Από τις 7.260 λέξεις της ομιλίας του Κυριάκου Μητσοτάκη στην 86η Διεθνή έκθεση Θεσσαλονίκης, 11 μόνο από αυτές συμπυκνώνουν το νόημα του… ποιητή:
“Όταν έρχεται καταιγίδα, χρειάζεται σταθερό τιμόνι, ικανό καπετάνιο και έμπειρο πλήρωμα”.
Όλα τα υπόλοιπα που εκφώνησε περί “πολιτικής τερατογένεσης” και “συμφοράς”, “αν όχι εγώ ποιος;” εντάσσονται, κατά τη γνώμη μας, στο ίδιο αφήγημα του νάρκισσου και απονομιμοποιημένου πολιτικού που φωνασκεί για να κρύψει το φόβο του. Επικαλείται την “καταιγίδα που έρχεται” γνωρίζοντας ότι τα “ψωμιά” τελειώνουν. Κάνει προσκλητήριο προς τις οικονομικές ελίτ.
Τους θυμίζει ότι είναι ο “ικανός καπετάνιος” στη δούλεψη των ολιγαρχών. Είναι αυτός και το “έμπειρο πλήρωμά του” που γέμισαν τις τσέπες των αφεντικών του κι ας έγιναν οι φτωχοί φτωχότεροι.
Τους θυμίζει ότι στην καταιγίδα της πανδημίας αντιμετώπισε ασθενείς ως αναλώσιμους αφήνοντάς τους εκτός ΜΕΘ προστατεύοντας τα συμφέροντα των κλινικαρχών φίλων του. Κι ας διαμαρτύρεται το πόπολο ότι “ικανός καπετάνιος” δεν είναι ο αυτός που ανακηρύσσεται σε πρωταθλητή θανάτων λόγω covid σ’ ολόκληρη της Ευρώπη. Μάλλον σε νεκροπομπό μοιάζει, σε ικανό “βαρκάρη” στον ποταμό Αχέροντα…
Τους θυμίζει ότι κράτησε σταθερά το τιμόνι της αντεργατικής νομοθεσίας, του περιορισμού κοινωνικών αγαθών και δικαιωμάτων, του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, της επιδότησης της αισχροκέρδειας του καρτέλ ενέργειας.
Τους θυμίζει ότι εξακολουθεί να είναι πιστός στο νεοφιλελεύθερο δόγμα “Όποιος δεν προσαρμόζεται πεθαίνει” και ότι “δεν τρέφει αυταπάτες για μια κοινωνία χωρίς ανισότητες”. Γι’ αυτό διαφημίζει το “πειρατικό” καράβι του με το έμπειρο πλήρωμα των σαλταδόρων το οποίο επί τρισήμισυ χρόνια τώρα κάνει ρεσάλτο στο βιός των πολιτών, στη δημοκρατία, στα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα.
Ο Μητσοτάκης φοβάται την καταιγίδα “που θα γεννήσει ο νους του ανθρώπου” γιατί ξέρει ότι υπηρετεί αυτούς που “την Αμαρτία την είπανε Αρετή μέσα στις εκκλησίες και την ευλόγησαν”, όπως λέει ο Ελύτης.
Φοβάται την καταιγίδα που προμηνύουν τα μαύρα σύννεφα που συσσωρεύονται πάνω από τη χώρα της δικής του ακρίβειας και πληθωρισμού, της δικής του ενεργειακής φτώχειας, της δικής του παρακρατικής πρακτικής των άρρητων, υπόρρητων και απόρρητων.
Φοβάται. Γι’ αυτό ανέσυρε απ’ τ’ αμπάρια του πειρατικού την παροπλισμένη Θεοδώρα την Μεγαλοπρεπή!! Την Ντόρα των απειλών για να παραμείνουν τα στόματα κλειστά μήπως και μακροημερεύσει πολιτικά η φαμίλια. Την Ντόρα που φαντασιώνεται πόλεμο με τον Πούτιν και επικαλείται εθνικούς κινδύνους και σενάρια συνωμοσίας τρίτων χωρών σε βάρος μας για να ξεχαστούν τα χαΐρια του αδελφού της. Αλλά και για να δηλώσει παρούσα στην επόμενη μέρα της αποκαθήλωσης του επικίνδυνου Κυριάκου.
Το σκηνικό διαμορφώνεται ήδη. Εθνικιστικές κορόνες παιανίζουν στον αέρα με πολλά “γιοκ” προς άγρα ψήφων. Ο Μητσοτάκης μιμείται τα νταηλίκια του Ερντογάν θυμίζοντας τον Ζήκο – Χατζηχρήστο. Ο Γεραπετρίτης στέλνει μηνύματα κυβερνητικής αποδόμησης. Ο Βενιζέλος με το συνταγματικό του… βάρος βρίσκεται ήδη στις επάλξεις. Οι Βρυξέλλες και ο διεθνής τύπος είναι στα κάγκελα. Η ευρωπαϊκή ακροδεξιά σηκώνει κεφάλι. Και ο… Ανδρουλάκης είναι μόνιμα επισυνδεδεμένος με διμέτωπες λογικές!
Κι εκεί έξω, ΜΑΤ, χημικά και κρότου λάμψης σε όσους επιμένουν να αντιστέκονται στο καθεστώς, ταράζοντας τη γενική ύπνωση της κοινωνίας η οποία έχει μάθει, τα πολλά τελευταία χρόνια, να αναθέτει σε τρίτους το παρόν και το μέλλον της…
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr
