Χρήστος Χατζηπαναγιώτης: Η συγκλονιστική περιγραφή του για την περιπέτεια της υγείας του (video)

"Εκτός από το έμφραγμα, έπαθα και δυο ανακοπές"

2024 05 24 081503 1

Για τη σοβαρή περιπέτεια με την υγεία του που πέρασε πρόσφατα μίλησε για πρώτη φορά δημόσια ο ηθοποιός Χρήστος Χατζηπαναγιώτης στον Νίκο Χατζηνικολάου και στην εκπομπή “Ενώπιος Ενωπίω”.

Ο ηθοποιός περιέγραψε τα όσα συνέβησαν εκείνο το βράδυ ως εξής:

“Ήταν μια τρομερή περιπέτεια, ξαφνική, όπως είναι όλα αυτά τα πράγματα. Κεραμίδα. Ένα βράδυ λοιπόν άρχισα να πονάω. Ευτυχώς όλα λειτούργησαν εκείνο το βράδυ υπέρ μου.

Δεν ήμουν μόνος μου. Η Βίκυ ήταν επάνω και μιλούσαμε στο τηλέφωνο, σε τριπλή επικοινωνία, με τη φίλη μας την Ελένη Κούρκουλα, που είναι και η επιχειρηματίας μας στο θέατρο, λέγαμε για την παράσταση. Και ξαφνικά τους είπα ‘παιδιά, δεν αισθάνομαι καλά’. Δεν καταλάβαιναν στην αρχή ότι είναι κάτι σοβαρό.

Εγώ είχα αρχίσει να αισθάνομαι πολύ άσχημα, τους είπα ‘δεν είμαι καλά, σβήνω’. Ευτυχώς η Ελένη είπε ‘πάρτε αμέσως το 166’, το 166 ήρθε πολύ γρήγορα, με πήγαν στο νοσοκομείο πολύ γρήγορα. Εκτός από το έμφραγμα, έπαθα και δυο ανακοπές.

Δηλαδή έπαθα μια ανακοπή στο σπίτι, από την οποία επέστρεψα πολύ γρήγορα στα χέρια της Βίκυς, και έπαθα μια δεύτερη ανακοπή στο νοσοκομείο. Ευτυχώς μου έκαναν ΚΑΡΠΑ εκεί οι γιατροί, με επανέφεραν και άρχισα να τρέχω κανονικά.

Άρχισαν με ένα φορείο να με τρέχουν προς το χειρουργείο, μου έλεγε η γιατρός ‘πάθατε ανακοπή’, εγώ άκουγα όλο το ‘All tha jazz’ στο κεφάλι μου, bye bye, love, bye bye happiness… Να το πούμε όμως και αυτό, γιατί είναι μια ομολογία που οφείλω να την κάνω. Σε όλη τη διάρκεια και στο ασθενοφόρο και στο νοσοκομείο, για να είμαι ήρεμος, προσευχόμουν.

Έλεγα δηλαδή την προσευχή που λέω κάθε μέρα και στο θέατρο πριν βγω, και το βράδυ στο σπίτι μου. Και αυτό πραγματικά με βοήθησε πάρα πολύ.

Ο γιατρός μου τις επόμενες μέρες μου είπε ‘πραγματικά ήσουν τόσο ήρεμος την ώρα της αγγειοπλαστικής που το συζητάγαμε με τους γιατρούς, δεν το έχουμε συναντήσει πολύ συχνά’. Αυτό το οφείλω στην προσευχή μου”.

Ερωτηθείς αν έχει αλλάξει κάτι στην καθημερινότητά του μετά από την περιπέτεια της υγείας του, απάντησε: “Επιβεβαιώνεται κάτι που είχα κατακτήσει τα τελευταία χρόνια, το λέω με χαρά και με καμάρι.

Είχα πει ότι η ζωή είναι ένας ίσκιος από γρήγορο πέταγμα πουλιών. Πρέπει να ζούμε την κάθε στιγμή όπως της αξίζει και να μην αφήνουμε τίποτα για αύριο.

Έτσι επανήλθα με πιο ισχυροποιημένη αυτήν την πεποίθηση, ότι πρέπει να ζήσω χωρίς φόβους, να ζήσω ρουφώντας τη ζωή μέχρι το μεδούλι της, και για όσο μου δίνεται αυτή η ευκαιρία να τη ζήσω μέχρι το τέλος της”.