Το ΠΑΣΟΚ και οι προσδοκίες παλινόρθωσης

Τη σαρωτική νίκη του κ. Νίκου Ανδρουλάκη μόνον οι πιο πιστοί οπαδοί του κ. Γιώργου Παπανδρέου δεν θα την περίμεναν. Οι πιθανότητες να επαναληφθεί το σενάριο του 2004, όταν ο γιος του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ δοξολογήθηκε σαν ο Εκλεκτός και υπερψηφίστηκε από το μυθικό «1.000.000 πολιτών», ήταν μηδαμινές. Στη μνήμη και των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ, ο κ. Παπανδρέου παραμένει καθηλωμένος στο Καστελλόριζο.

Ο κ. Ανδρουλάκης δεν προβλήθηκε σαν Εκλεκτός, με τα γνωστά μεταφυσικής-θρησκευτικής τάξεως συμφραζόμενα του όρου. Το προφίλ του φιλοτεχνήθηκε σαν προφίλ του ελπιδοφόρου ενδιάμεσου: ενωτικός, ήπιος, ασαφώς σοσιαλδημοκράτης, μετριοπαθής, άρα ικανός να δημιουργήσει ένα ρεύμα παλιννόστησης. Παλιννόστησης στο ΠΑΣΟΚ (το «ΚΙΝΑΛ» απορρίφθηκε ήδη στο χρονοντούλαπο) ψηφοφόρων που μετακινήθηκαν στη Ν.Δ., στον ΣΥΡΙΖΑ ή την αδιαφορία. Και παλινόρθωσης του ΠΑΣΟΚ αν όχι στην εξουσία, τουλάχιστον στην ηγεμονία στον χώρο της Κεντροαριστεράς.

Θεμιτές οι φιλοδοξίες και οι προσδοκίες, άγνωστος πάντως ο βαθμός της μέλλουσας πραγμάτωσής τους. Η εκλογική συμπεριφορά των πολιτών δεν ανήκει στη χορεία των «πλησιαζόντων γεγονότων» που η «μυστική βοή» τους ειδοποιεί έγκαιρα τους «σοφούς», λ.χ. τους εκ νέου ηττηθέντες δημοσκόπους. Τα κόμματα, εντούτοις, εμμένουν στο ίδιο σφάλμα: θεωρούν την ψήφο, άρα και τον φορέα της, κτήμα τους εσαεί. Και πιστεύουν ότι ο ψηφοφόρος που «αμάρτησε» και «αλλαξοπίστησε» κάποια στιγμή, είναι μοιραίο και ηθικά επιβεβλημένο να επανέλθει στην κοίτη του. Οταν η αίγλη του Ανδρέα Παπανδρέου σαγήνευε αριστερούς όλων των γενεών, η Αριστερά ηθικολογούσε καταγγέλλοντας τη «λεηλασία των ψήφων της». Το ίδιο απολίτικο παράπονο επανέλαβαν οι «πράσινοι» όταν ο κ. Αλέξης Τσίπρας, παπανδρεΐζων σε πολλά, γοήτευσε μεγάλο τμήμα του χώρου τους, οδηγώντας τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβερνητική εξουσία – και στη φθορά, από την οποία αδυνατεί να συνέλθει.

Ο κ. Ανδρουλάκης, σαν δημιούργημα του κομματικού σωλήνα, γνωρίζει άριστα τα όρια του κόμματός του, παρότι η πολιτική του έδρα είναι οι Βρυξέλλες. Θα ξέρει, λοιπόν, ότι για την «παλιννόστηση» δεν αρκεί η επένδυση στην κρητική καταγωγή του και στο παρελθόν του «πράσινου νησιού», ώστε να αντιπαρατεθεί στη Ν.Δ., ούτε στην α λα Τσίπρα νεότητα, ώστε να αντιπαρατεθεί στον ΣΥΡΙΖΑ. Και σαν πολιτικός μηχανικός θα ξέρει ότι δίχως σαφή σχέδια τίποτε δεν χτίζεται. Αλλωστε, οι «μεγάλες επιστροφές» δεν πρωτακούγονται τώρα.

Πηγή: Η Καθημερινή

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr