Μέχρι πότε θα δικαιολογείτε τη σεξιστική βία; Δεν είναι έγκλημα πάθους, είναι γυναικοκτονία.

Την οργισμένη αντίδραση παγκοσμίως έχει πυροδοτήσει η γυναικοκτονία της 25χρονης Ίνγκριντ Εσκαμίγια, που βρέθηκε διαμελισμένη από τον άντρα σύντροφό της στην περιοχή Γκουστάβο Α. Μαδέρο στο Μεξικό.

Από το πτώμα της δολοφονημένης είχε αφαιρεθεί το δέρμα της με μαχαίρι, τα όργανά της είχαν κοπεί, ενώ τα εντόσθιά της βρέθηκαν σε πλαστική σακούλα κοντά στο σημείο της δολοφονίας. Όπως είπε με απύθμενο θράσος στην αστυνομία, πέταξε κομμάτια από τη σάρκα και τα εντόσθια της στην αποχέτευση γιατί «ένιωσε ντροπή».

Σύμφωνα με τοπικά μέσα, η Ίνγκριντ είχε υποβάλει καταγγελία σε βάρος του συντρόφου της για ενδοοικογενειακή βία πριν από λίγους μήνες και λίγο αργότερα την απέσυρε. Η αδερφή της κοπέλας κατέθεσε πως ο συγκεκριμένος άντρας κακοποιούσε κατ’ επανάληψη την Ίνγκριντ.

«Φταίχτης ήταν ο Θεός Έρωτας»: ΜΜΕ ξεπλένουν τον θύτη της γυναικοκτονίας

Η γυναικοκτονία της, συνοδεύτηκε μάλιστα και από ένα εμετικό πρωτοσέλιδο σκανδαλοθηρικής εφημερίδας. Εικόνες του διαμελισμένου κορμιού της δολοφονημένης κοπέλας με τον κατάπτυστο τίτλο – «ξέπλυμα» στον θύτη «Φταίχτης ήταν ο Θεός Έρωτας», «κοσμούσαν» τα περίπτερα της Πόλης του Μεξικό. Η πιο ακραία μορφή έμφυλης και σεξιστικής βίας, παρουσιάστηκε στο ευρύ κοινό ως «έγκλημα πάθους». Ηχεί, απ’ ότι φαίνεται, καλύτερα στα αυτιά των αντρών απ’ ότι η λέξη γυναικοκτονία.

Η «διπλή δολοφονία» της Ίνγκριντ Εσκαμίγια προκάλεσε την οργισμένη αντίδραση φεμινιστικών οργανώσεων, ενώ με το χάσταγκ #JusticiaParaIngrid, χρήστες των social media επιτίθενται στην εφημερίδα και ζητούν να αποδοθεί δικαιοσύνη για τις γυνακοκτονίες, ενώ παράλληλα κάνουν λόγο για ανοχή και «κουκούλωμα» των Αρχών.

Τα social media κατακλύζουν φωτογραφίες που απεικονίζουν όμορφα τοπία και ζώα για να επικαλύψουν τις φρικιαστικές εικόνες του διαμελισμένου σώματος της δολοφονημένης Ίνγκριντ. Ποστάροντας «όμορφες» εικόνες που συνοδεύονται από το όνομά της, ακτιβιστές προσπαθούν να «τιμήσουν τη μνήμη και τη ζωή της».

Η Σοφία Τέλο Μοσκαρέλα, καλλιτέχνης από την Πόλη του Μεξικό, πόσταρε στο Twitter μια ζωγραφιά που έφτιαξε για την Ίνγκριντ και έγινε viral. «Με την οργή μας, θα μεγαλώσουν λουλούδια. Ας αναπαυτεί η Ίνγκριντ, γιατί αυτούς δε θα τους αφήσουμε σε ησυχία» έγραψε στο Twitter.

Παράλληλα, μαζικές διαδηλώσεις «ενάντια στη ματσίλα και τις γυναικοκτονίες» οργανώνονται για την Παρασκευή σε διάφορες πόλεις του Μεξικό. Τα χάσταγκ #IngridEscamilla #JusticeForIngrid συγκεντρώνουν την παγκόσμια διαμαρτυρία και οργή.

