Γράφει ο Φέλιξ
Μπορούσε να πει στον Αλέξη Τσίπρα πως αναγκάστηκε να υποχωρήσει μετά τη δική του πίεση και ηθική στάση. Μπορούσε επίσης να πει πως με την ψήφιση του άρθρου από την κυβέρνηση είχαν αμνηστευθεί πλείστοι ορατοί και αόρατοι οφσορούχοι του ΣΥΡΙΖΑ. Μπορούσε ακόμα να υπερασπιστεί το δικαίωμα του πετυχημένου επιχειρηματία που διαπρέπει στο εξωτερικό να είναι βουλευτής στη χώρα του. Και τι δεν μπορούσε να πει; Μέχρι και σκίτσα του Αρκά θα μπορούσε να μοιράσει για να γελάσει το χειλάκι του κάθε πικραμένου νεοδημοκράτη που τον φαντασιώνεται πρωθυπουργό και ηγέτη και στιβαρό πολιτικό.
Τίποτα δεν έκανε. Αποχώρησε μαζί με τη ΝΔ, σφυρίζοντας εσπευσμένα λήξη στο παιχνίδι. Το φοβήθηκε άραγε; Μην αρχίσουν να ακούγονται ονόματα εταιρειών offshore στην αίθουσα της Βουλής; Μην αναφερθούν στις μετοχές του στη Samsung και χρειαστεί να πάρει θέση; Μήπως έπρεπε να στηρίξει και πάλι τον Παπασταύρου και την αγορά οικοπέδων από τη Μαρέβα από offshore που ανήκε στο Χριστοφοράκο;
Μήπως τελικώς αυτός είναι και ο λόγος που η επίμαχη διάταξη δεν εντοπίστηκε κατά την ψήφισή της στη Βουλή αλλά εμφανίστηκε στο Πρώτο Θέμα του εκδότη με τις 5 offshore;
Όπως και να έχει το πράγμα ο Κυριάκος στη Βουλή μετατράπηκε σε Ζήκο και αυτοί που νόμιζαν πως έχουν στραμμένα τα μάτια στον αρχηγό είδαν τον μπακαλόγατο του Χατζηχρήστου, ο οποίος αφού ρώτησε επανειλημμένα «μαλώνεις ρε;», μόλις πήρε την απάντηση «ναι ρε μαλώνω», τότε εκστόμισε το «καλά μάλωσε μόνος σου». Το τραγικότερο είναι πως όπως ακριβώς και ο Χατζηχρήστος στην ταινία, κοίταξε γύρω του τους παριστάμενους και φώναξε αυτό που νόμιζε πως έγινε, το «είδες τον ξεφτέλισα».
