Καμπανάκι από Financial Times: Προετοιμαστείτε για κύμα εταιρικών πτωχεύσεων

Στο editorial του ο Joseph Schumpeter σόκαρε πολλούς με τις άμεσες απόψεις του, ο οποίος στις αρχές του 20ου αιώνα έλεγε στους φοιτητές του στο Χάρβαρντ ότι «μια ύφεση για τον καπιταλισμό είναι σαν ένα καλό, κρύο ντους». Έτσι, μετά από μια δεκαετία εξαιρετικά χαμηλών επιτοκίων, αυτό το… κρύο ντους που φαίνεται πως έρχεται δεν σημαίνει πως θα είναι απαραίτητα κακό.

Το ντόμινο των πτωχεύσεων φαίνεται πως έχει ήδη ξεκινήσει. Οι εταιρίες στην Αμερική πτωχεύουν η μία μετά την άλλη και ενδεχομένως να φτάσουν και το υψηλότερο επίπεδο από το 2010, ενώ οι πτωχεύσεις έχουν ήδη φθάσει σε υψηλό επίπεδο μετά τη χρηματοπιστωτική κρίση στην Αγγλία και την Ουαλία και έχουν αυξηθεί κατακόρυφα και στην ευρωζώνη.

Από την πλευρά της η Allianz προβλέπει αύξηση των πτωχεύσεων στις ανεπτυγμένες οικονομίες τα επόμενα χρόνια, καθώς περισσότερες επιχειρήσεις αναχρηματοδοτούνται με υψηλότερα επιτόκια και πράγματι τα επόμενα πέντε χρόνια, πάνω από 3 τρισ. δολάρια εταιρικού χρέους πρέπει να αποπληρωθούν στις ΗΠΑ.

Ο ρόλος των επιτοκίων

Τίποτα από τα παραπάνω δεν αποτελεί ιδιαίτερη έκπληξη, καθώς τα επιτόκια έχουν αυξηθεί με τον ταχύτερο ρυθμό των τελευταίων τεσσάρων δεκαετιών, η αγορά εργασίας «κατεβάζει ταχύτητα» και η ζήτηση πρόκειται να επιβραδυνθεί. Παράλληλα, οι εταιρείες καταναλώνουν τα ταμειακά τους αποθέματα και θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν μια σημαντική αύξηση του κόστους δανεισμού τους, ενώ οι λογαριασμοί ενέργειας έχουν εκτοξευθεί, η κρατική στήριξη μετά την πανδημία έχει μειωθεί και αποπληρωμές έχουν επίσης καταστεί ληξιπρόθεσμες.

Τα υψηλότερα επιτόκια αποτελούν το βασικό πλήγμα για επιχειρήσεις και εργαζομένους. Μακροπρόθεσμα, ωστόσο, θα μπορούσε να είναι κάτι θετικό για την οικονομία. Μέρος της αύξησης των πτωχεύσεων έχει να κάνει με το φαινόμενο της αναπλήρωσης. Πολλές εταιρείες που λυγίζουν είναι πιθανό να είχαν στηριχθεί από τα μέτρα πολιτικής Covid-19 και θα είχαν καταρρεύσει ούτως ή άλλως.

Επιχειρήσεις που βρίσκονται σε οικονομική δυσπραγία και είναι επίμονα ζημιογόνες, επίσης θα κληθούν να αντιμετωπίσουν τη σκληρή πραγματικότητα. Οι επιχειρήσεις αυτές πολλαπλασιάστηκαν την εποχή των χαμηλών επιτοκίων που ακολούθησε την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση: το μερίδιό τους στις εισηγμένες εταιρείες παγκοσμίως αυξήθηκε κατά 4 ποσοστιαίες μονάδες στο 10% το 2021, σύμφωνα με έγγραφο εργασίας του ΔΝΤ.

Μέχρι στιγμής, οι πιέσεις συγκεντρώνονται στις επιχειρήσεις με την υψηλότερη μόχλευση στους κλάδους του λιανικού εμπορίου, της υγειονομικής περίθαλψης, των ακινήτων και των κατασκευών. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, οι μικρές επιχειρήσεις – οι οποίες έχουν λιγότερες συστημικές επιπτώσεις – αναφέρουν υψηλότερο κίνδυνο αφερεγγυότητας από ό,τι οι μεγαλύτερες εταιρείες.

Οι ρυθμιστικές αρχές εξακολουθούν, ωστόσο, να πρέπει να ενισχύσουν την παρακολούθηση των ιδιωτικών αγορών για τυχόν επακόλουθους κινδύνους. Και πάνω απ’ όλα, οι υπηρεσίες αναδιάρθρωσης και αφερεγγυότητας πρέπει να είναι προετοιμασμένες ώστε να διασφαλίζουν ότι οι εταιρείες μπορούν να πτωχεύσουν σωστά και γρήγορα. Όσο περισσότερος χρόνος χρειαστεί, τόσο μεγαλύτερη είναι η πίεση στις επιχειρήσεις και την οικονομία. Η επανεκπαίδευση και η υποστήριξη της αναζήτησης εργασίας θα βοηθήσει επίσης τους ανέργους να βρουν νέους ρόλους.