Γιώργο το παράΚαννες

Δυστυχώς συνέβη. Οι πληροφορίες που είχαμε μεταδώσει χθες το απόγευμα, ότι ΔΝΤ και γαλλογερμανικός άξονας θα απαιτήσουν την διενέργεια δημοψηφίσματος με άλλο ερώτημα πέραν της έγκρισης της δανειακής σύμβασης, ήταν ακριβείς.

Η απόφαση του πρωθυπουργού να προχωρήσει σε δημοψήφισμα, προσδοκώντας έτσι επίλυση του εσωτερικού προβλήματος των εκλογών δια της «δημοψηφισματικής» νομιμοποίησης είχε ολέθριες επιπτώσεις. Στα μάτια των επιτηρητών της ελληνικής οικονομίας, έθεσε αυτά για τα οποία συμφώνησε μαζί τους, σε διαπραγμάτευση με το εσωτερικό μέτωπο. Τι θα γινόταν αν στο δημοψήφισμα αποφασιζόταν «όχι» στη δανειακή σύμβαση ή αν η συμμετοχή, έστω, ήταν αποδοκιμαστική; Αυτό ήταν ένα ερώτημα που έθεταν σε Βερολίνο και Παρίσι, αλλά δεν έθεσαν στην Αθήνα οι αρχιτέκτονες του δημοψηφίσματος. Η ηγετική ομάδα της κυβέρνησης, κινήθηκε για μια ακόμη φορά με την λογική «να βγάλουμε και τη σημερινή ημέρα». Επιλέγοντας έναν τακτικισμό στη θέση στρατηγικών αποφάσεων.

Οι αγορές εκσφενδονίστηκαν προς τα κάτω, αλλά Μερκελ και Σαρκοζί προς τα πάνω. Έτσι μπήκε το θέμα της μη καταβολής της 6^ης δόσης, αν δεν αποκατασταθεί η πολιτική αστάθεια που δημιούργησε η κυβερνητική απόφαση για δημοψήφισμα. Ο τρόπος ήταν ένας. Δημοψήφισμα άμεσα, αλλά αφού δεν υπήρχε έτοιμη καμία δανειακή σύμβαση, οι Μέρκελ,Σαρκοζί και ΔΝΤ, επέλεξαν να μπει σε δημοψήφισμα ένα εκβιαστικό δίλημμα: «ναι ή όχι στο ευρώ». Ένα δίλημμα δηλαδή που θα προκαλούσε πολιτικές ανακατατάξεις και ίσως ξεκαθάρισμα.

Ο τρόπος με τον οποίο χειρίστηκαν τον έλληνα πρωθυπουργό στις Κάννες, δεν ήταν μόνο σκληρός αλλά προσβλητικός. Ανακοίνωσαν το ερώτημα του ελληνικού δημοψηφίσματος αλλά ακόμη και την ημερομηνία. Λίγο αργότερα ο κύριος Παπανδρέου επανέλαβε καταβεβλημένος τα ίδια πράγματα.

Είναι δύσκολο πλέον να γίνει δημοψήφισμα. Ένα μεγάλο κομμάτι του ΠΑΣΟΚ, φανερά εκνευρισμένο για τους λάθος χειρισμούς του νέου περιβάλλοντος Παπανδρέου, ερεθισμένο ακόμη περισσότερο από την εμφάνιση στις Κάννες, θα απαιτήσει ξεκαθάρισμα τις επόμενες ώρες. Αυτό, πέρα από δημόσιες δηλώσεις, ίσως φτάσει ως την απαίτηση για εκλογές με άλλον αρχηγό ή με μεταβατική κυβέρνηση.

Ενάντια στο δημοψήφισμα τάχθηκε ανοιχτά και ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Αφού πρώτα επιχειρηματολόγησε υπέρ του δημοψηφίσματος στην Κοινοβουλευτική Ομάδα, και αφού το παρουσίασε ως την μοναδική δημοκρατική λύση μιλώντας την ίδια μέρα στο δελτίο του ΑΝΤ 1, άφησε τον Παπανδρέου να περπατήσει στο ήδη ολισθηρό χαλί των Καννών και τελικώς το τράβηξε. Οι βενιζελικοί βουλευτές, πατώντας στην κακή επιλογή του δημοψηφίσματος (που ο ίδιος ο Βενιζέλος υποστήριξε) προσπαθούν να απευθυνθούν και στην λαική δυσαρέσκεια για να προκαλέσουν το μεγαλύτερο κόστος.

Είναι ξεκάθαρο πως αυτή τη στιγμή δίνονται δύο μάχες. Μία για το τι θα γίνει με τη χώρα και άλλη μία για το τι θα γίνει στο ΠΑΣΟΚ. Και υπάρχουν αυτοί που νοιάζονται περισσότερο για τη μία μάχη απ ό,τι για την άλλη.

Κώστας Βαξεβάνης