Υπέρ βωμών και αστείων

Μια χαρά του ήρθαν του Μητσοτάκη τα τελευταία του ΣΥΡΙΖΑ. Εντελώς εκτός οποιασδήποτε προεκλογικής, ευρωπαϊκής, σοβαρής ατζέντας. Ο σταυρός, η κολυμπήθρα, εξηγήσεις για τον άγιο Τσαλίκη, πατρίς – θρησκεία – οικογένεια, ο καβγάς για τον Μπελέρη, ο ανεκδιήγητος Παπανώτας, η ορθή απόφαση να αποβληθεί από το ψηφοδέλτιο για το οποίο προτάθηκε -πώς αλήθεια;- και ψηφίστηκε. Μαλλιά κουβάρια εν ολίγοις και από κοντά ο Ανδρουλάκης να τοκίζει, η Νέα Αριστερά να ψαλιδίζει, το ΚΚΕ να ξυρίζει. Και εντέλει το αναμενόμενο: η Νέα Δημοκρατία να πανηγυρίζει.

Αυτή είναι, δυστυχώς, η εικόνα. Και μην κυνηγάτε μάγισσες, απλώς δίνει το «παρών» και πάλι το ενδημικό έλλειμμα περίσκεψης που διατρέχει ανέκαθεν τα ψηλά μπαλκόνια του ΣΥΡΙΖΑ. Λέει κάποιος κάτι επίμαχο, το αρπάζει κάποιος άλλος, απαντάει, αρχίζει το δοξαπατρί στο Διαδίκτυο. Και τρέχουν οι πιο σοβαροί να τα μαζέψουν. Τα υπέστη και τα πλήρωσε ο χώρος επί Τσίπρα, τα υφίσταται και επί -και από- Κασσελάκη. Διότι καλό και άγιο είναι να λέει κανείς τη γνώμη του. Αλλά πώς, πότε και σε ποιους τη λέει είναι μια δύσκολη εξίσωση, όταν μάλιστα καραδοκούν απέναντι οι συριζοφάγοι.

Εχουν τεχνογνωσία οι τελευταίοι. Μανούλες στην κοπτοραπτική με το μαχαίρι ή με το τσεκούρι. Το εντυπωσιακό είναι πόσο αφελείς εμφανίζονται κάποιοι επώνυμοι συριζαίοι όταν ανοίγουν το στόμα τους. Και αν ο Παπανώτας «δεν το έχει» -αλλού γι’ αλλού βρίσκεται ο άνθρωπος κι ας το ξανασκεφτούν επ’ ευκαιρία οι ψηφοφόροι του-, οι άλλοι, οι έμπειροι και με ISO υποτίθεται ότι «το έχουν». Και όμως, αντί να ξεκόψουν όποιο θέμα, τους βλέπουμε να το σηκώνουν, να επιδοκιμάζουν, να αποδοκιμάζουν, να ρίχνουν λάδι στη φωτιά. Υπέρ βωμών και αστείων.

Υπέρ βωμών και αστείων, μάλιστα. Αυτός ο ειρωνικός τίτλος βιβλίου του Γιάννη Θεοδωράκη ταιριάζει εδώ. Γιατί όταν ενσκήπτουν θέματα βωμών, αρχίζουν στην Αριστερά τα αστεία. Είναι θέματα συνείδησης, πίστης, αξιών, σου λένε. Καλώς, αλλά αφού είναι τόσο σοβαρά θέματα, δεν μπορούν και να αντιμετωπιστούν σοβαρά; Χωρίς βαριές κουβέντες, σε συλλογικά και συντροφικά πλαίσια; Όχι, λέει η πράξη. Εξού και το δημόσιο ξεκατίνιασμα. Δώρο για τους αποκεί, τρικλοποδιά για τους αποδώ. Αντί να απασχολούν την επικαιρότητα οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, να τη βασανίζουν οι αντιθέσεις στον ΣΥΡΙΖΑ.

Η εκδήλωση της περασμένης Παρασκευής, με την εμβληματική παρουσία, μεταξύ άλλων, του Αλέξη Τσίπρα, είναι μια καλή, ενωτική αρχή για τη δύσκολη εκλογική μάχη. Μια ευκαιρία να αφήσουν πίσω τα αστεία και να ασχοληθούν σοβαρά με τα σοβαρά. Πειθαρχώντας σε μια πάνδημη απαίτηση: να σκέφτονται και τους άλλους, τους πολλούς, πριν μιλήσουν. Όλοι τους…

Πηγή: Η Αυγή

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr