Σε πλήρη ταραχή φαίνεται πως βρίσκονται αρκετοί πλέον, βλέποντας την πτώση που έχει τον τελευταίο καιρό η Νέα Δημοκρατία και ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε συνδυασμό με την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ και του Στέφανου Κασσελάκη, με αποτέλεσμα να αρχίσουν τις ακατανόητες επιθέσεις.
Την αρχή έκανε χθες η Άννα Παναγιωταρέα, για να πάρει τη σκυτάλη πλέον ο Χρήστος Χωμενίδης με άρθρο του στο Capital.gr, στο οποίο οι εκφράσεις που χρησιμοποιεί είναι τουλάχιστον πεζοδρομίου, χωρίς να έχουν καν πολιτικό λόγο.
Πιο συγκεκριμένα, ο συγγραφέας που μάλλον άφησε την ιδιότητα του στο σπίτι μεταμορφώθηκε σε έναν λαϊκιστή πέραν των φυσιολογικών ορίων αποκαλώντας τον Στέφανο Κασσελάκη «νούμερο», κάνοντας επίθεση και προς τους πολίτες που ψηφίζουν, αλλά και στον ΣΥΡΙΖΑ γενικά λέγοντας ότι το 2015 έκανε κωλοτούμπα.
Αναλυτικότερα, ο Χρήστος Χωμενίδης αφού αναφέρει ότι « Σήμερα ο Σύριζα μεταλλάσσεται με ταχύτητα ιλιγγιώδη σε ένα αλλόκοτο τσίρκο», μετά συνεχίζει και λέει για τον Κασσελάκη και ότι νόμιζε ότι «ο κόσμος θα τον έπαιρνε με τις ντομάτες», ενώ προς το τέλος βγάζει και τα συμπεράσματα του για τον κόσμο τονίζοντας « Οι πολίτες το έχουν ρίξει στην πλάκα; Θα ψηφίσουν όποιον τους διασκεδάζει περισσότερο;».
Πιο αναλυτικά το όλο πανικό άρθρο του, αναφέρει:
Freak show
Χαίρονται -ή κάνουν ότι χαίρονται- στη Νέα Δημοκρατία επειδή σε όλες τις δημοσκοπήσεις η απόσταση από το δεύτερο κόμμα παραμένει 15%, ίσως και κάπως παραπάνω. “Στην τελική ευθεία προς τις ευρωεκλογές” υπολογίζουν “θα θέσουμε τα κρίσιμα διλήμματα. Θα αυξήσουμε τη συσπείρωση των ψηφοφόρων μας. Θα πιάσουμε και με λίγη τύχη θα ξεπεράσουμε το 33% του 2019.”
Στη θέση τους θα ανησυχούσα. Θα κοίταζα πέρα από τις τρέχουσες κομματικές επιδιώξεις μου, τη μεγάλη εικόνα. Και θα συνειδητοποιούσα πως στην Ελλάδα διαμορφώνεται ένας καινούργιος αντισυστημισμός, πιο ύπουλος, πιο επικίνδυνος από ό,τι έχουμε ζήσει ποτέ στο παρελθόν.
Από τη χρεοκοπία του 2010 μέχρι την κωλοτούμπα του 2015, οι δυνάμεις που κατήγγελλαν το “σύστημα” και επαγγέλλονταν την ανατροπή του, ο Σύριζα κατά βάση του Αλέξη Τσίπρα, άρθρωναν έναν λόγο ανεδαφικό, εμπρηστικό, διχαστικό, ο οποίος ωστόσο παρέμενε πολιτικός. Μιλούσαν επί της ουσίας, με επιχειρήματα που μπορούσε κανείς να τα συζητήσει και να τα αντικρούσει. Έταζαν λαγούς με πετραχείλια, πως θα χτυπάνε το ταμπούρλο και οι διεθνείς αγορές θα χορεύουν. Και εσύ απεδείκνυες -σε ώτα, έστω, μη ακουέντων- γιατί αποκλείεται να συμβεί κάτι τέτοιο. Υπόσχονταν ότι θα αυξήσουν τους μισθούς και τις συντάξεις, πως θα καταργήσουν τον ΕΝΦΙΑ – “με τι λεφτά;” τους ρωτούσες “πώς θα γεμίσετε τα άδεια ταμεία;” Ακόμα και ο παρολίγον μοιραίος Βαρουφάκης έλεγε ένα παραμύθι με αρχή, μέση και τέλος. Σού έδινε τη δυνατότητα να το αποδομήσεις.
