Ανεπαρκής η ενημέρωση για τις Πρέσπες

Κυριαρχούσαν οι μύθοι, τα στερεότυπα και η άγνοια. Επόμενο ήταν να προκαλέσει θυελλώδεις αντιδράσεις η απόπειρα της αποφασισμένης κυβέρνησης να δοθεί μια λύση… Αναπόφευκτος ο συμβιβασμός, αναμενόμενες οι σοβαρές ενστάσεις, οι ποικιλώνυμες αντιδράσεις, οι κομματικές αντιμαχίες, η ένταση στη Βουλή και οι τηλεοπτικές συζητήσεις. Εκείνο που έλειψε ήταν μια συγκροτημένη και εξαντλητική ενημέρωση εκ μέρους της κυβερνήσεως, ώστε να ενημερωθεί πλήρως ο κόσμος και να διασκεδαστούν οι φόβοι και οι ανησυχίες του.

Κύριε πρωθυπουργέ,

Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί η πλειονότης αντιτίθεται στη συμφωνία των Πρεσπών, υιοθετώντας κατά το μέγα μέρος της ακρίτως όσα αρνητικά ακούγονται και γράφονται; Ανήκει στους μη σκεπτόμενους το μέρος αυτό, όπως ατυχώς δηλώσατε από την Κύπρο; Ή μήπως ενστερνίζεται τους κρωγμούς και την κινδυνολογία των ακραίων και της υπαρκτής φασιστικής χορείας;

Φοβούμαι ότι ως κυβέρνηση έχετε υποτιμήσει έναν σοβαρό παράγοντα. Σοβαρό και καθοριστικό: την ενημέρωση του κόσμου. Τόσο για τον πυρήνα του μακεδονικού όσο και για τη συμφωνία των Πρεσπών. Φορτισμένο θέμα συνολικά, ικανό να τροφοδοτεί το θυμικό και να παράγει ανάλογες αντιδράσεις, αν δεν υπάρχει πλήρης και ουσιαστική ενημέρωση.

Αλλά η έλλειψη επαρκούς ενημέρωσης δεν αφορά μονάχα το μακεδονικό. Εκτείνεται σε αρκετά πεδία της κυβερνητικής πολιτικής. Ενδεικτικώς αναφέρω το κτηματολόγιο και την απορρόφηση κονδυλίων από την Ενωση, θέματα για τα οποία η χώρα εισέπραξε προσφάτως επαίνους, οι οποίοι όμως πέρασαν απαρατήρητοι. Ας μείνουμε όμως στο μακεδονικό και στη συμφωνία.

Εξαρχής υπήρχε για σας ένα σοβαρό πρόβλημα στη διαχείριση του ζέοντος αυτού θέματος. Μιλώ για την ιδεοληψία ορισμένων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που δεν είχαν πρόβλημα να ονομάζεται Μακεδονία η γειτονική χώρα. Δεν έδιναν δεκάρα ούτε για την ιστορική πραγματικότητα ούτε για τις επιπτώσεις στη χώρα και την Αριστερά.

Κάνοντας χιούμορ, θα έλεγα ότι δεν αποκλείεται να… κακοφάνηκε η συμφωνία σε ορισμένους εξ αυτών, επειδή άλλαξε το όνομα! Εν πάση περιπτώσει, η συμφωνία είναι γεγονός. Αλλά η πλειονότης –κι όχι μόνο όσοι έχουν μετάσχει στα συλλαλητήρια– αντιτίθεται ή διατηρεί σοβαρές ενστάσεις και αμφιβολίες. Εύλογες. Που διασκεδάζονται μονάχα με συγκεκριμένες απαντήσεις.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ελάχιστοι Ελληνες ήξεραν τι συμβαίνει με τη Μακεδονία. Με τον όρο, την επιλογή του Τίτο, την ύπαρξη σλαβόφωνου πληθυσμού στο ελληνικό τμήμα της Μακεδονίας, τις διώξεις επί Μεταξά, τις επιδιώξεις της Βουλγαρίας και άλλα συναφή. Τίποτε για τις πληθυσμιακές ανακατατάξεις, τίποτε για τον στόχο του Τίτο και τη θεσμική συγκρότηση της γείτονος.

Ξέραμε λίγα πράγματα από τα σχολικά βιβλία. Για τον Μακεδονικό Αγώνα και τον Παύλο Μελά και προπάντων για την ιστορία των αρχαίων Μακεδόνων και την άρρηκτη σχέση τους με τις ελληνίδες πόλεις και την Ελλάδα συνολικά. Ακόμη και για τη σπουδαία Ελληνιστική Εποχή λίγες σελίδες διέθετε η εκπαιδευτική διαδικασία.

Προβληματικό το φόντο και μείζον θέμα από τη δεκαετία του ’90. Ανελαστική η στάση της χώρας μας, εξίσου αδιάλλακτοι οι γείτονες, επικίνδυνα στάσιμο το μακεδονικό, για το οποίο έδειχναν έκπαλαι μεγάλο ενδιαφέρον οι ΗΠΑ, η Γερμανία, η Σοβιετική Ενωση και ακολούθως η Ρωσία κ.ά. Πληγή που κακοφόρμιζε, δηλαδή. Με τους γείτονες να ιδιοποιούνται ασύστολα την ιστορία των αρχαίων Μακεδόνων. Μια ματιά στα σχολικά βιβλία τους είναι αρκετή…

Τους πεπεισμένους, και φυσικά τους αφηνιασμένους ακροδεξιούς, ήταν –και είναι– αδύνατον να τους πείσεις. Ομως υπάρχει μια επικράτεια καλόπιστων πολιτών που δεν ήθελε ν’ ακούσει μονάχα για τις ευθύνες προηγουμένων κυβερνήσεων. Ηθελε –και θέλει– πειστικά επιχειρήματα. Για όλα.

Ηταν αναγκαία και επείγουσα μια συντονισμένη εκστρατεία ενημέρωσης. Με φυλλάδια, με τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά σποτ, με καταχωρίσεις στις εφημερίδες και προπάντων με εκδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα. Οχι κομματικές αλλά ανοιχτές στο κοινό, ικανές –με τον διάλογο– να φωτίσουν όλες τις πτυχές του θέματος και να διασκεδαστούν οι εύλογες ανησυχίες.

Δυστυχώς, τέτοια ενημέρωση δεν έγινε. Κάτι που καταλόγισε στην κυβέρνηση και ο Κοτζιάς. Αλλά το θέμα της ενημέρωσης, που συχνά έχει σχέση μονάχα με την προπαγάνδα, είναι μείζον. Και ίσως χρειαστεί να επανέλθουμε.

Ήταν αναγκαία και επείγουσα μια συντονισμένη εκστρατεία ενημέρωσης για το μακεδονικό και τη συμφωνία των Πρεσπών. Δυστυχώς, δεν έγινε. Κάτι που καταλόγισε στην κυβέρνηση ο Κοτζιάς. Αλλά το θέμα της ενημέρωσης, που συχνά έχει σχέση μονάχα με την προπαγάνδα, είναι μείζον. Και ίσως χρειαστεί να επανέλθουμε.

* To άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Documento (3/2/2019)

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr