Στουρνάρας: Απρόθυμες οι κυβερνήσεις να δεχθούν εξωτερική τεχνογνωσία

Ο κ. Στουρνάρας εξαπέλυσε «βέλη» κατά του πρώην γ.γ. δημοσιονομικής πολιτικής Νίκου Θεοχαράκη, καταλογίζοντάς του ότι η ομιλία του στην ίδια εκδήλωση αποτελεί παράδειγμα «κομματικοποιημένης πολιτικής».

Σχολιάζοντας τη συμμετοχή του κ. Θεοχαράκη στη διαπραγμάτευση, έκανε λόγο για «γενναίες διαπραγματεύσεις που διεξήγαγε μαζί με τον Γιάνη Βαρουφάκη, οι οποίες οδήγησαν στην αλλαγή του ονόματος από τρόικα σε θεσμούς, και μετακίνησε την τρόικα από τα υπουργεία στο Χίλτον».

«Αν υποθέσουμε ότι αυτό που περιέγραψε ήταν τα οφέλη, το κόστος βεβαίως ανήλθε σε 86 δισ. ευρώ: Αυτό ήταν το τρίτο μνημόνιο και οι περιορισμοί στην κίνηση κεφαλαίων που επιβλήθηκαν μετά από εκροές καταθέσεων ύψους 45 δισ. ευρώ. Και αυτοί οι περιορισμοί στην κίνηση κεφαλαίων επιβλήθηκαν για να διαφυλάξουν τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα υστέρα από τις “γενναίες διαπραγματεύσεις” του κ. Θεοχαράκη και του κ. Βαρουφάκη», συμπλήρωσε.

Στη συνέχεια αναφέρθηκε στην «προσφορά εξωτερικής γνώσης» στην Ελλάδα από πανεπιστήμια, μεμονωμένους πανεπιστημιακούς, εμπορικές τράπεζες, ινστιτούτα ερευνών (think-tanks) και επαγγελματικές ενώσεις, ενώ, σε ό,τι αφορά τις δημοσιεύσεις της ΤτΕ, τόνισε ότι η κατά τη διάρκεια της κρίσης η Τράπεζα της Ελλάδος ΕΛΛ-0,19% διέκρινε την ανάγκη να αρθρώσει ένα ακόμη ισχυρότερο δημόσιο λόγο και να αυξήσει τη συχνότητα των παρεμβάσεών της, με σκοπό:

1. Να προειδοποιήσει για τους σημαντικούς κινδύνους που, αν και βρίσκονταν σαφώς προ των πυλών, δεν είχαν γίνει αντιληπτοί από το ευρύ κοινό και αγνοούνταν από τις κυβερνήσεις και

2. Να ευαισθητοποιήσει το κοινό σχετικά με την πολυπλοκότητα της κατάστασης και την ανάγκη να αλλάξει η πορεία της οικονομίας, συμβάλλοντας έτσι στη διαμόρφωση πολιτικών για την πιο αποτελεσματική διαχείριση της κρίσης.

«Η εμπειρία δείχνει ότι οι κυβερνήσεις διστάζουν να αξιοποιήσουν τη δημόσια γνώση, με πιθανώς μία εξαίρεση, την κυβέρνηση Σημίτη», τόνισε.

Ο Στουρνάρας είπε ότι πολύ πριν από το 2008, πολλοί ανεξάρτητοι παρατηρητές, μεταξύ των οποίων και η Τράπεζα της Ελλάδος, είχαν προειδοποιήσει ότι η ελληνική οικονομία ήταν ευάλωτη και αν δεν περιορίζονταν τα υψηλά δημοσιονομικά και εξωτερικά ελλείμματα, θα ήταν αναπόφευκτη μια σοβαρή κρίση.

Συνεχίζοντας, έκανε λόγο για έντονη κομματικοποίηση της ελληνικής πολιτικής ενώ συμπέρανε, ότι η δυσπιστία απέναντι στην εξωτερική γνώση οφείλεται σε δύο βασικούς λόγους: Το προβάδισμα του «πολιτικού» έναντι του «τεχνοκρατικού» και την κομματικοποίηση του ελληνικού πολιτικού βίου που οδηγεί σε πόλωση, ελαχιστοποιεί τον ενδιάμεσο χώρο, αποκλείει τη συναίνεση και υποβαθμίζει την τεχνογνωσία στο βαθμό που δεν είναι κομματικοποιημένη.