Διαβάστε τη συνέντευξη που παραχώρησε η κ.Γεροβασίλη:
1. Μετά τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τη Φώφη Γεννηματά και ο Γιάννης Στουρνάρας τάχθηκε υπέρ της μείωσης στο 2% του ΑΕΠ του στόχου για τα πρωτογενή πλεονάσματα. Το εξετάζει ως ενδεχόμενο η κυβέρνηση;
Καλωσορίζουμε και τον υπόλοιπο πολιτικό κόσμο στη λογική και την κεντρική διαπραγματευτική στρατηγική μας. Όταν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ήθελαν να δεσμεύσουν την οικονομία της χώρας με πολύ μεγάλα πλεονάσματα της τάξης του 4,5%, εμείς ήμασταν εκείνοι που μιλήσαμε πρώτοι για τον παραλογισμό της εξοντωτικής και διαρκούς λιτότητας που αυτά θα σήμαιναν. Εμείς καταφέραμε να μειώσουμε τους στόχους, ξεκινώντας από το 0,5% (το 2016) και φτάνοντας το 3,5% στο τέλος της τριετίας. Ταυτόχρονα, επιτεύχθηκε η έγκαιρη δέσμευση για το μηχανισμό ελάφρυνσης του χρέους, ώστε -μεταξύ άλλων- οι ετήσιες δαπάνες για την εξυπηρέτησή του να μην ξεπερνούν το 15% του ΑΕΠ. Κάτι που χαλαρώνει περαιτέρω το αυστηρό δημοσιονομικό πλαίσιο. Η συζήτηση πλέον αφορά το τι θα επακολουθήσει μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος, το 2018. Μεσομακροπρόθεσμα λοιπόν, προφανώς και πιστεύουμε ότι θα πρέπει να μειωθεί κι άλλο ο ετήσιος στόχος.
2. Ταυτόχρονα, δημοσιεύματα από τη Γερμανία, αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο να μην εισέλθει το ΔΝΤ στο Πρόγραμμα. Ευνοεί μια τέτοια εξέλιξη η Αθήνα;
Τη χώρα την ευνοεί κάθε εξέλιξη αντίθετη προς τη λιτότητα, ανεξαρτήτως από το θεσμικό εκφραστή της. Είναι ενθαρρυντικό ότι ενισχύονται οι φωνές εντός του ΔΝΤ, οι οποίες μάλιστα εκφράζονται δημόσια, ενάντια στις αποτυχημένες συνταγές οικονομικού προτεσταντισμού. Το αν θα συμμετέχει στο πρόγραμμα το Ταμείο είναι μία απόφαση που θα σταθμιστεί από το ίδιο. Εμείς συνεχίζουμε -με επιτυχία- στο δρόμο που έχουμε συμφωνήσει το περασμένο καλοκαίρι με όλους τους θεσμούς. Επιδιώκουμε τη χρυσή ισορροπία μεταξύ των πολιτικών δημοσιονομικής σταθερότητας, αναπτυξιακής προοπτικής και βιωσιμότητας του χρέους.
3. Ποιες θεωρείτε ως σημαντικότερες επιπτώσεις τυχόν Brexit για τη χώρα μας; Και είστε έτοιμοι να τις αντιμετωπίσετε;
Ένα ενδεχόμενο Brexit θα δημιουργούσε ευρύτερη αστάθεια στο σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με αρνητικά αποτελέσματα και άμεσα και μεσομακροπρόθεσμα. Πέρα από τις οικονομικές επιπτώσεις, υπάρχουν και πολιτικές που δεν είναι εύκολο να υπολογιστούν. Για παράδειγμα θα μπορούσε να ανοίξει παρόμοια συζήτηση και σε άλλα κράτη-μέλη. Απευχόμαστε λοιπόν το σενάριο του Brexit, αλλά ελπίζουμε ότι η περίπτωση της Μεγ. Βρετανίας μπορεί να επιταχύνει σημαντικές αποφάσεις για την ενίσχυση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, συνοχής και εκδημοκρατισμού. Είναι πολύ σημαντικό να γίνουν αντιληπτές οι φυγόκεντρες επιδράσεις της εμμονικής εφαρμογής πολιτικών λιτότητας στην ΕΕ, οι οποίες επιφυλάσσουν δυσοίωνο μέλλον.
4. Η πρότασή σας για τον εκλογικό νόμο περιλαμβάνει και την απλή αναλογική;
Η θέση του ΣΥΡΙΖΑ για την αναλογικότητα του εκλογικού νόμου είναι γνωστή. Η πρόταση είναι υπό διαμόρφωση και θα παρουσιαστεί σύντομα για να τεθεί σε συζήτηση τόσο στα κυβερνητικά όργανα όσο και στα κομματικά, και ευρύτερα με τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις. Το σημαντικό είναι να ολοκληρωθεί η διαδικασία πολύ νωρίτερα από την εκλογική περίοδο. Εμείς δεν θα ακολουθήσουμε την τακτική των προκατόχων μας, οι οποίοι εκμεταλλεύονταν εργαλειακά το εκλογικό σύστημα, είτε για να παραμένουν στην εξουσία, είτε για να διαχειρίζονται τις απώλειες.
5. Σε ποια κόμματα πρωτίστως απευθύνεστε ώστε να ισχύσει η πρότασή σας από την επόμενη εκλογική αναμέτρηση;
Το εκλογικό σύστημα δεν μπορεί να αποτελεί πεδίο ιδεολογικής αντιπαράθεσης. Το ζήτημα είναι βαθιά θεσμικό και θεμελιώδες για τη λειτουργία του πολιτεύματος. Συνεπώς, απευθυνόμαστε σε όλα τα δημοκρατικά κόμματα, με την πρόθεση της περαιτέρω θωράκισης του κοινοβουλευτισμού. Υπολογίζουμε στη υπευθυνότητα και σοβαρότητα όλων των συναδέλφων βουλευτών, ώστε να διασφαλίσουμε αφενός μεν και την αντιπροσωπευτικότητα του συστήματος, αφετέρου δε το σεβασμό στην ύψιστη έκφρασή του: τις εκλογές.
6. Κατηγορείτε την νέα ηγεσία της ΝΔ ότι επιλέγει την πόλωση. Πού το στηρίζετε; Και γιατί νομίζετε ότι το πράττει;
Η αλήθεια είναι ότι η Νέα Δημοκρατία αυτοπαγιδεύτηκε στο σενάριο της «αριστερής παρένθεσης». Παρά τις τρεις εκλογικές διαδικασίες, δεν συνειδητοποίησε ότι αυτή η στρατηγική οδήγησε σε αδιέξοδο. Το πρόβλημα είναι ότι ούτε στη συνέχεια θέλησε να παραδεχτεί την πραγματικότητα, με αποτέλεσμα να γαντζωθεί από την ελπίδα ότι η αξιολόγηση θα οδηγούσε σε αποτυχία. Τώρα που -ευτυχώς για τη χώρα- διαψεύστηκε και αυτή της η ελπίδα, επιστρέφει στον αρχικό επικοινωνιακό μηχανισμό της πόλωσης. Παρά τα διαδοχικά αδιέξοδα, ο κ. Μητσοτάκης επιμένει ακόμη και σήμερα στο σενάριο της «αριστερής παρένθεσης». Όσο όμως περνά ο καιρός και επιστρέφει η χώρα στην ομαλότητα, τόσο πιο απελπισμένη και κραυγαλέα γίνεται η προσπάθειά του. Φραστικές κορώνες για Βενεζουέλες κ.λπ, θα μπορούσαν ίσως να αποτελούν μέρος θεατρικής επιθεώρησης. Όταν όμως γίνονται κεντρική πολιτική ρητορική της αξιωματικής αντιπολίτευσης, και μάλιστα δια στόματος του ίδιου του προέδρου της, τότε η κατάσταση μόνο θλιβερή θα μπορούσε να χαρακτηριστεί. Ειδικά όταν, καθώς φαίνεται, υπερτερεί η ακροδεξιά λογική της καταφυγής σε εμφυλιοπολεμική φρασεολογία, σε μία ύστατη προσπάθεια κομματικής συσπείρωσης.
7. Κατά κοινή ομολογία, όμως, παρατηρούνται πολλά «φάλτσα» και σε μέλη της κυβέρνησης. Πώς θα το αντιμετωπίσετε;
Ο ΣΥΡΙΖΑ ουδέποτε ήταν μονολιθικό κόμμα και πάντα χαρακτηριζόταν από πρωτόγνωρη για τα δεδομένα της ελληνικής κομματικής παράδοσης, εσωτερική ελευθερία έκφρασης. Αυτό αποτυπώνεται και στον τρόπο άσκησης της διακυβέρνησης και επίσης παρερμηνεύεται κάποιες φορές ως απουσία συνεννόησης. Υπάρχουν όμως και εκείνες οι περιπτώσεις που πράγματι εκφράζονται λεκτικές υπερβολές. Αλλά έχω την αίσθηση ότι υπερπροβάλλονται και από ορισμένα ΜΜΕ, εις βάρος μάλιστα της πολιτικής ουσίας. Με συνέπεια να γίνεται φτωχότερος ο πολιτικός διάλογος, με περιορισμένο λεξιλόγιο και μόνο σε επίπεδο συνθηματολογίας.
8. Ταυτόχρονα, όμως, υπάρχουν πολλές αποδοκιμασίες υπουργών. Σας ανησυχεί το φαινόμενο; Και πού το αποδίδετε;
Δεν αμφισβητώ ότι υπάρχουν πραγματικές εκφράσεις κοινωνικής δυσαρέσκειας, ιδίως τώρα που βγαίνουμε από την πιο δύσκολη και πιεστική φάση του προγράμματος. Είναι φυσιολογική η συσσώρευση της πίεσης μετά από τόσα χρόνια λιτότητας σε όλα τα επίπεδα. Και είναι αναμενόμενο ότι αυτή η πίεση θα εκφραστεί απέναντι στην πολιτική ηγεσία. Από αυτό το σημείο βέβαια, ως τα σποραδικά οργανωμένα σόου κομματικών παρατρεχάμενων, υπάρχει απόσταση. Δεν μας απασχολούν στημένες «ομάδες αγανάκτησης» συνοδεία καμερών και μικροφώνων, προς τέρψη της μιντιακής βιομηχανίας του θεάματος. Ανησυχούμε συνεπώς όχι για αυτά καθεαυτά κάποια φαινόμενα (τηλε)αποδοκιμασιών, όσο για την ουσιαστική εξασφάλιση της κοινωνικής συνοχής. Και γι’ αυτό εργαζόμαστε με εντατικούς ρυθμούς για εκείνο που ο πρωθυπουργός χαρακτήρισε «δίκαιη ανάπτυξη». Όχι μόνο δηλαδή την επιστροφή σε θετικούς οικονομικούς ρυθμούς, αλλά και για τη δίκαιη ανακατανομή του κέρδους από την αντιστροφή της λιτότητας.