Αντίο Τραμπάκουλα!

Του Δημήτρη Κανελλόπουλου

«Ελλάδα η χώρα του πράσινου ήλιου / του ΠΑΟΚ, της ΑΕΚ, της Καλαμαριάς / πατρίδα θρησκεία, σουβλάκι με πίτα / Datsun, Adidas και χάνι της Γραβιάς. Τσαρούχι, Rolex, σνακ μπαρ, “Ρεπόρτερς” και Τζέι Αρ / με Honda η Ελλάδα προς τη δόξα τραβά / με Marx, Ορθοδοξία και με μια ζεϊμπεκιά / να την η Ελλάδα ανάσκελα»

Και να πεις πως δεν ήταν προφητικός, πως δεν είναι επίκαιρος ακόμα και τώρα…

Ο Χάρρυ Κλυνν (Βασίλης Τριανταφυλλίδης) έφυγε από τη ζωή χθες το πρωί, ταλαιπωρημένος τα τελευταία χρόνια από την υγεία του, σε ηλικία 78 ετών. Τον είδα από κοντά στην κηδεία του Νικόλα, του γιου του, που πέθανε πριν από δύο -πέρασαν κιόλας- χρόνια.

Ηταν καταβεβλημένος λόγω του αναπνευστικού, ήταν και σε τραγική ψυχολογική κατάσταση, έμοιαζε σαν ένας άνθρωπος παρατημένος. Δεν ήταν έτσι όμως, όσο ζούσε ο Νικόλας και μου έλεγε για τον Χάρρυ, μάθαινα πόσο σφριγηλός και ενεργός παρέμενε. Κατέβηκε και στο Gagarin για κάποιες παραστάσεις τον Φεβρουάριο του 2013, συγκινητικές θυμάμαι, έπαιξε και το καλοκαίρι στο Βεάκειο και αυτό ήταν όλο.

Πέντε χρόνια μετά, χθες δηλαδή, ο Χάρρυ Κλυνν αποχαιρετούσε τον κόσμο ετούτον. «Στις 6 μού τηλεφώνησαν, στις 10 πήρα το αεροπλάνο και ανέβηκα κατευθείαν», μου έλεγε χθες η σκηνοθέτις Μαρία Δανέζη, η τελευταία σύντροφος του Νικόλα.

Κοιτώντας χθες το πρωί τη δισκοθήκη μου βρήκα κάποια άλμπουμ του Χάρρυ Κλυνν που αγόρασα τότε. Δεκαετία του ’80, ΠΑΣΟΚάρα ΟΛΕ και οι ευφυείς δίσκοι που έβγαζε πουλούσαν εκατοντάδες χιλιάδες αντίτυπα.

Ο πιο πράσινος δίσκος και η πιο κόκκινη κασέτα αν θυμάστε. «Ο σατιρικός καλλιτέχνης βλέπει τα κακώς κείμενα δίπλα του και δεν αντέχει και θέλει να πει στον διπλανό του: “Πρόσεχε, αυτά που ζεις μπορεί και να μην είναι έτσι”», έλεγε σε συνέντευξή του στην «Εφ.Συν.».

«Αρα, πρέπει να είναι βαθύς γνώστης των ανθρώπινων καταστάσεων. Kι επειδή ασχολείται συνεχώς με δυσάρεστα πράγματα, ανακαλύπτοντας συνεχώς πτώματα, είναι ένας ειδικός επί των πτωμάτων, είτε αυτά είναι κοινωνικά είτε είναι πολιτικά είτε είναι αισθητικά».

Πολύπλευρο ταλέντο ο Χάρρυ Κλυνν, ξεχώρισε σε πολλούς τομείς. Στην Αθήνα κατέβηκε μετά την ανάδειξή του σε μια βραδιά ταλέντων του Γιώργου Οικονομίδη, δουλεύοντας στο πλάι του για περισσότερα από τρία χρόνια.

Αρχικά εμφανιζόταν σε κοσμικά κέντρα, ταβέρνες, αναψυκτήρια και καμπαρέ, όπως συνηθιζόταν εκείνη την εποχή, στο «Kάστρο», το «Bράχος», το «Tροκαντερό», το «Αλσος» κ.ά. Εκανε και ταινίες τότε όπως το «Γάμος α λα ελληνικά» και το «Τα 201 καναρίνια» στις αρχές της δεκαετίας του 1960, ενώ συμμετείχε και σε παραστάσεις στα θέατρα «Ακροπόλ» και «Χατζηχρήστου».

Τώρα, αν πούμε ότι ήταν από τους πρώτους stand up comedians στην Ελλάδα δεν νομίζω πως θα λέγαμε και ψέματα. Στη συνέχεια ξενιτεύτηκε και για δέκα χρόνια (από το ’65 έως το ’74) δούλεψε στις Ηνωμένες Πολιτείες και στον Καναδά και, συγκεκριμένα, σε κέντρα της ελληνικής διασποράς, για να επιστρέψει στην Ελλάδα συνεχίζοντας σε μπουάτ της Πλάκας και σε νυχτερινά κέντρα.

Για τους δίσκους του τα είπαμε, απίστευτο σουξέ, χρυσός και πλατίνα οι περισσότεροι. Ενδεικτικά: «Δοξάστε με» το 1979, «Πατάτες» το 1981, «Μαλακά πιο μαλακά» το 1984, «Και πάσης Ελλάδας» το 1985, «Εθνος Ανάδελφον» πάλι το 1985. Είχε παίξει και γράψει δεκάδες επιθεωρήσεις, κάποιες από τις οποίες σημείωσαν ρεκόρ εισπράξεων, όπως οι «Εμπρός προς τα πίσω», «Ελληνες είστε και φαίνεστε», «Ρόμπες ξεκούμπωτες», «Καλατράβα με και ας κλαίω…» κ.ά.

Ακόμα, έγραψε πολλά βιβλία, με την τελευταία του ποιητική συλλογή του να κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Γαβριηλίδης» με τίτλο «Εμφύλιος λόγος». Ηταν και ζωγράφος (η μεγάλη αγάπη του πατέρα του), φτιάχνοντας εκατοντάδες έργα, πολλά από τα οποία παρουσίασε σε διάφορες ατομικές εκθέσεις.

Ηταν πολιτικά ενεργός μέχρι και την τελευταία στιγμή, αριστερός δήλωνε, είχε εκλεγεί και δημοτικός σύμβουλος στην Καλαμαριά, ενώ έκανε και διαρκή αγώνα για την ποντιακή κοινότητα. Δεν θα μπορούσε να μην ασχοληθεί και με το ποδόσφαιρο, παίρνοντας τον Απόλλωνα Καλαμαριάς, ενώ έγινε και πρόεδρος της ΕΠΑΕ στη φάση της σύγκρουσης με την πολιτεία για το επαγγελματικό ποδόσφαιρο.

Η κηδεία του θα γίνει την Παρασκευή στην Καλαμαριά, εκεί όπου γεννήθηκε από φτωχή οικογένεια Πόντιων προσφύγων. Ζει η γυναίκα του Χαρίκλεια, θα έρθουν και τα δύο άλλα παιδιά του από το εξωτερικό, ο γιος του και η κόρη του. Πάει λοιπόν και ο Τραμπάκουλας…

πηγή: efsyn.gr

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr