Τρεις Ιάπωνες προσφεύγουν στη δικαιοσύνη για την υποχρεωτική υποβολή τους σε στείρωση όταν ήταν έφηβοι

Οι νέες αυτές προσφυγές έπονται αυτής, της πρώτης που έγινε ποτέ, μιας 60χρονης Γιαπωνέζας, η οποία προσέφυγε νωρίτερα φέτος στη δικαιοσύνη κατά της ιαπωνικής κυβέρνησης ζητώντας αποζημίωση επειδή παραβιάστηκαν τα θεμελιώδη δικαιώματά της με την επέμβαση αυτή στην οποία υποβλήθηκε υποχρεωτικά όταν ήταν έφηβη, επειδή είναι άτομο με νοητική υστέρηση.

“Ελπίζω ότι και τα άλλα θύματα, που υποφέρουν εδώ και δεκαετίες, όπως εγώ, θα διαμαρτυρηθούν επίσης και θα ενωθούν μαζί μας”, δήλωσε σήμερα σε δημοσιογράφους ο ένας από τους τρεις ενάγοντες, ένας 75χρονος, ο οποίος χρησιμοποίησε το ψευδώνυμο Σαμπούρο Κίτα, μετά την κατάθεση της προσφυγής του στο δικαστήριο του Τόκιο.

“Θέλω η κυβέρνηση να παραδεχθεί την αλήθεια και να μου δώσει πίσω τη ζωή μου”, πρόσθεσε.

Όπως χιλιάδες άλλοι, ο κ. Κίτα υπεβλήθη σε στείρωση όταν ήταν έφηβος. Όταν παντρεύτηκε, μερικά χρόνια αργότερα, δεν είπε τίποτα στη γυναίκα του. Την τρομερή αυτή αλήθεια κατάφερε να την αποκαλύψει στη σύζυγό του μόλις λίγο καιρό προτού αυτή πεθάνει, το 2013.

Ο κ. Κίτα ζητεί αποζημίωση ύψους 30 εκατομμυρίων γεν (περίπου 230.000 ευρώ), διευκρίνισε ο δικηγόρος του Ναότο Σεκίγια.

Άλλοι δύο Ιάπωνες κατέθεσαν σήμερα παρόμοιες αγωγές ταυτοχρόνως σε άλλες περιοχές της Ιαπωνίας.

“Δεν απέτυχε μόνον το κοινοβούλιο να λάβει μέτρα (για την κατάργηση του νόμου αυτού), αλλά και η κυβέρνηση απέτυχε, εφαρμόζοντας διατάξεις που σαφώς παραβιάζουν το Σύνταγμα, ακόμη και εκείνη την εποχή”, υπογράμμισε ο Σεκίγια.

Οι ιαπωνικές αρχές έχουν αναγνωρίσει ότι περίπου 16.500 άνθρωποι υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση στείρωσης για να αποτραπεί η αναπαραγωγή τους, στο πλαίσιο της εφαρμογής ενός νόμου περί ευγονικής που είχε υιοθετηθεί το 1949 και παρέμεινε σε ισχύ ως το 1996 στην Ιαπωνία και είχε στόχο τους ανθρώπους που υπέφεραν από κληρονομική διανοητική αναπηρία.

Περίπου 8.500 άνθρωποι έχουν υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση στείρωσης με την συγκατάθεσή τους, σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία, αν και οι νομικοί κρίνουν ότι οι στειρώσεις αυτές επιβάλλονταν στην πραγματικότητα, λόγω των πιέσεων που ασκούνταν στα ίδια τα άτομα ή στις οικογένειές τους.

Παρόμοιους νόμους περί ευγονικής είχαν και η Γερμανία, η Σουηδία κι άλλες χώρες.

Τα θύματα,τα οποία έκαναν μεταγενέστερα πολλά διαβήματα στις αρχές,έπαιρναν πάντα την ίδια απάντηση: η διαδικασία ήταν νόμιμη εκείνη την εποχή και ως εκ τούτου δεν έχουν το δικαίωμα σε καμία αποζημίωση.

Ωστόσο τον περασμένο Μάρτιο, οι βουλευτές δεσμεύτηκαν να εξετάσουν το ενδεχόμενο αποζημίωσης των θυμάτων της πρακτικής αυτής.