"Πράσινο φως" για τη μαζική χρήση των αέριων καυσίμων από τους ιδιοκτήτες ΙΧ

Το «πράσινο φως» για τη μαζική χρήση των αέριων καυσίμων (υγραέριο και φυσικό αέριο) από τους Έλληνες ιδιοκτήτες ΙΧ αυτοκινήτων αλλά και τη μείωση του κόστους μετατροπής των κινητήρων των βενζινοκίνητων αυτοκινήτων δίνει το νομοσχέδιο για την οδική ασφάλεια που αναμένεται σύντομα να γίνει νόμος του κράτους.

Με το νομοσχέδιο προωθείται το άνοιγμα νέων συνεργείων αερίων καυσίμων μέσα από την απελευθέρωση του επαγγέλματος αλλά και η δυνατότητα στα υφιστάμενα πρατήρια να διαθέτουν εκτός από βενζίνη και αέρια καύσιμα. Με τον τρόπο αυτό οι οδηγοί που πλέον επιλέγουν την «φθηνή» λύση κίνησης του αυτοκίνητους τους να διευκολύνονται στο «γέμισμα» του … ρεζερβουάρ τους. Παράλληλα ο ανταγωνισμός θα μειώσει σημαντικά και το κόστος για τη μετατροπή ενός βενζινοκίνητου αυτοκινήτου που σήμερα αναγκάζει πολλούς ιδιοκτήτες να αναζητήσουν τη λύση σε άλλες χώρες/ .

Οι Ελληνες οδηγοί ΙΧ οι οποίοι έχουν επωμιστεί τεράστια επιβάρυνση από την εκτόξευση της τιμής της βενζίνης θα μπορούν πλέον εύκολα και με μικρότερο κόστος να μετατρέψουν τους κινητήρες των αυτοκινήτων τους σε κινητήρες υγραερίου και φυσικού αερίου μειώνοντας στο μισό το κόστος μετακίνησης τους!!!

Δεν είναι τυχαίο ότι η τιμή ανά λίτρο των αερίων καυσίμων δεν ξεπερνά τα 60 με 70 λεπτά ενώ η τιμή της βενζίνης ανά λίτρο ξεπερνά το 1,5 ευρώ.

Σημειώνεται ότι η μέχρι σήμερα νομοθεσία απαγόρευε ουσιαστικά το άνοιγμα νέων συνεργείων, δημιουργώντας συνθήκες κλειστού επαγγέλματος.

Δεν είναι τυχαίο ότι οδηγοί ΙΧ που επιθυμούν να μετατρέψουν τους κινητήρες των αυτοκινήτων τους από βενζινοκίνητους σε υγραεριοκίνητους μπαίνουν σε λίστα αναμονής η οποία μπορεί να ξεπεράσει και τους πέντε μήνες ενώ ταυτόχρονα το κόστος μετατροπής μπορεί να φτάσει και τα 3.000 ευρώ ανάλογα με τον κυβισμό του αυτοκινήτου.

Στελέχη της αγοράς τονίζουν ότι η ζήτηση για την τοποθέτηση υγραερίου έχει αυξηθεί κατά 500% παρά το αυξημένο κόστος της μετατροπής.

Εκτός από το ενδιαφέρον μεμονωμένων φυσικών προσώπων το τελευταίο διάστημα στη λύση της υγραεριοκίνησης στρέφονται και επιχειρήσεις με στόλο οχημάτων, όπως και σχολές οδηγών, καθώς το κόστος μετακίνησής τους έχει αυξηθεί πολύ, αφού λόγω της φύσης του αντικειμένου τους υποχρεούνται να πραγματοποιούν πολλές χιλιάδες χιλιόμετρα μηνιαίως.

Η εργασία μετατροπής γίνεται από έναν μηχανικό που θα πρέπει να έχει άδεια ασκήσεως επαγγέλματος του Ν.1575/1985 με ειδικότητα τεχνίτη συστημάτων υγραερίου. Μετά την εγκατάσταση του συστήματος του υγραερίου ο μηχανικός υποχρεούται να παραδώσει στον κάτοχο του αυτοκινήτου αντίγραφο υπεύθυνης δήλωσης του Ν.1599/1986, με την οποία ενημερώνει το ΚΤΕΟ πως η διασκευή έγινε σύμφωνα με τις προϋποθέσεις του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών. Στη συνέχεια, το αυτοκίνητο περνάει από τεχνικό έλεγχο σε ΚΤΕΟ και αν διαπιστωθεί πως η εργασία έγινε πράγματι με βάση τους κανόνες του Υπουργείου, συμπληρώνεται στην άδεια κυκλοφορίας η χρήση υγραερίου ως καυσίμου κίνησης.

Με υγραέριο κινούνται στην Ιταλία ένα εκατομμυρίο οχήματα, στην πρωτεύουσα της Αυστρίας 400 λεωφορεία, στην πρωτεύουσα της Δανίας 200 λεωφορεία, στην Αυστραλία 500.000 οχήματα, στο Ηνωμένο Βασίλειο 40.000 οχήματα, ενώ τα ταξί στην Ιαπωνία κινούνται με υγραέριο σε ποσοστό το 90%.

Παγκοσμίως, σήμερα, κυκλοφορούν περί τα 15 εκ. οχήματα με υγραεριοκίνηση. Στην Ελλάδα υπολογίζεται ότι υπάρχουν πάνω από 20.000 αυτοκίνητα που χρησιμοποιούν αυτό το καύσιμο, εκ των οποίων σχεδόν τα 5.000 στη Θεσσαλονίκη.

Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, η υγραεριοκίνηση χρησιμοποιείται σε πάνω από 7 εκατομμύρια αυτοκίνητα, αντιπροσωπεύοντας περίπου το 3% του συνολικού στόλου αυτοκινήτων, αποτελώντας το πιο ευρέως διαδεδομένο εναλλακτικό καύσιμο. Ιδιαίτερα σε χώρες όπως η Ιταλία, η Ολλανδία, η Γαλλία, η Πολωνία, αλλά και η Τουρκία, η Ιαπωνία και η Αυστραλία, όπου συναντάται ακόμα μεγαλύτερο ποσοστό αυτοκινήτων που κινούνται με υγραέριο!

Στην Ελλάδα, παρ’ότι η υγραεριοκίνηση είναι νομιμοποιημένη για όλα τα οχήματα, σύμφωνα με το νόμο 2773 του 1999, ο αριθμός των αυτοκινήτων που επέλεγαν να κινηθούν εναλλακτικά με καύσιμο το υγραέριο ήταν σημαντικά χαμηλότερος από το μέσο όρο των υπόλοιπων ευρωπαϊκών χωρών.

http://www.imerisia.gr