Θα σε θυμόμαστε πάντα Φώτη τη στιγμή που στο Σινέ Κεραμεικός ύψωσες τα χέρια σου μπροστά στον παραληρούντα οπαδό σου Σωτήρη Κιμπαρόπουλο, 58 ετών, από την Πάτρα.

♦ Αυτό το πανηγυρικό σήκωμα των χεριών σου μοιάζει μόνο με το πανηγυρικό σήκωμα των χεριών του Μέσι στους οπαδούς της Μπαρτσελόνα.

♦ Εσύ όμως δεν είσαι μόνο ο Μέσι. Είσαι μαζί και ο Μέσι και ο Νεϊμάρ και ο Σουάρες της πολιτικής και της κωλοτούμπας.

♦ Βαγγέλη, Φώτη, αθάνατοι! Προτείνω επίτιμοι πρόεδροι ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr