26 οικονομολόγοι ζητούν… λογική κι ευαισθησία από τους δανειστές προς την Ελλάδα

Τζόζεφ Στίγκλιτς, Τομά Πικετί, Μάσιμο Ντ’ Αλέμα και 23 ακόμα οικονομολόγοι απευθύνουν έκκληση για «οικονομική λογική και ανθρωπιά» προς την Ελλάδα, με ανοιχτή επιστολή τους που δημοσιεύεται στους Financial Times.

Όπως σημειώνουν, για να αποφευχθεί η αποτυχία στις διαπραγματεύσεις, χρειάζονται υποχωρήσεις και από τις δύο πλευρές: «Από την ΕΕ, μακροθυμία και χρηματοδότηση για την προώθηση δομικών μεταρρυθμίσεων και της οικονομικής ανάπτυξης, και για να διατηρηθεί η ακεραιότητα της Ευρωζώνης. Από την Ελλάδα, αξιόπιστη δέσμευση για να δείξει ότι, αν και κατά της λιτότητας, είναι υπέρ των μεταρρυθμίσεων και θέλει να παίξει έναν θετικό ρόλο στην ΕΕ».

Οι οικονομολόγοι υπογραμμίζουν πως η λιτότητα υπονομεύει τις βασικές μεταρρυθμίσεις που θέλει να προωθήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, τη στιγμή που οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα έπρεπε να συνεργάζονται με την ελληνική κυβέρνηση, ειδικά για την καταπολέμηση της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής.

«Η λιτότητα μειώνει δραματικά τα έσοδα από τις φορολογικές μεταρρυθμίσεις, και περιορίζει το περιθώριο για αλλαγές που θα κάνουν τη δημόσια διοίκηση αξιόπιστη και κοινωνικά αποτελεσματική. Και οι συνεχείς υποχωρήσεις που ζητούνται από την κυβέρνηση σημαίνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κινδυνεύει να χάσει την πολιτική του στήριξη και επομένως την δυνατότητά της να φέρει σε πέρας ένα μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα που θα φέρει την Ελλάδα έξω από την κρίση. Είναι λάθος να απαιτείται από την Ελλάδα να δεσμευθεί σε ένα παλιό πρόγραμμα που καταφανώς απέτυχε, απορρίφθηκε από τους Έλληνες ψηφοφόρους, και το οποίο πολλοί οικονομολόγοι (μεταξύ των οποίων και εμείς) πιστεύουν πως ήταν σε λάθος κατεύθυνση από την αρχή», υποστηρίζουν, διαμηνύοντας πως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η μόνη ελπίδα νομιμότητας για την Ελλάδα: «Μία αποτυχία επίτευξης συμβιβασμού θα υπονόμευε τη δημοκρατία και θα οδηγούσε σε πολύ πιο ριζοσπαστικές και δυσλειτουργικές προκλήσεις, θεμελιωδώς εχθρικές προς την ΕΕ».

Αντίθετα, εκτιμούν, ένα θετικό πρόγραμμα ανάκαμψης για την Ελλάδα και την Ευρώπη, που θα προωθούσε τις επενδύσεις και θα έσωζε τους νέους από την ανεργία, θα μπορούσε να μετασχηματίσει τις οικονομικές επιδόσεις της ΕΕ και να την ξανακάνει πηγή υπερηφάνειας για τους Ευρωπαίους πολίτες.

«Το πώς θα αντιμετωπιστεί η Ελλάδα θα στείλει ένα μήνυμα σε όλους τους εταίρους της Ευρωζώνης. Όπως το σχέδιο Μάρσαλ, ας είναι ένα μήνυμα ελπίδας και όχι απελπισίας», καταλήγουν.