Εν μέρει κομμουνιστικό δεν ήταν και το Δίστομο;

Του Θανάση Καρτερού

Δεν θα αφήσουμε τους Γερμανούς εργάτες και τις οικογένειές τους να πληρώσουν για τις υπερβολικές προεκλογικές υποσχέσεις μιας εν μέρει κομμουνιστικής κυβέρνησης! Αυτό είπε ο επικεφαλής της γερμανικής σοσιαλδημοκρατίας Γκάμπριελ, πρώτος τη τάξει σύμμαχος της Μέρκελ. Και το είπε -πού αλλού;- στην “Bild”, φροντίζοντας να σταθεί στο ύψος του ύφους και ήθους της γνωστής εφημερίδας. Για να μιλήσει προφανώς στην ψυχή του αναγνώστη της.

Στο σχήμα υπάρχουν λοιπόν από τη μια μεριά οι Γερμανοί εργάτες και οι οικογένειές τους. Και από την άλλη μια κομμουνιστική κυβέρνηση. Καλά, καλά, εν μέρει. Απουσιάζουν πάντως οι Έλληνες εργάτες και οι οικογένειές τους. Οι Έλληνες άνεργοι και οι οικογένειές τους. Οι Έλληνες που ρημάχτηκαν από τα Μνημόνια και οι οικογένειές τους. Κι έτσι ξεμυτάει ένας εν μέρει ρατσισμός: Δεν υπάρχουμε ως λαός. Φάγαμε γερμανικό χι. Πάλι.

Μένεις ελληνικό άγαλμα μπροστά σε τόσο γερμανικές απόψεις. Είναι δυνατόν ηγέτης μεγάλης ευρωπαϊκής χώρας, σοσιαλδημοκράτης μάλιστα, να είναι τόσο λαϊκιστής, τόσο αναιδής, τόσο εθνικιστής και τόσο βλάκας; Να απευθύνεται με τέτοιο κοκτέιλ αντικομμουνισμού, ρατσισμού και γερμανικής υπεροψίας στους συμπατριώτες του; Να παραμυθιάζει τους εργαζόμενους της χώρας του ότι οι ελληνική κυβέρνηση θέλει να πληρώσει της υπερβολικές υποσχέσεις της με τα δικά τους λεφτά;

Και όμως, είναι. Κι όσο κι αν προσπαθείς να τα εκλογικεύσεις όλα αυτά τα γερμανικά -έλα μωρέ, γαυγίζουν όλοι μαζί για να μας τρομάξουν στη διαπραγμάτευση-, δεν μπορείς να αποφύγεις την κακιά σκέψη: Βρε με τέτοια μυαλά, τέτοια εμπάθεια, τέτοια ελαφρότητα διαπραγματεύονται αυτοί; Τέτοια γνώμη έχουν για τη δημοκρατία, τις κυβερνήσεις που εκλέγουν οι ευρωπαϊκοί λαοί, την Ελλάδα; Με τέτοια μυαλά έχουν και το θράσος να κατηγορούν τους δικούς μας;

Ανθρώπινο κρέας μυρίζουν τα λόγια τους. Και θα έπρεπε να είναι πιο προσεκτικοί. Ειδικά αυτοί. Γιατί χέρι – χέρι με τη δημαγωγία, την αναίδεια, τον αντικομμουνισμό πήγαιναν τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που σημάδεψαν τον περασμένο αιώνα. Κι όταν για έναν μικρό λαό και μια ευρωπαϊκή χώρα μιλούν σήμερα έτσι, αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με τη συμφωνία που θέλουν να αποσπάσουν. Αλλά και με την Ευρώπη που θέλουν να διασπάσουν.

Κι αλήθεια, πώς το ξέχασε ο Γκάμπριελ; Εν μέρει κομμουνιστικό δεν ήταν και το Δίστομο;

 

Πηγή: avgi.gr

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr