«Κριτική» και ομοφοβικός οχετός στον «άθρησκο» Σπύρο Μπιμπίλα από τη «συνάδελφο» του, Γκέλυ Γαβριήλ

Τον Σπύρο Μπιμπίλα όλοι τον γνωρίζουν και, αντικειμενικά, δεν έχει ακουστεί κακή κουβέντα για το άτομο του! Καμία! Ο άνθρωπος αυτός, που έχει δουλέψει πολύ σε θέατρο, κινηματογράφο και τηλεόραση, δίχως ποτέ να υπερτιμήσει τον εαυτό του και τις υποκριτικές του ικανότητες, τα τελευταία χρόνια έχει γίνει κάτι σαν «φύλακας – άγγελος» για όλους τους συναδέλφους του. Η αλήθεια είναι πως ο Μπιμπίλας κατάφερε να κάνει το ΤΑΣΕΗ να «ακούγεται» πιο πολύ κι από το ΣΕΗ μέσα από μία ακάματη ακτιβιστική και φιλανθρωπική δραστηριότητα – ειδικά τις τρέχουσες μέρες τον είδαμε να βγαίνει παγανιά, κυριολεκτικά, προκειμένου άποροι ηθοποιοί να έχουν όλα τα απαραίτητα. Δεν το λες και μικρό πράγμα την ίδια στιγμή που διάφοροι ανθυποσελέμπριτις βγαίνουν και μας ενημερώνουν (λες και μας νοιάζει) πως περνάνε στα σπίτια τους και τι θα μαγειρέψουν στις οικογένειες τους! Υπάρχει και κάτι άλλο: Ο Σπύρος Μπιμπίλας τυχαίνει να’ναι άθρησκος και να μη διστάζει να το δηλώνει δημοσίως απ’ τον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook. Ακολουθεί η, προ ημερών, ανάρτηση του που προκάλεσε πλήθος αρνητικών (τουλάχιστον) comments:

Την ανάρτηση του Σπύρου Μπιμπίλα έσπευσε να αναδημοσιεύσει τόσο στο facebook της, όσο και στην προσωπική της ιστοσελίδα, η συνάδελφός του και «φίλη» του (;), Γκέλυ Γαβριήλ. Επειδή πολλοί με ρώτησαν ποια είναι η Γκέλυ Γαβριήλ, θα τους το θυμίσω εγώ στο παρόν άρθρο! Ας δούμε τώρα την ανάρτηση της Γαβριήλ (όχι ολόκληρη, ένα μικρό δείγμα- νομίζω- φτάνει και περισσεύει):

Όπως ήταν αναμενόμενο, κάτω από το ποστάρισμα της Γκέλυς Γαβριήλ μπήκαν διάφοροι χριστιανοταλιμπάν και «στόλισαν» τον Μπιμπίλα με έναν ομοφοβικό οχετό, που μπροστά του η αυριανική επίθεση στον Μάνο Χατζιδάκι μια φορά κι έναν καιρό φαίνεται σήμερα πολύ…λάιτ. Κατά τα άλλα, η κυρία Γαβριήλ θυμάται τον Χριστό που της δίδαξε μόνο αγάπη…Πάμε τώρα να θυμηθούμε κι εμείς ποια είναι η, μάλλον ολότελα ξεχασμένη σήμερα, Γκέλυ Γαβριήλ που τα έβαλε με τον, πανελληνίως διάσημο, Σπύρο Μπιμπίλα!

Μ’ ένα γρήγορο γκουγκλάρισμα, οι πληροφορίες που αντλούμε από το διαδίκτυο για τη Γκέλυ Γαβριήλ είναι «sex symbol των 80s», «πάλαι ποτέ σεξοβόμβα του ελληνικού κινηματογράφου» κλπ. Ουδέν πρόβλημα! Άμα υπήρξε ωραία γυναίκα, γιατί όχι; Δεν είναι ούτε η πρώτη, ούτε η τελευταία που να θεωρείται «sex symbol». Ομολογώ ότι αυτό του «ελληνικού κινηματογράφου», ωστόσο, με προβλημάτισε! Που έπαιξε η κυρία Γαβριήλ; Όχι, καθίστε να δούμε, μπορεί η γυναίκα να’χε παίξει στο «Τοπίο στην Ομίχλη», ξερωγώ, ή στα «Πέτρινα χρόνια». Μισό λεπτό! Μπορεί εγώ να μη θυμάμαι και να την αδικώ ως προς το καλλιτεχνικό κομμάτι. Διότι, επίσης, έχει κάθε δικαίωμα να αναρτά Βελόπουλο και Κασιδιάρη στα social media, όπως και να υπερασπίζεται την πίστη της – δημοκρατία έχουμε.

Ευτυχώς όλα βρίσκονται πια στο διαδίκτυο κι έτσι είμαι σε θέση να παραθέσω τίτλους ταινιών, στις οποίες μεσουράνησε η Γκέλυ Γαβριήλ: «Ο Γλυκοψεύτης» (1984), «Στους κερατάδες λέμε ναι» (1986), «Σκληρά καρύδια και τουλούμπα…μέλι» (1987), «Ταμτάκο προχώρα, ξεβρώμισε τη χώρα» (19809), «Στοπ! Μην πηδάτε στο μπαλκόνι μου» (1991) κ.α. Αποπειράθηκα να δω κάποιες απ’ αυτές, όσες υπάρχουν στο YouTube, αλλά δεν αντέχονται πάνω από πεντάλεπτο, συγγνώμη κιόλας. Κάποιες μπορεί και να βλέπονται, ας μην είμαι αφοριστικός, σαν το τελευταίο, που μαθαίνω ότι προήλθε από θεατρική επιτυχία του Βάσου Αδριανού. Who Knows…

Αφήνω τώρα το επαγγελματικό κομμάτι, αφού ο καθένας όπως μπορεί πορεύεται στη ζωή αυτή, και επαναλαμβάνω ότι η κυρία Γαβριήλ έχει δικαίωμα να υπερασπίζεται την πίστη της ή τις ιδέες της. Αυτό που δεν έχει δικαίωμα είναι να παραδίδει έναν άνθρωπο βορά σε ένα «ψεκασμένο» ομοφοβικό κοινό, σιγοντάροντας κιόλας, τη στιγμή που εκείνος διατύπωσε κοσμιότατα μία άποψη του. Αυτό δεν την κάνει «ηθοποιό» οπουδήποτε και να’χε παίξει, ακόμη και στο «Τοπίο στην ομίχλη», που λέω παραπάνω. Ούτε καν καλλιτέχνιδα την κάνει, όπως προφανώς θέλει να τη χαρακτηρίζουν. Αντίθετα, την κάνει εντελώς έξω από τα χριστιανικά ιδεώδη, τα οποία υποτίθεται ότι πρεσβεύει. Την κάνει επίσης «πάλαι ποτέ σεξοβόμβα» και «νυν Ελένη Λουκά των social media». 

Και κάτι ακόμη: Σαφώς και ένας καλλιτέχνης που έχει τιμηθεί έως και με Όσκαρ μπορεί να είναι μισαλλόδοξος – για να μην πω τίποτ’ άλλο. Κακό του κεφαλιού του. Θα κριθεί ΚΑΙ γι’ αυτό. Έτσι κρίνεται και η κυρία Γαβριήλ, ως άνθρωπος και ως καλλιτέχνης απ’ τα δημόσια λεγόμενα της. Να το πω αλλιώς, αράδα δεν θ’ άλλαζα απ’ αυτό το κείμενο, οποιοδήποτε καλλιτεχνική πορεία, εξέλιξη κλπ. είχε πάρει ίσαμε τώρα. 

Τέλος, τον όποιο μισαλλόδοξο, ακροδεξιό, φανατισμένο, κάφρο ή και τον όποιο φασίστα, δεν τον παίρνεις απ’ το χεράκι να του δείξεις τον καλό το δρόμο. Ας γίνουν άλλοι Καλοί Σαμαρείτες, εγώ δεν θα πάρω, φχαριστώ. Τους ανθρώπους που υπάγονται στις άνωθεν κατηγορίες, απλά τους θυμίζεις ποιοι είναι, σαν να τους λες «Βούτα λίγο τη γλώσσα στο μυαλό πριν αρθρώσεις λόγο». Αυτά από μένα. Κατά τ’ άλλα, νά’χουμε ένα καλό και αρκούντως χριστιανικό νεοελληνικό Πάσχα! 

Υ.Γ. Τελικά θα αναζητήσω τα «Σκληρά καρύδια και τουλούμπα…μέλι»! Με ιντριγκάρισε ο τίτλος! 

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr