Γιατί ο Ομπάμα θα πιέσει εκ νέου Μέρκελ-Λαγκάρντ στους G7 για Ελλάδα

Του Αποστόλη Ζουπανιώτη

Ακόμη μια έντονη προσπάθεια με στόχο  να πείσει την Γερμανίδα καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ και την γενική διευθύντρια του ΔΝΤ, Κριστίν  Λαγκάρντ, να τηρήσουν πραγματιστική  πολιτική στη διαπραγμάτευση με την  Ελλάδα, θα καταβάλλει στο πλαίσιο  της Συνόδου Κορυφής των G7, που πραγματοποιείται στη Γερμανία, ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα.

Παρά το γεγονός ότι ο Λευκός Οίκος έχει επανειλημμένα ξεκαθαρίσει  ότι το ελληνικό ζήτημα χειρίζεται ο υπουργός Οικονομικών, Τζακ Λιου, ο αμερικανός πρόεδρος ενημερώνεται καθημερινά για τις εξελίξεις, όπως κι ο αντιπρόεδρος Μπάιντεν και συζητείται στην πρωινή σύσκεψη με τους στενούς του συνεργάτες.

Ετσι, στις συναντήσεις που θα έχει με την Ανγκελα Μέρκελ, την Κριστίν  Λαγκάρντ και ευρωπαίους ηγέτες, ο  πρόεδρος Ομπάμα πηγαίνει πλήρως ενημερωμένος κι έτοιμος για να πιέσει, στέλνοντάς τους το ίδιο μήνυμα – όπως και στην Αθήνα – «να σταματήσει η μικροπολιτική απ’ όλες τις πλευρές, να επικρατήσει ο πραγματισμός και να καταλήξουν σε συμφωνία το συντομότερο δυνατόν».

Όπως δηλώνουν δημόσια, αλλά και  ιδιωτικά αξιωματούχοι του Λευκού Οίκου, η αμερικανική κυβέρνηση συνομιλεί  σχεδόν καθημερινά με την ελληνική κυβέρνηση, του Ευρωπαίους εταίρους και το ΔΝΤ, πιέζοντας για πραγματιστική  λύση, καθώς πιστεύουν ότι είναι  προς το συμφέρον όλων να υπάρξει μία  συμφωνία για πακέτο διάσωσης, που  θα επιτρέψει στην Ελλάδα να επιστρέψει σε πορεία ανάπτυξης και ταυτόχρονα να διατηρήσει την ακεραιότητα της Ευρωζώνης.

Οι λόγοι που οι ΗΠΑ έχουν  διαφορετική στάση από τους Ευρωπαίους σχετίζονται αφενός με την διαφορετική  φιλοσοφία στο πως αντιμετωπίζονται παρόμοιες οικονομικές κρίσεις (εξάλλου  το 2008 ο Μπαράκ Ομπάμα συγκρούστηκε με τους Ρεπουμπλικανούς καθώς ήταν ενάντιος στη σκληρή λιτότητα) κι αφετέρου γιατί εκτιμούν – σε αντίθεση με τους ευρωπαίους και το ΔΝΤ – ότι οι κίνδυνοι μόλυνσης της Ευρωζώνης, της αμερικανικής και της παγκόσμιας οικονομίας από ένα Grexit θα είναι πολλοί μεγάλοι.

Ταυτόχρονα, συνυπολογίζουν τους μεγάλους γεωστρατηγικούς κινδύνους που  εγκυμονούν και από την εξασθένιση της Ευρωζώνης και από μία αποχώρηση της Ελλάδας.

Ωστόσο εθελοτυφλούν όσοι πιστεύουν  ότι μπορεί η ελληνική κυβέρνηση  με το αμερικανικό χαρτί και μόνον  να καταλήξει σε συμφωνία με τους δανειστές.

Ο πρώτος λόγος είναι γιατί μπορεί όπως και στο παρελθόν να αντιμετωπίσει  άκαμπτη γερμανική στάση και  να μην μπορέσει να σηκώσει το γάντι  στην πρόκληση «αν θέλετε, δώστε  εσείς τα λεφτά».

Ο δεύτερος λόγος είναι ότι, αν και οι ΗΠΑ είναι ο μεγαλύτερος μέτοχος στο ΔΝΤ, ναι μεν η άποψή τους είναι υπολογίσιμη, όμως για να γίνει και αποδεκτή δεν είναι μια απλή υπόθεση, αφού προϋποθέτει να διατηρηθούν και οι ισορροπίες.

Ο τρίτος λόγος είναι ότι πολλές από τις απαιτήσεις της τρόικας, ιδίως στα εργασιακά και στην θεσμική πτυχή του ασφαλιστικού, οι θέσεις των ΗΠΑ δεν απέχουν  πολύ από των Ευρωπαίων.

Eτσι, στην παρούσα κρίσιμη φάση της διαπραγμάτευσης. η αμερικανική  θέση είναι να επιτευχθεί αυτό το λεπτό  και ευαίσθητο ισοζύγιο, μεταξύ των  πραγματικών μεταρρυθμίσεων που  εκτιμούν ότι χρειάζεται η Ελλάδα για να μπει η οικονομία μας  σε πορεία βιώσιμης οικονομικής ανάπτυξης και από μέρους των δανειστών η ευελιξία για να διασφαλιστεί ότι αυτές οι μεταρρυθμίσεις είναι πολιτικά και κοινωνικά βιώσιμες.

Το θέμα της «πολιτικής και κοινωνικής βιωσιμότητας» των μεταρρυθμίσεων είναι για τους Αμερικανούς το κλειδί για την επίλυση του  αδιεξόδου στη διαπραγμάτευση και  μάλιστα είναι οι μοναδικοί που  βλέπουν με θετική διάθεση την πολιτικά δύσκολη θέση στην οποία βρίσκεται ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας. Στην πτυχή αυτή είχε αναφερθεί εν συντομία σε ομιλία του πριν λίγες μέρες στο Λονδίνο, ο υπουργός Οικονομικών Τζακ Λιού.

Αυτό που βλέπει η ανάλυση  του Λευκού Οίκου, είναι πως ο  πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας βρίσκεται  σε Συμπληγάδες Πέτρες και στη  δυσκολότερη θέση που θα μπορούσε να βρεθεί ποτέ ηγέτης. Αφενός έχει τις  προεκλογικές του δεσμεύσεις και  την πίεση της αριστερής πτέρυγας του ΣΥΡΙΖΑ κι από την άλλη αντιλαμβάνεται τις δεινές επιπτώσεις της μη επίτευξης  συμφωνίας με τους πιστωτές.

Όμως θεωρούν ότι και η  θέση των Ευρωπαίων είναι πολύ δύσκολη, γιατί δεν επιθυμούν  χρεοκοπία της Ελλάδας – με αβέβαιες οικονομικές επιπτώσεις –  ούτε και την έξοδό της από  την Ευρωζώνη. Ωστόσο δεν θέλουν να ενδώσουν σε περισσότερες από τις  απαιτήσεις της Ελλάδας, κυρίως γιατί  πιστεύουν ότι θα σταματήσει η  πορεία των μεταρρυθμίσεων Βέβαια, υπάρχει πάντα και το πολιτικό θέμα, της ενθάρρυνσης αριστερών κομμάτων σε Ισπανία, Πορτογαλία και αλλού, αν ο ΣΥΡΙΖΑ κερδίσει περισσότερα.

Σ’ όλες τις επαφές του με τους εμπλεκόμενους, ο Τζακ Λιου ζητά να σταματήσει η μικροπολιτική αντιπαράθεση κι από την άλλη να ξεφύγουν από  το κλασικό «δίλημμα του φυλακισμένου». Δηλαδή, ενώ υπάρχει μεγάλο κίνητρο  για τους εμπλεκόμενους να καταλήξουν σε συμφωνία, προσδοκώντας σε μεγαλύτερα οφέλη να αποτραβηχτούν και στο  τέλος να βρεθούν στη χειρότερη  πιθανή θέση.

Πέραν των οικονομικών λόγων, υπάρχουν όπως προαναφέραμε κι οι γεωστρατηγικοί, που έχουν πείσει το Λευκό Οίκο να εμπλακεί ενεργά στην όλη διαδικασία. Οι εξελίξεις στην περιοχή δεν  επιτρέπουν το ρίσκο να αλλάξει στάση  η Ελλάδα στα μεγάλα ζητήματα που  απασχολούν την ευρωατλαντική συμμαχία, ούτε να χαθεί η Σούδα, αλλά ούτε και να εξασθενίσει η Ε.Ε..

Πηγή: riknews.com.cy