Προαναγγελθείσες δολοφονίες σε μια χώρα που οι γυναικοκτονίες σπάνε ρεκόρ

Σε μια χώρα που η έμφυλη βία σαρώνει, αγανακτισμένες γυναίκες βγαίνουν συχνά στους δρόμους για να φωνάξουν ενάντια στη βία σε βάρος των γυναικών. Τον περασμένο Αύγουστο, χιλιάδες γυναίκες βγήκαν στους δρόμους για να διαδηλώσουν σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τους βιασμούς εφήβων κοριτσιών από αστυνομικούς.

Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, 3.142 γυναίκες δολοφονήθηκαν το πρώτο δεκάμηνο του 2019 στο Μεξικό. Από αυτές, 726 υποθέσεις θεωρούνται γυναικοκτονίες, ενώ ακτιβιστές αναφέρουν ότι ο αριθμός των γυναικών που δολοφονούνται λόγω του φύλου τους είναι πολύ μεγαλύτερος. Η μεγάλη πλειοψηφία των υποθέσεων δεν επιλύονται ποτέ, ενώ για ένα πολύ μικρό ποσοστό αποδίδεται δικαιοσύνη.

Κατά μέσο όρο, δολοφονούνταν δέκα γυναίκες την ημέρα στο Μεξικό το 2018, τη χρονιά με τον υψηλότερο αριθμό γυναικοκτονιών των τελευταίων τριών δεκαετιών, σύμφωνα με επίσημα δεδομένα. Πάνω από το 40% των επιθέσεων σε βάρος γυναικών διαπράχθηκε από τους συζύγους ή τους συντρόφους τους.

Οι αναρίθμητες δολοφονίες γυναικών που διαπράχθηκαν τη δεκαετία του ’90 στη Χουάρες ανάγκασαν τις αρχές του Μεξικού να αναγνωρίσουν επίσημα το 2007 τις νομικές έννοιες της γυναικοκτονίας και της έμφυλης βίας. Σήμερα, στο Μεξικό όπου κατά μέσο όρο δέκα γυναίκες δολοφονούνται καθημερινά, το αίτημα για ριζικές αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο αλλά και σε κάθε κοινωνική πτυχή που οδηγεί στις γυναικοκτονίες, είναι γραμμένο στα νεκρά σώματα των χιλιάδων γυναικών και ζητούν δικαίωση.

Δίψα για δικαίωση, οργή για τη συγκάλυψη της σεξιστικής βίας

Όταν ένας άντρας σκοτώνει μια γυναίκα στην προσπάθειά του να έχει τον απόλυτο κοινωνικό έλεγχο στο σώμα και τις επιλογές της, τα ΜΜΕ και διάφοροι πρόθυμοι θα δουν κάποιο «έγκλημα πάθους». Έξω από τα περίπτερα της πόλης, άντρες ανακουφισμένοι θα βρουν κι από ένα άλλοθι για να δικαιολογήσουν τη βίαιη συμπεριφορά τους απέναντι σε γυναίκες που νομίζουν ότι τους ανήκουν.

Έμφυλα στερεότυπα βαθιά ριζωμένα, θέλουν τις γυναίκες να είναι κατώτερες, υποτελείς στην ανδρική εξουσία, και να μπορούν να τιμωρηθούν, να ελεγχθούν μέσω της βίας από τον σύντροφο, πατέρα, αδερφό που θα έρθει να επιβεβαιώσει το πόσο άντρας είναι πάνω στο κορμί τους.

Από άκρη σ’ άκρη αυτού του πλανήτη, διάφοροι «πρόθυμοι» θα βρεθούν να δικαιολογήσουν τη σεξιστική βία, μέχρι ένας βιασμός ή μια γυναικοκτονία να χτυπήσει την πόρτα τους. Τότε ίσως και να ξυπνήσουν. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, θα τους ακούσεις να λένε: «Κοντή η φούστα της, προκλητικό το ντεκολτέ, του κουνήθηκε κι αυτή, τον κεράτωσε, θα τον χώριζε, έγκλημα πάθους είπανε στις ειδήσεις, έχασε την ψυχραιμία του, άντρας είναι, τι να κάνει;»

Βιαστές και δολοφόνους όλου του κόσμου τους ενώνουν γνωστά επιχειρήματα, που όπου συναντώνται πρέπει να τσακίζονται.