Κάνοντας πολιτική στα κοινωνικά δίκτυα: άλλαξαν οι όροι ή χάλασε η ποιότητα;

Χθες η “Αυγή” κυκλοφόρησε με το πρώτο μέρος της αποκάλυψης της επιχείρησης “Υπόγα”, μία έμπνευση του Νίκου Σωτηρόπουλου, πολύ καλύτερα οργανωμένη και πολύπλευρη: Εκτός από το Twitter θα τους βρείτε και στο Facebook. Ψεύτικοι λογαριαμσοί -ή μη- εμφανίζονται με προπαγάνδα παλιού, πολύ παλιού τύπου. Γκεμπελικής παλαιότητας. Οι επιθέσεις άλλαξαν και χαρακτήρα. “Νοητικά ανάπηροι”, “καλά σου έκαναν και σε βίασαν”, “σκουπίδια”, “χρησιμοποιημένες σερβιέτες”. Άλλοι χαρακτηρίστηκαν γκέι, λεσβίες… Γιατί τυπικά η Νέα Δημοκρατία δεν έχει “πρόβλημα” με “αυτά”, αλλά το κοινό της ξέρει. Και μάλιστα πολύ καλά.

Μαζί με τα τρολς του Μουρούτη, είχε ξεκινήσει και κάτι ακόμα: η μονταζιέρα. Η χάλκευση δηλώσεων, συνεντεύξεις που “άλλαζαν” φράσεις, ή λαιβ ομιλίες που “κόβονταν” αποσπάσματα. Τότε ενυπήρχε τουλάχιστον το αντανακλαστικό της μαζικής αντίδρασης, οπότε η μονταζιέρα μέσα από τα ίδια τα κοινωνικά δίκτυα θα αναιρούνταν. Τώρα έχουν προχωρήσει…

Τώρα διαβάζουν, ακούν, βλέπουν και ανασκευάζουν. Ένα πράγμα απολύτως κατανοητό θα παρουσιαστεί ως το ψάρι σαν κρέας και θα κυκλοφορήσει, με μάλιστα χυδαίες επιθέσεις, σε βαθμό που θα γραφτούν μέχρι και άρθρα πάνω σε ψευδείς αναφορές. Και αυτή είναι πλέον η απόλυτη προπαγάνδα: είναι η εποχή της διακτινισμένης αλήθειας. Η αλήθεια δεν είναι μία, είναι μία σε ένα συγκεκριμένο σημείο αι μία εντελώς άλλη σε ένα σημείο δεύτερο.Όχι, επειδή δεν έχουν την αντιληπτική ικανότητα να κατανοήσουν τι έχει λεχθεί, τι όχι, αλλά επειδή αυτό δεν είναι πολιτική στα κοινωνικά δίκτυα. Στα κοινωνικά δίκτυα πολιτική είναι η διαστρέβλωση. Αν σας θυμίζει κάτι, σας θυμίζει τα βιβλία της ιστορίας σας: γκεμπελισμός.

Έτσι, από τον χρήστη Τάδε, ως την αφρόκρεμα των υπερασπιστών της κυβέρνησης (μιλάω για ονόματα όπως ο Σάκης Μουμτζής ή η Βίνιαν Ευθυμιοπούλου) είναι πάντα πρόθυμοι να παρουσιάσουν ως αλήθεια μια μονταζιέρα, να τη σερβίρουν στο αναγνωστικό -διαδικτυακό- τους κοινό και να φτιάξουν μια ιστορία, που μπορεί να μην είναι γενικώς αληθινή, αλλά ειδικώς θα γίνει. Θέλοντας και μη.

Εδώ έρχεται ο κος Βορίδης, ο οποίος είχε ανακοινώσει πως το facebook θα πάρει μέτρα κατά του μίσους και του αλληλοσπαραγμού. Αυτός ο περιορισμός της ελευθερίας του λόγου δε φαίνεται να επηρεάζει το κυβερνητικό διαδικτυακό επιτελείο. Έτσι, η διαδικτυακή πολιτική δήλωση, δηλαδή η στέρηση του δικαιώματος να γράψεις για μέρες ή ώρες στον λογαριασμό σου, αφορά κατά απόλυτο κανόνα σε χρήστες που υπερασπίζονται απεργούς πείνας, ή γίνονται επιθετικοί κατά της κυβέρνησης. Αλλά ποτέ στη μονταζιέρα. Η μονταζιέρα, λογικά, δεν προκαλεί μίσος, ούτε αλληλοσπαραγμό.

Πάντως, έτσι διαμορφώνεται η άσκηση πολιτικής. Δεν είναι αλλαγή της ποιότητας, είναι κανονική πολιτική και η πολιτική στις μέρες μας δεν εννοείται πάντα θετικά, κυρίως δεν εννοείται δημοκρατικά ή με σεβασμό στην ελευθερία του λόγου. Το βλέπουμε γενικώς, το βλέπουμε, ας πούμε, από κάτι που θα γράψουμε ως κάτι που δε θα εμφανιστεί στα μάτια μας από σελίδες προοδευτικών ΜΜΕ. Φιλτράρεται τι θα διαβάσουμε, φιλτράρεται η ενημέρωση του κοινού. Και αυτό είναι ο ορισμός της άσκησης πολιτικής – από την πλευρά του ισχυρού και όχι του ιδιαιτέρως δημοκράτη.

Όμως, δυστυχώς, πολιτική κάνουν πια οι έχοντες την εξουσία με τους όρους που υφίσταται η εξουσία τους.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr