Γερμανικές εκλογές: Η παλιά λιτότητα πέθανε, ζήτω η νέα λιτότητα

Ήταν από την αρχή πολύ θολή η προοπτική να προκύψει στη γερμανική κάλπη κάποια σημαντική αλλαγή για τον ευρωπαϊκό χώρο και όσοι επένδυαν στα λογοπαίγνια με τα χρώματα των πιθανών κυβερνήσεων συνεργασίας, είτε αυταπατώνται, είτε δεν έχουν καλή γνώση της πραγματικότητας. Όμως τίποτα από τα δύο δεν συγχωρείται, όταν έχουμε πολύ καλά καταλάβει πλέον, πόσο καθοριστική σημασία έχει ο πολιτικός συσχετισμός στο Βερολίνο για τις ζωές των ανθρώπων στην Αθήνα, τη Λισαβόνα, τη Βαρκελώνη, το Μπορντό ή το Παλέρμο.

Σαν άνθρωποι που θέλουμε να αλλάξουμε την Ευρώπη και να επαναπροσδιορίσουμε την πυξίδα και τις κατευθύνσεις της, διατηρούμε γνήσιο ενδιαφέρον για τις πολιτικές εξελίξεις σε κάθε γωνιά της ηπείρου, όπου οι σύντροφοί μας δίνουν αγώνα για δικαιοσύνη και ανατροπή. Από τη δική τους εμπειρία αντλούμε ιδέες και δύναμη, με τη δική μας εμπειρία συμβάλλουμε ενεργητικά στον δικό τους αγώνα. Σε αυτό το πλαίσιο, δεν μπορεί παρά να μας ανησυχεί το εκλογικό αποτέλεσμα στη Γερμανία και η διαμόρφωση του γνωστού πια συσχετισμού. Και μάλιστα, είναι απορίας άξιες οι αντιδράσεις μέρους του … προοδευτικού χώρου, που βλέπουν στο SPD την πολιτική αλλαγή που χρειάζεται η Γερμανία και η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Σίγουρα συγκαταλέγεται στα θετικά η ανάδειξη των Πρασίνων ως υπολογίσιμης εναλλακτικής επιλογής και μάλιστα, είναι πολιτικά ενδιαφέρουσα η προτίμηση που δείχνουν σε αυτούς τα μεγάλα αστικά κέντρα και η νέα γενιά. Σίγουρα όμως, σε ότι αφορά το μέλλον της Ευρώπης και την Ελλάδα, ειδικότερα, η συμμετοχή των Πρασίνων σε μια γερμανική κυβέρνηση, δεν εγγυάται ούτε κατάργηση του Συμφώνου Σταθερότητας, ούτε αλλαγή της γερμανικής ιστορικής στάσης σε θέματα όπως το προσφυγικό και η σχέση της Ε.Ε. με την Τουρκία.

Πόσο μάλλον όταν το SPD δεν υπόσχεται τίποτα πιο ριζοσπαστικό από λίγη χριστιανοδημοκρατία με περισσότερο χαμόγελο και φιλικά χτυπήματα στην πλάτη. Ακόμα περισσότερο, όταν στην κυβέρνηση θα συμμετέχει το νεοφιλελεύθερο FDP, με βαρύνουσα φωνή στην οικονομική πολιτική, γεγονός που θα βρούμε μπροστά μας, όταν οι χώρες της Ευρώπης θα κάτσουν στο τραπέζι να αποτιμήσουν την εμπειρία του κορονοϊού και η Γερμανία απαιτήσει επιστροφή στα πλεονάσματα.

Οι οικονομικά αδύναμες χώρες, όπως είναι και η δική μας, θα βρεθούν πάλι προ στρατηγικού αδιεξόδου και οι πιέσεις στην ευρωπαϊκή σταθερότητα θα ενταθούν, εξαιτίας της αποπνικτικής λιτότητας που θα αποτελέσει και πάλι κεντρική ιδέα. Η σοσιαλδημοκρατική λιτότητα δεν είναι λιγότερο επίπονη από τη χριστιανοδημοκρατική. Επομένως δε γίνεται κατανοητή η πίστη σε έναν καλύτερο γερμανικό συσχετισμό.

Προφανώς αναμένουμε την τελική συμφωνία μεταξύ των κομμάτων η οποία θα αργήσει, ώστε να καλύπτει όλο το φάσμα της κυβερνητικής ευθύνης, ωστόσο τα δείγματα είναι σαφή και είναι καλύτερα να έχεις την πλήρη εικόνα όντας απαισιόδοξος, παρά να αιθεροβατείς. Η πρόκληση για την ευρωπαϊκή ιδέα είναι μπροστά. 

* Η Ευαγγελία Αμπάζη είναι δικηγόρος, Μέλος ΠΓ ΜέΡΑ25

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr