Σόιμπλε: Η ολοκλήρωση του προγράμματος προσαρμογής δεν σημαίνει τέλος των μεταρρυθμίσεων

«Οι χώρες που βρίσκονται σε πρόγραμμα πρέπει να γνωρίζουν ότι η ολοκλήρωση του προγράμματος δεν σημαίνει το τέλος των μεταρρυθμίσεων» δήλωσε ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ενώ χαρακτήρισε “ανοησίες” τα περί “γερμανικής Ευρώπης”. Βέβαια, στα πλαίσια των “θεσμικών αλλαγών”, δήλωσε ότι θα μπορούσε να δημιουργηθεί ένας “Επίτροπος Προϋπολογισμού”, ο οποίος, όπως ανέφερε θα είχε την εξουσία να απορρίπτει εθνικούς προϋπολογισμούς, “εφόσον δεν ανταποκρίνονται στους κανόνες στους οποίους έχουμε όλοι συμφωνήσει”.

«Οι χώρες που βρίσκονται σε πρόγραμμα προσαρμογής έχουν τις υψηλότερες επιδόσεις σε ό,τι αφορά την εφαρμογή μεταρρυθμίσεων του ΟΟΣΑ» δήλωσε ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και πρόσθεσε ότι: «Θα ήταν καταστροφικό να πούμε ότι έχουμε ξεπεράσει τον κίνδυνο, παρά την πρόοδο που έχουμε επιτύχει. Οι χώρες που βρίσκονται σε πρόγραμμα πρέπει να γνωρίζουν ότι η ολοκλήρωση του προγράμματος δεν σημαίνει το τέλος των μεταρρυθμίσεων».

Οι δηλώσεις του κ. Σόιμπλε έγιναν στο συνέδριο που διοργάνωσε η «Hertie School of Governance» στο Βερολίνο, στο οποίο συμμετέχουν, μεταξύ άλλων, ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, ο επικεφαλής του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ και ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας Μάριο Μόντι.

Ο Γερμανός υπουργός χαρακτήρισε «ανοησίες» τις εικασίες περί «γερμανικής Ευρώπης» και ανέδειξε την ανάγκη μεγαλύτερης συνοχής και ανάπτυξης της Ε.Ε.. Τάχθηκε υπέρ του ανοίγματος των διατλαντικών αγορών και των στοχευμένων επενδύσεων στην καινοτομία, και τόνισε ότι η Ευρώπη δεν πρέπει να κρύβεται πίσω από τη νομισματική πολιτική, η οποία, όπως είπε, «δεν αποτελεί υποκατάστατο μεταρρυθμίσεων» και μπορεί να υπονομεύσει την πρόθεση των πολιτικών να εφαρμόσουν μεταρρυθμίσεις.

Ο κ. Σόιμπλε προειδοποίησε ακόμη για τον κίνδυνο να δημιουργηθούν νέες «φούσκες» στην προσπάθεια «να προωθήσουμε τη ρευστότητα και την παροχή πιστώσεων» και αναφέρθηκε στα υψηλά επίπεδα ρευστότητας, τα οποία εκτίμησε ότι δημιουργούν λανθασμένα κίνητρα και καταστρέφουν τη δομή των τιμών, κάτι που μπορεί να οδηγήσει, όπως εξήγησε, σε ανεύθυνες και επιπόλαιες αποφάσεις για επενδύσεις.

«Φοβάμαι ότι αυτή τη στιγμή υπάρχει μεγάλος κίνδυνος», δήλωσε και επισήμανε ότι η ρευστότητα είναι μεγάλη, όχι μόνο στη Γερμανία και στην Ευρώπη, αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο, για να προσθέσει ότι, εάν δεν υπήρχε η ανεξαρτησία και τα όρια της εντολής της ΕΚΤ, θα έπρεπε να τα εφεύρουμε. «Ζούμε σε ιδιαίτερες εποχές, σε ό,τι αφορά τη νομισματική πολιτική», είπε χαρακτηριστικά.

Μιλώντας για τις θεσμικές αλλαγές, τόνισε ότι χρειάζεται μια πιο αποτελεσματική Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ένα Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το οποίο να έχει μεγαλύτερη συμμετοχή στη λήψη αποφάσεων. «Θα ήταν επιπλέον εφικτό να χρησιμοποιήσουμε τον προϋπολογισμό ως εργαλείο προκειμένου να θέσουμε προτεραιότητες σε συγκεκριμένα κράτη-μέλη και να στηρίξουμε τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις», πρόσθεσε κι έκανε λόγο για την ανάγκη όσο το δυνατόν περισσότερες αποφάσεις να λαμβάνονται με αποκεντρωμένο τρόπο.

«Θα μπορούσα, ωστόσο, να δω έναν Επίτροπο Προϋπολογισμού, ο οποίος θα είχε την εξουσία να απορρίπτει εθνικούς προϋπολογισμούς, εφόσον δεν ανταποκρίνονται στους κανόνες στους οποίους έχουμε όλοι συμφωνήσει. Αντίστοιχα, θα πρέπει να υπάρχει έλεγχος της συμμόρφωσης των κρατών-μελών προς τους όρους που έχουν συμφωνήσει σε ό,τι αφορά τον ανταγωνισμό. Χρειαζόμαστε καλύτερη δημοκρατική νομιμοποίηση για τους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Έχω κατ’ επανάληψη προτείνει την απευθείας εκλογή του Προέδρου της Κομισιόν, κάτι που θα άλλαζε την επικοινωνία στην Ευρώπη με πολύ αποτελεσματικό τρόπο», ανέφερε ο κ. Σόιμπλε, αλλά εμφανίστηκε επιφυλακτικός σε ό,τι αφορά την πολιτική ένωση.

«Ο όρος “πολιτική ένωση” είναι πολύ θολός. Όπως και το “Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης”. Αυτό είναι κάτι που θα μπορούσαμε να πούμε ότι έχουμε ήδη, αλλά και πάλι η έκφραση είναι πολύ ασαφής για να περιγράψει με ακρίβεια τον ειδικό χαρακτήρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και μπορεί να οδηγήσει σε παρεξηγήσεις. Αν θέλουμε να είμαστε πιο ακριβείς, μιλούμε για μια πολυεπίπεδη δημοκρατία» είπε.

Παράλληλα, τόνισε ότι έχουμε πολλούς λόγους να είμαστε υπερήφανοι για την Ευρώπη, λέγοντας ότι εξακολουθούμε να διαθέτουμε τη μεγαλύτερη “ήπια ισχύ” στον κόσμο, αλλά, όπως τόνισε η Ευρώπη διατρέχει τον κίνδυνο να μείνει πίσω σε ό,τι αφορά τον διεθνή ανταγωνισμό.

«Σε αυτόν τον διεθνή ανταγωνισμό η Ευρώπη έχει πιθανότητες να επιβιώσει μόνο εάν ενεργεί ως σύνολο και εάν εργάζεται διαρκώς για τη βελτίωσή της, για την πολιτική δομή και για την ανταγωνιστικότητά της. Για χάρη των μοναδικών χαρακτηριστικών μας, η Ευρώπη πρέπει πάντα να είναι λίγο καλύτερη, λίγο πιο σταθερή και λίγο πιο ελκυστική από άλλες περιοχές του κόσμου», υπογράμμισε.