Ο δρόμος είναι η λύση…

Το έδειξε η συγκέντρωση στο Εφετείο για τη δίκη της Χ.Α. Το έδειξε η συγκέντρωση στην πλατεία Νέας Σμύρνης ενάντια στην αστυνομική βία. Το έδειξαν οι συνεχείς διαδηλώσεις των φοιτητών του ΑΠΘ ενάντια στην πανεπιστημιακή αστυνομία. Το έδειξε η μεγαλειώδης μοτοπορεία των ντελιβεράδων ενάντια στην εργασιακή τους εξαφάνιση.

Ο δρόμος είναι η λύση. Τον δρόμο φοβάται η κυβέρνηση, ο Μητσοτάκης, η efood, κάθε κανίβαλος εκμεταλλευτής που θεωρεί ότι μας έχει του χεριού του, ότι μπορεί να ρουφήξει ζωή απ’τη ζωή μας.

Ο δρόμος ήταν η λύση για να μαζέψουν ο Μητσοτάκης κι ο Χρυσοχοΐδης, τα διάφορα καλόπαιδα αστυνομικούς, που σε πλάκωναν απλώς επειδή θεώρησαν ότι τους στραβοκοίταξες Ο δρόμος ήταν η λύση για να παραπεμφθεί η πανεπιστημιακή αστυνομία στις καλένδες, δήθεν μέχρι να εκπαιδευτούν οι αστυνομικοί, δηλαδή ποτέ. Ο δρόμος ήταν η λύση για να κάνει η efood εκατό κωλοτούμπες και να υπογράψει σύμβαση αορίστου χρόνου με τους 2000 εργαζόμενους της στα delivery. Από εκεί που τους εκβίαζε και ήθελε να τους κάνει freelancers, δηλαδή ανθρώπους δίχως εργασιακή υπόσταση, σερνάμενους ανθρώπους για ένα κομμάτι ψωμί. Και έμεινε στο τέλος ο ύπουλα εμμονικός και φανατικά ταξικός Χατζηδάκης, να ψελλίζει ότι εκείνος γνωρίζει εργαζόμενους που προτιμούν να γίνουν freelancers. Εκτός από επικίνδυνος είναι και γελοίος.

Ο δρόμος είναι η λύση, τον δρόμο φοβούνται. Στον δρόμο κάνουν πίσω. Ο δρόμος που περπατάμε και ο ηλεκτρονικός δρόμος που σερφάρουμε. Αυτοί οι δύο δρόμοι τους μπλοκάρουν. Η αλληλεγγύη που αναπτύσσεται, ο ηλεκτρονικός ακτιβισμός του διαδικτύου που τους γελοιοποίει, σαρώνει κάθε προπαγάνδα, κάθε εξαγορασμένο δημοσιογράφο, κάθε αμερικανό προπαγανδιστή του Μητσοτάκη. Σαρώνει κάθε Ντάλτον και τον μεταμορφώνει σε Ραν Ταν Πλαν.

Οι εργαζόμενοι της efood νίκησαν γιατί είναι πραγματικά φτωχοί και αυτό το ξέρουμε όλοι, ήταν ενωμένοι, είναι ορατοί, τους βλέπουμε κάθε ώρα και στιγμή και μπορέσαμε να αναπνεύσουμε τον ίδιο άδικο αέρα που ανάπνευσαν. Οι «ντελιβεράδες» της efood σήκωσαν ψηλά τους εαυτούς τους, μας έκαναν περήφανους και μας γέμισαν ελπίδα ότι το παιχνίδι ποτέ δεν είναι χαμένο. Θα εξακολουθούν νακυκλοφορούν δίπλα μας, να χτυπάνε την πόρτα μας με καύσωνα, κρύο, χιόνι και βροχή, όμως πλέον θα είναι νικητές και τιμημένοι.

Οι κόκκινοι άνθρωποι με τα κόκκινα μηχανάκια κατάφεραν να νικήσουν. Μαζί με το φαγητό που θα κουβαλούν στα κόκκινα κουτιά τους θα μοιράζουν περηφάνια, αξιοπρέπεια και ελπίδα, μηνύματα αντίστασης και αγώνα. Και θα συνεχώς θα μας θυμίζουν ότι ο δρόμος είναι η λύση…

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr