Όταν ρομπότ εκπαιδεύουν… παιδιά

Αρκετά «ρομποτάκια» έχουν κατασκευαστεί έχοντας ως κύριο στόχο τους να «προετοιμάσουν» αλλά και να «εκπαιδεύσουν» γονείς και παιδιά. Έτσι λοιπόν, τα ρομπότ βρίσκονται ανάμεσα στα «σύγχρονα παιχνίδια» μέσα από τα οποία τα παιδιά όχι μόνο διασκεδάζουν αλλά και μαθαίνουν.

Ο νέος αυτός κόσμος που ξετυλίγεται μπροστά μας, αναπόφευκτα δημιουργεί την ανάγκη στις νέες γενιές παιδιών, να εξοικειωθούν όσο το δυνατόν περισσότερο και από μικρή ηλικία με αυτόν. Ποιος λοιπόν ο καλύτερος τρόπος να το κάνουν αυτό πέρα μέσα από το παιχνίδι;

Κάτι από… WALL-E

Το 2008, ο σκηνοθέτης Άντριου Στάντον έβαλε τη σφραγίδα του μετά το «Finding Nemo», στην ταινία κινουμένων σχεδίων της Pixar και της Walt Disney Pictures «WALL-E». Η ταινία παρακολουθούσε τη ζωή ενός ρομπότ, του WALL-E, που είχε σχεδιαστεί για να καθαρίζει την καλυμμένη από απόβλητα γη του μέλλοντος. O WALL-E τελικά ερωτεύτηκε άλλο ρομπότ για το οποίο έφτασε μέχρι και το διάστημα. Η ταινία πέρα από τις εξαιρετικές κριτικές που πήρε, κέρδισε το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας Κινουμένων Σχεδίων.

Η αγαπημένη εικόνα του WALL-E, φαίνεται πως γίνεται παιχνίδι. Αν και δεν πρόκειται για ακριβές αντίγραφο αυτού, η εμφάνιση του Meccano και ενός ηλιακού παιχνιδιού ρομπότ θυμίζει αρκετά τον αγαπημένο ήρωα κάτι το οποίο τα κάνει ακόμα πιο ελκυστικά.

Τα παιδιά, μπορούν να φτιάξουν το δικό τους ρομπότ, όπως ακριβώς το έχουν φανταστεί. «Πλάθοντας» τα κομμάτια του βήμα προς βήμα μέσω άπειρων συνδυασμών μπορούν να φτιάξουν και να ξαναφτιάξουν (κάτι σαν παζλ) το δικό τους ξεχωριστό ρομπότ. Τίποτα δεν τους περιορίζει ως προς την εικόνα του. Τα «εκφραστικά» όμως μάτια του, είναι αυτά που κεντρίζουν πάντα την προσοχή.

Πέρα από την ψυχαγωγία και την εκμάθηση μέσω της κατασκευής, τα παιδιά μπορούν να εκπαιδεύσουν το ρομπότ τους ακολουθώντας απλά βήματα. Του μαθαίνουν πώς να κινείται, μιμούμενο τις δικές τους κινήσεις.

Όπως κάθε παιδικό παιχνίδι, έτσι και τα «ρομποτάκια» διαθέτουν κλίμακες δυσκολίας, ανάλογα την ηλικία του παιδιού. Όταν καταφέρει να «ανταπεξέλθει» σε ένα επίπεδο, τότε περνά στο επόμενο κτλπ.

Ένας «ρομποτικός φίλος» για τους πιο μεγάλους

Το 2001 πρωτοεμφανίστηκε ο όρος STEM (Science, Technology, Engineering and Mathematics), ο οποίος χρησιμοποιείται κυρίως από άτομα σχετικά με την εκπαίδευση, για τα πεδία που αναφέρονται στις Φυσικές Επιστήμες, την Τεχνολογία, την Επιστήμη των Μηχανικών και τα Μαθηματικά. Τα ρομποτικά παιχνίδια βασίζονται σε αυτό το εκπαιδευτικό «μοτίβο» το οποίο τα ενθαρρύνει να στοχάζονται και να περιεργάζονται τον κόσμο γύρω τους.

Για τα μεγαλύτερα σε ηλικία παιδιά, τα οποία ήδη έχουν «καταπιαστεί» με την τεχνολογία, οι “δημιουργίες” και οι “κατασκευές” ίσως να φαίνονται βαρετές. Τα πιο “γκατζετίστικα” παιχνίδια σαφώς και εξάπτουν το ενδιαφέρον και ανοίγουν ένα καινούργιο πεδίο διασκέδασης και εκπαίδευσης. 

Μήπως λοιπόν ήρθε η ώρα να “πειραματιστούμε” με τον νέο αυτόν κόσμο;