Η ακρίβεια στα σχολικά είδη «τσακίζει» τις οικογένειες

Με το πρώτο κουδούνι για την έναρξη της σχολικής χρονιάς να απέχει μόνο μερικές μέρες, αρκετοί γονείς έχουν ήδη ξεκινήσει τις απαραίτητες αγορές σχολικών ειδών για τα παιδιά τους. Με το «καλημέρα» της έναρξης των σχολείων βαθιά το χέρι στην τσέπη καλούνται να βάλουν οι γονείς, καθώς στα σχολικά είδη οι τιμές δείχνουν να κινούνται στα ίδια επίπεδα με πέρσι, ωστόσο η διακύμανσή τους είναι τεράστια. Για παράδειγμα, μπορεί κάποιος να προμηθευτεί μια απλή τσάντα πλάτης από 5 ευρώ, όμως οι τιμές στις επώνυμες και πιο ποιοτικές τσάντες μπορεί να ξεκινούν από τα 30 ευρώ και να φτάνουν έως τα 200 ευρώ!

Αντίστοιχα οι τιμές των τετραδίων μπορεί να ξεκινούν από τα 40 λεπτά, αλλά φτάνουν έως και 5 ή 7 ευρώ όταν πρόκειται για πολυθεματικά σπιράλ ή πιο μεγάλα τετράδια. Ανάλογα με τις ανάγκες σε κάθε τάξη διαφοροποιείται και η γραφική ύλη που καλούνται να προμηθευτούν οι μαθητές και το συνολικό κόστος που καλούνται να καλύψουν οι οικογένειες μπορεί να κυμανθεί από 50 – 60 έως και πάνω από 150 ευρώ. Και μπορεί να γίνεται αυτές τις μέρες πολλή συζήτηση γύρω από αυτά τα κόστη, λόγω και του «καλαθιού των σχολικών ειδών» που θέσπισε η κυβέρνηση κατ’ αναλογία του «καλαθιού του νοικοκυριού» στα σούπερ μάρκετ που αποδείχθηκε μια κοροϊδία, ωστόσο τα σχολικά είδη είναι από τα… μικρότερα οικονομικά βάρη στα οποία καλούνται οι λαϊκές οικογένειες να ανταποκριθούν κάθε Σεπτέμβρη.

Βαθιά το χέρι στην τσέπη για τις ξένες γλώσσες…

Γιατί τα μεγάλα κόστη που βαραίνουν τις λαϊκές οικογένειες για τα παιδιά τους είναι αυτά που έχουν να κάνουν με τη συμπλήρωση των ανεπαρκειών του ίδιου του σχολείου. Σε αυτόν τον τομέα πάνω πάνω φιγουράρουν οι ξένες γλώσσες. Τα Αγγλικά θεωρούνται πλέον απαραίτητα για όλους, κάτι που αναγνωρίζει και το κράτος αφού τα έχει εντάξει σε όλες τις τάξεις του Δημοτικού (πρόσφατα και στα Νηπιαγωγεία με διαμορφωμένο πρόγραμμα), ωστόσο δεν τα συνδέει με καμιά προετοιμασία πιστοποίησης. Ετσι, κανένας δεν μένει στα όσα διδάσκει το σχολείο για τα Αγγλικά και κάποια στιγμή στρέφεται σε φροντιστήριο ή σε ιδιαίτερα με την προοπτική να μάθει καλά τη γλώσσα και να πάρει κι ένα πτυχίο.
Τα δίδακτρα στα φροντιστήρια ξένων γλωσσών για τα Αγγλικά ξεκινούν από 230 – 250 ευρώ ετησίως για τις πρώτες τάξεις και φτάνουν έως και 1.500 – 1.800 ευρώ για τις τάξεις του ανώτερου πτυχίου (proficiency). Τα αντίστοιχα μηνιαία κόστη ξεκινούν δηλαδή από 20 – 30 ευρώ και φτάνουν τα 200 ευρώ για τις μεγάλες τάξεις, ανάλογα κι αν το φροντιστήριο τα διαιρεί σε 8 ή σε 9 μήνες κ.ο.κ. Στις περισσότερες περιπτώσεις, δε, ο γονιός καλείται πέρα από το κόστος της εγγραφής και τον πρώτο μήνα, να καταβάλει επίσης στην αρχή της χρονιάς και ένα μεγάλο κόστος για τα ξενόγλωσσα βιβλία που ξεπερνά τα 100 – 150 ευρώ.

Με αντίστοιχο τρόπο λειτουργούν γονείς και μαθητές και για τη δεύτερη ξένη γλώσσα της επιλογής τους, αφού και αυτή εισάγεται μεν στα σχολεία από την Ε’ Δημοτικού, η διδασκαλία της όμως δεν θεωρείται ικανοποιητική κι έτσι οι μαθητές που επιδιώκουν να μάθουν και δεύτερη ξένη γλώσσα αντικειμενικά στρέφονται στα φροντιστήρια με αντίστοιχα κόστη.

…τα ποσά εκτινάσσονται στα φροντιστήρια Μέσης Εκπαίδευσης

Τα φροντιστήρια όμως, ως γνωστόν, δεν σταματούν εδώ. Καθώς τα προγράμματα όπως η Ενισχυτική Διδασκαλία και η Πρόσθετη Διδακτική Στήριξη παραμένουν υποβαθμισμένα, οι λαϊκές οικογένειες που αδυνατούν οι ίδιες να στηρίξουν τα παιδιά τους στρέφονται στα φροντιστήρια για να τα βοηθήσουν με τη μελέτη τους στα μαθήματα του σχολείου. Εκεί, τα δίδακτρα για τους μαθητές του Δημοτικού ξεκινούν από 70 – 100 ευρώ τον μήνα, ανάλογα με τις ώρες και τα μαθήματα, ενώ τα Κέντρα Μελέτης που απευθύνονται σε αυτές τις ηλικίες δεν έχουν νομοθετημένο θεσμικό πλαίσιο, λειτουργούν συχνά και ως χώροι φύλαξης παιδιών κι έχουν πληθύνει τα τελευταία χρόνια, καθώς, όπως φαίνεται, πατούν πάνω σε ανάγκες των λαϊκών οικογενειών που διευρύνονται και δεν μπορούν να καλυφθούν από το σχολείο.

Τα φροντιστήρια Μέσης Εκπαίδευσης, από την άλλη, είναι από παλιά γνωστά και αποτελούν το μεγαλύτερο οικονομικά κόστος για τις λαϊκές οικογένειες. Για τους μαθητές Γυμνασίου τα δίδακτρα ξεκινούν από 150 – 180 ευρώ τον μήνα και αυξάνονται ανά τάξη. Στο Λύκειο τα ποσά εκτινάσσονται και για την προετοιμασία για τις πανελλαδικές εξετάσεις συναντούμε ποσά της τάξης των 250 – 400 ευρώ για τη Β’ Λυκείου και 400 – 700 ευρώ για τη Γ’ Λυκείου. Κι αυτά είναι τα συνηθισμένα ποσά που συναντάμε για το πακέτο των τεσσάρων μαθημάτων των πανελλαδικών εξετάσεων σε συνοικιακά και κεντρικά φροντιστήρια στην Αθήνα, ενώ το κόστος ανεβαίνει πολύ περισσότερο όταν προστίθενται επιπλέον μαθήματα, όπως π.χ. το Σχέδιο, του οποίου η κυβέρνηση ουσιαστικά κατάργησε τη διδασκαλία στο σχολείο. Και φυσικά, το κόστος είναι ακόμα μεγαλύτερο αν αντί για φροντιστήριο κατευθυνθεί ο μαθητής σε ιδιαίτερα μαθήματα.

Αλλες δραστηριότητες που δεν καλύπτονται από το σχολείο

Οι ανεπάρκειες του σχολείου όμως που καλούνται να συμπληρώνουν οι γονείς βάζοντας το χέρι στην τσέπη δεν σταματούν εδώ. Αθλητικές δραστηριότητες, χορός, μουσική είναι κάποιες από τις πλέον συνηθισμένες δραστηριότητες που επιλέγουν οι γονείς για τα παιδιά τους. Συχνά αυτές οι ανάγκες καλύπτονται με μικρότερο κόστος από δομές των δήμων ή από απογευματινές και σαββατοκυριακάτικες δραστηριότητες που οργανώνουν οι Σύλλογοι Γονέων στα Δημοτικά σχολεία. Ομως, εκεί που δεν υπάρχουν τέτοιες πιο φθηνές λύσεις ή όταν ένα παιδί θέλει να ασχοληθεί πιο επισταμένα π.χ. με μια αθλητική δραστηριότητα και στρέφεται σε έναν αθλητικό σύλλογο εκεί το κόστος είναι συνήθως γύρω στα 30 ευρώ τον μήνα. Αντίστοιχα στις σχολές χορού τα δίδακτρα ξεκινούν από 40 – 50 ευρώ τον μήνα, ενώ στα ωδεία για την εκμάθηση κάποιου οργάνου το κόστος ανεβαίνει ακόμα παραπάνω φτάνοντας