Σήμερα; Σήμερα ο Σύριζα μεταλλάσσεται με ταχύτητα ιλιγγιώδη σε ένα αλλόκοτο τσίρκο. Ανοίγει τις διαδικασίες για την επιλογή υποψηφίων για τις ευρωεκλογές και εκδηλώνουν ενδιαφέρον οι πιο απροσδόκητες φάτσες. Κάποιοι που έχουν κάνει καρριέρα στα μεσημεριανάδικα της τηλεόρασης. Ο γιός ενός επιχειρηματία νυχτερινών κέντρων, ολίγον ηθοποιός, ολίγον παίκτης ριάλιτι, καλοφτιαγμένο -ούτε συζήτηση- το παλικάρι πλην εύκολα θα υποψιαζόσουν ότι απλώς είδε φως και μπήκε.
Στο κέντρο της σκηνής το “one man show” του Στέφανου Κασσελάκη. Ο οποίος μας έχει βγάλει ψεύτες. Μας έχει κόψει το γέλιο. Διότι εμείς το νομίζαμε αυτονόητο ότι ο κόσμος θα τον έπαιρνε με τις ντομάτες βλέποντας τον να ακκίζεται σε κάθε ευκαιρία, να εργαλοποιεί τα πάντα, την παρωδία στρατιωτικής θητείας, το σκυλάκι του, την ερωτική του ταυτότητα ακόμα-ακόμα – εκεί οι ίδιοι οι ομοφυλόφιλοι, πιστεύαμε, θα αγανακτούσαν. Και όμως… Αυτό το νούμερο -δεν θα φοβηθώ τη λέξη-, που οι πολιτικές του θέσεις είναι από αφελέστατες μέχρι εξοργιστικές, που έφτασε σε σημείο να υποστηρίξει την ευγονική, “θέλουμε με τον Τάιλερ δυό γιούς που να μας μοιάζουν”, αυτό το νούμερο κάνει γκελ! Έχει εντυπωσιακή πέραση, λένε κατ’ιδίαν οι δημοσκόποι, ιδίως στα μεσαία στρώματα και προπαντός στις γυναίκες. Παίρνει ψήφους ακόμα και από τον Βελόπουλο!
Διόλου παράξενο το τελευταίο. Οι θέσεις του Κασσελάκη έχουν συχνά οσμή άκρας, τραμπικής, δεξιάς. Για να μην πω φασισμού, όταν ιδίως μιλάει για την “αδιαμεσολάβητη σχέση του λαού με τον ηγέτη”.
Και ο Βελόπουλος εντούτοις καλά κρατεί. Σε περοχές της Βόρειας Ελλάδας έχει, μαθαίνω, κλειδώσει τη δεύτερη θέση. “Αγάντα μην έρθει στις ευρωεκλογές τρίτος ο Βελόπουλος και τέταρτο το Πασόκ…” μού έλεγε τις προάλλες μια εξαιρετικά έμπειρη δημοσιογράφος. Δεν πάει να θυμίζουμε εμείς το φάρμακο της φαλάκρας και τις επιστολές του Ιησού.
Τα παιδία παίζει; Οι πολίτες το έχουν ρίξει στην πλάκα; Θα ψηφίσουν όποιον τους διασκεδάζει περισσότερο;
Προσωπικά δεν θα είχα καμία αντίρρηση. Αρκεί η χώρα να είχε λύσει τα βασικά της προβλήματα, να είχε μπει το νερό για τα καλά στο αυλάκι, και να είχαμε άρα την πολυτέλεια να στέλνουμε στη Βουλή και στο Ευρωκοινοβούλιο παράξενα πουλιά με ταλέντο κονφερασιέ. Στην Ελβετία, ο διάλογος είχε προ λίγων ετών ανάψει για το εάν πρέπει ή όχι οι κτηνοτρόφοι να κόβουν τα κέρατα των αγελάδων. Είχε διεξαχθεί και δημοψήφισμα με αυτό ακριβώς το ερώτημα. Στην Ελλάδα αντιμετωπίζουμε, δυστυχώς, ασύγκριτα σοβαρότερα προβλήματα.
Η διαχειριστική επάρκεια, η ικανότητα να φέρνει σε πέρας το κυβερνητικό έργο – έστω και με ασύγγνωστα λάθη και ύποπτες ενδεχομένως παραλείψεις- αποτελεί το ισχυρότερο επιχείρημα της Νέας Δημοκρατίας. Και τον πιο πειστικό ισχυρισμό του Πασόκ για τη διεκδίκηση της δεύτερης θέσης.
“Εμείς, με όλα μας τα στραβά, είμαστε επαγγελματίες της πολιτικής. Περιλαμβάνουμε στους κόλπους μας -για το αλατοπίπερο- και μερικούς καραγκιόζηδες. Δεν δίνουν όμως εκείνοι τον τόνο. Από τον Κυριάκο Πιερρακάκη στο υπουργείο Παιδείας μέχρι τον Γιάννη Μανιάτη στο ευρωψηφοδέλτιο του Πασόκ, από τον Θοδωρή Λιβάνιο ως τη Ρόζα Βρεττού, διαθέτουμε στελέχη σοβαρά και καταρτισμένα. Πέραν ημών το χάος. Με εξαίρεση το ΚΚΕ, το οποίο ωστόσο στον δικό του πλανήτη, και τον “Κόσμο” του Πέτρου Κόκκαλη που -φευ- δεν καταγράφεται καν ακόμα στις δημοσκοπήσεις… Τι έχουμε άρα να φοβηθούμε;”
Το χάος έχουν να φοβηθούν. Την αντισυστημική ψήφο που αποτάσσεται τη στοιχειώδη λογική, χλευάζει την πραγματικότητα και μετατρέπει τον δημόσιο χώρο σε ένα “freak show”. Για να κερδίσει ο πιο φανταχτερός. Που είναι συνήθως και ο πιο ανισόρροπος.
Το είδαμε το 2016 στην Αμερική, κινδυνεύουμε να το ξαναδούμε στις προεδρικές εκλογές του 2024. Το είδαμε σχετικά πρόσφατα στην Αργεντινή. Εκεί ο Χαβιέρ Μιλέι, ο υποψήφιος με το αλυσσοπρίονο, θριάμβευσε υποσχόμενος ότι θα κλείσει την κεντρική τράπεζα και θα καταργήσει το εθνικό νόμισμα. Από την πρώτη μέρα της θητείας του, ξεκίνησε τις “θεραπείες-σοκ” με αποτέλεσμα ο πληθωρισμός να διπλασιαστεί, τα ποσοστά φτώχειας να εκτιναχθούν, ο λαός να βγει στους δρόμους. Με την εξαίρεση του Έλον Μασκ, ο οποίος διέκοψε -δήλωσε- τη σεξουαλική πράξη για να παρακολουθήσει μια ομιλία του, ουδείς άλλος αισιοδοξεί για την πορεία της Αργεντινής όσο κρατάει ο Χαβιέρ Μιλέι το τιμόνι.
Η Ελλάδα δεν είναι Αργεντινή, θα μού πείτε. Είστε απολύτως σίγουροι ότι δεν κινδυνεύει να γίνει εάν σε κάποια φάση ζοριστούν υπερβολικά οι πολίτες και αποφασίσουν να βουτήξουν όχι στο κενό αλλά στο τραμπολίνο του τσίρκου; Ο Θεός να μας φυλάει.
* Ο Χρήστος Χωμενίδης είναι συγγραφέας.»,
Παναγιωταρέα: Ακατανόητη επίθεση στον Κασσελάκη – «Διαφήμιση του τίποτε»
Μια ακραία και μη κατανοητή επίθεση αποφάσισε να κάνει δυο μήνες πριν τις Ευρωεκλογές και η… δημοσιογράφος Άννα Παναγιωταρέα στον Στέφανο Κασσελάκη, μέσω του βήματος που έχει στον «Ελεύθερο Τύπο».
Πιο συγκεκριμένα το άρθρο που έγραψε η ίδια και δημοσιεύθηκε στο μέσο έχει όνομα «Άσε μας ρε Κασσελάκη» και σε αυτό γίνεται μια εκτός ορίων επίθεση στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με απίστευτες υπόνοιες οι οποίες δεν στηρίζονται σε κάποιο στοιχείο και προφανώς αρκετά… γεγονότα που μόνο στη σφαίρα της φαντασίας θα μπορούσαν να ανήκουν.
Πιο αναλυτικά, αφού πρώτα τον κατηγορεί επειδή ζητάει παρατηρητές για τις εκλογές, μετέπειτα τον παρομοιάζει με Αμερικάνο ναύτη ενώ σε μια ολόκληρη παράγραφο χρησιμοποιεί χαρακτηρισμούς… πεζοδρομίου και όχι δημοσιογράφου, ξεπερνώντας τα όρια του λαϊκισμού.
Απ’ τα πυρά της δεν γλίτωσε φυσικά ούτε ο Αλέξης Τσίπρας, με την Άννα Παναγιωταρέα να τον κατηγορεί ότι άφησε τη χώρα λίγο πριν τυπώσει δραχμές, κάτι που φυσικά δεν ισχύει με την ίδια να εξαπολύει ανυπόστατα ψεύδη.
Διαβάστε ολόκληρο το απαράδεκτο άρθρο της Άννας Παναγιωταρέα:
ΚΑΣΣΕΛΑΚΗ, τι «πρωθυπουργός είσαι έτοιμος να γίνεις»; Τι επηρμένες δηλώσεις είναι αυτές; Πρωθυπουργό στην Ελλάδα ψηφίζουν οι πολίτες. Θεωρείς την Ελλάδα… Μπουργκίνα Φάσο; Μην προσβάλλεις τους πολίτες, υποτιμώντας τη νοημοσύνη και τον πατριωτισμό τους. Μόνο που γυρίζεις, στα κανάλια, σαν παγώνι φουσκωμένο, σε ροζ συννεφάκι κατασκηνωμένο, εξοργίζεις.
ΤΙ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ να γίνεις, που δεν κόλλησες ένσημο, ούτε ένα χρόνο στην Ελλάδα. Μιλάς ασεβώς για την αγωνία και την πενία που πέρασε η χώρα, ώσπου να φύγει ο Τσίπρας, που έτοιμος ήταν να τυπώσει δραχμές, ν’ αράξει στ’ απάνεμο λιμάνι Πούτιν. Τόσο τρόμαξε -φαντάζεσαι, τρόμαξε ο Πούτιν!- που τηλεφώνησε στη Μέρκελ, «συμμάζεψέ τον!». Χάρη στον Μητσοτάκη, επανέκτησε η Ελλάδα τον σεβασμό στην Ευρωπαϊκή Ενωση και οικονομική αξιοπιστία στις αγορές. Κι εσύ, δεκαπενθήμερε οπλίτη, ζητάς «παρατηρητές»; Εσύ, πρώτη φορά ψηφοφόρος;
ΤΙ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ να γίνεις, που δεν ξέρεις κατά πού πέφτουν Αρτα, Γιάννενα, Γουμένισσα κι αν Τζουμέρκα είναι Ελλάδα ή Ασπεν… Ποιος να σε πάρει σοβαρά, όταν στο βιογραφικό σου αναφέρεις -κατόρθωμα!- το ασημένιο βραβείο στον μαθητικό διαγωνισμό «Αρχιμήδης»; Από μπαρ σε μπαρ φωτογραφίζεσαι, σαν τα αμερικανάκια με τον στόλο, που νόμιζαν ότι αποβιβάζονταν σε αποικία, μοιράζοντας Marlboro. Τι πρωθυπουργός είσαι έτοιμος να γίνεις, όταν αφήνεις, έως τον Ιούνιο, να ξεκαθαρίσεις το «πόθεν έσχες» σου;
ΚΑΣΣΕΛΑΚΗ, μπορεί να παραμυθιάζεις πρόθυμους ΣΥΡΙΖΑίους, πουλώντας φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Θαμπώνονται από το μοδάτο στενό παντελόνι, το ανοικτό πουκάμισο με το καλογυμνασμένο στήθος και που ξεκάλτσωτος, εκστομίζεις παρόλες και φανφάρες, υποσχόμενος «και του πουλιού το γάλα». Για τους πολλούς, που έζησαν χούντα, αμφιθέατρα κι είδαν, στη γενιά τους, να σβήνεται ο αχός του Εμφύλιου από τον Χαρίλαο, τον Κύρκο, τον Κώστα Μητσοτάκη και τους Παύλο Μπακογιάννη και Μίμη Ανδρουλάκη, για να περάσουμε, από την «ωραία Ελλάδα» των Ολυμπιακών, στους «νταβατζήδες» και στα «λεφτά υπάρχουν», που δεν υπήρχε φράγκο, και «να καεί το μπουρδέλο η Βουλή», όταν οι σαμαροβενιζέλοι έφτυναν αίμα αλλά η «μονταζιέρα ο Λάκης» ανέδειξε τον Τσίπρα πρωθυπουργό, στήνοντας κράτος δικαίου Novartis. Και τώρα, ακούμε εσένα να δηλώνεις «είμαι έτοιμος να γίνω πρωθυπουργός» και ανατριχιάζουμε. Γιατί, αν είναι να καταντήσει η Ελλάδα στα χέρια σου, καλύτερα εμείς να μεταναστεύσουμε από κει που εσύ ήρθες…
ΣΚΕΦΤΗΚΕΣ, Κασσελάκη, ότι το πρώτο «πρέπει σου» είναι να κατακτήσεις τον σεβασμό μας; Να σε αντιμετωπίσουμε ως σοβαρό πρόσωπο; Να αποκτήσεις την εμπιστοσύνη μας; Να μη σε βλέπουμε σαν διαφήμιση του τίποτε; Εχεις σκεφθεί ότι με «τηλεοπτικά πρωινιάτικα» που πασάρουν κρέμες, ποιος πάει με ποιον, όχι πρωθυπουργός δεν γίνεσαι, καν συμπαρουσιαστής στη Μενεγάκη; Κι αν σε θέλει…
ΚΟΨΕ ΤΟ «ΕΙΜΑΙ έτοιμος να γίνω πρωθυπουργός» κι άρχισε να λές: «Τώρα μαθαίνω την Ελλάδα, την Ε.Ε., αφουγκράζομαι τον τόπο. Θα διαβάσω Ιστορία. Θα γίνω αξιόπιστος, χωρίς να υποτιμώ τους αντιπάλους μου. Θα φανώ χρήσιμος στην πατρίδα». Από αυτά ξεκίνα. Και τα ξαναμιλάμε…
Ειδήσεις σήμερα:
Παναγιωταρέα: Ακατανόητη επίθεση στον Κασσελάκη – «Διαφήμιση του τίποτε»
Νάσος Παπαργυρόπουλος: Αποκάλυψε το άγνωστο παρασκήνιο της συνάντησης με Κασσελάκη
Facebook
Twitter
Tα σχόλια στο site έχουν απενεργοποιηθεί. Μπορείτε να σχολιάζετε μέσα από την επίσημη σελίδα στο Facebook
Σχόλια
Επικοινωνία
