Αλέκος Αλεξανδρής: Λαθρεπιβάτης των ονείρων μας

Το ποδόσφαιρο είναι όνειρο. Χιλιάδες μικροί και μεγάλοι, ονειρεύονται μέσα απ’ το ποδόσφαιρο για την ζωή τους, για τις επιθυμίες τους, για τα θέλω τους που έμειναν όνειρα απραγματοποίητα. Όποιος αγαπά το ποδόσφαιρο και έχει ζήσει το ποδόσφαιρο, ξέρει ότι είναι μια βαλβίδα ασφαλείας, μια διέξοδος προς το όνειρο, που η ίδια η ζωή αρνείται πεισματικά να πραγματοποιήσει.

Είναι ομαδική ψυχανάλυση, μια παράλογη μυσταγωγία, που φέρνει κοντά ανθρώπους που οι ζωές τους απέχουν, όσο απέχει μια εργατική συνοικία από ένα γιάπικο κυριλέ προάστιο. Τα όνειρα των ανθρώπων επιτρέπονται. Έχουν δικαίωμα οι άνθρωποι να ονειρεύονται. Έστω κι αν οδηγούνται στον κόσμο της ψευδαίσθησης, της φαντασίωσης, μακριά απ’ την πραγματικότητα. Ο Αλέκος Αλεξανδρής ήταν ένας απ’ τους πρωταγωνιστές της θρησκείας, της μυθολογίας, του ονείρου του ποδοσφαίρου.

Αγαπήθηκε και μισήθηκε, σε μια εναλλαγή συναισθημάτων που το ποδόσφαιρο προσφέρει. Όταν άλλαξε ομάδα, αυτοί που τον λάτρεψαν τον μίσησαν κι αυτοί που τον μισούσαν τον λάτρεψαν. Η εναλλαγή συναισθημάτων σε μία λαϊκή απογευματινή παράσταση, «αρχαίας τραγωδίας». Όταν ήρθε ο χρόνος κι ο πρωταγωνιστής αποσύρθηκε, έγινε ένα άυλο λιθαράκι, στα χιλιάδες λιθαράκια που αποτελούν τον μαγικό κόσμο του ποδοσφαίρου.

Στην αθλητική του ζωή γύρισε όλο τον κόσμο, γνώρισε όλους τους λαούς και συνεργάστηκε μ’ όλα τα χρώματα των ανθρώπων. Πέρασε από τον χώρο της μαγείας του ποδοσφαίρου, όπου τα χρώματα ενώνονται σ’ ένα κολάζ πολυχρωματικής αρμονίας. Τίποτα δεν κατάλαβε.

Δεν κατάλαβε ότι είχε το προνόμιο να γίνει μέρος της ελπίδας και του ονείρου εκατομμυρίων ανθρώπων. Δεν κατάλαβε, ότι κάποιες φορές έγινε μέρος της παράλογης ευτυχίας που το ποδόσφαιρο μας κάνει να νοιώθουμε. Τίποτα δεν αισθάνθηκε.

Οι τελευταίες εμετικές του αναρτήσεις τον σημαδεύουν.

Με άσβηστο μελάνι είναι γραμμένες πλέον επάνω του, οι λέξεις ρατσιστής-φασίστας.
Δύο λέξεις που πάνε μαζί. Δεν ξεχωρίζουν. Ο Αλέκος Αλεξανδρής είναι ένας λαθρεπιβάτης των ονείρων που κάναμε κάποτε, λατρεύοντας την ασπρόμαυρη θεά, κυνηγώντας ένα ουτοπικό τίποτα.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr