Σαλμάν Μοχαμανταλί: Άλλο ένα παιδί που μεγάλωσε νωρίς

«Κάθε παιδί πρέπει να απολαμβάνει τα ίδια δικαιώματα και να ζει χωρίς διακρίσεις και χωρίς εκφοβισμό κανενός είδους». Αυτό μας τονίζουν οι αξίες που πρεσβεύει η Ευρωπαϊκή Ένωση σχετικά με τα δικαιώματα του παιδιού. Στο αρ.24 παρ.1 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ, όπου κατοχυρώνονται τα Δικαιώματα του Παιδιού, υπογραμμίζεται πως «Τα παιδιά έχουν δικαίωμα στην προστασία και τη φροντίδα που απαιτούνται για την καλή διαβίωσή τους». Παρ’ όλα αυτά σε ένα παιδί για δεύτερη φορά στερείται το δικαίωμα να ζήσει με ασφάλεια. Πάμε να εξερευνήσουμε το ταξίδι επιβίωσης του Σαλμάν.

Ο Σαλμάν Μοχαμανταλί όταν ήταν μόλις 14 ετών αναγκάζεται να εγκαταλείψει το σπίτι του, την οικογένειά του, τους φίλους του, το σχολείο του και όλη του τη ζωή στο Πακιστάν, καθώς ο ίδιος και η οικογένειά του βρίσκονται σε άμεσο κίνδυνο. Πληρώνοντας χιλιάδες ευρώ τους διακινήτες, ξεκινάει το ταξίδι του από το Πακιστάν, περνώντας από το Ιράν, φτάνει στην Τουρκία. Στη Τουρκία συλλαμβάνεται από την αστυνομία, του ασκείται σωματική και ψυχολογική βία και τον κλείνουν φυλακή. Φοβάται πως θα πεθάνει στα σύνορα. Καταφέρνει να βρεθεί στον Έβρο.

Περπατώντας φτάνει στη Θεσσαλονίκη και από εκεί με αμάξι διακινητή βρίσκεται στην Αθήνα. Συλλαμβάνεται ξανά, αυτή τη φορά στην Ελλάδα και τον μεταφέρουν στο κέντρο κράτησης Αμυγδαλέζας, όπου μένει εκεί φυλακισμένος για 4 μήνες. Βρίσκεται ξανά σε ένα άκρως βίαιο και ακατάλληλο περιβάλλον, ωστόσο μεταφέρεται σε ξενώνα προσφύγων στη Θεσσαλονίκη, όπου και διαμένει για 1,5 χρόνο. Πηγαίνει σχολείο εκεί, μαθαίνει ελληνικά και αγγλικά, κάνει μαθήματα ραπτικής και ξυλουργικής.

Απασχολείται με ότι θα έπρεπε να ασχολείται κάθε παιδί της ηλικίας του. Σήμερα ο Σαλμάν είναι 17 χρονών και ζει στην Κυψέλη, είναι μαθητής στη 2α Λυκείου του
41ου Λυκείου Αθηνών, Πλατεία Αμερικής. Καθ’ όλη τη διάρκεια της διαμονής του στην Ελλάδα, επανειλημμένα, διεκδικεί το δικαίωμά του στο άσυλο, ωστόσο οι αρμόδιες αρχές τον απορρίπτουν. Ο Σαλμάν απειλείται με απέλαση, την ίδια στιγμή που είναι μαθητής, που δουλεύει όπου μπορεί για να επιβιώσει, που προσπαθεί να ενταχθεί στην ελληνική κοινωνία.

Ο ίδιος δηλώνει πως θέλει να γίνει διερμηνέας, να βοηθήσει στην Ελλάδα άλλους ανθρώπους που βρέθηκαν και βρίσκονται στη θέση του. Σύσσωμη η σχολική κοινότητα, καθηγητές, γονείς και οι συμμαθητές του Σαλμάν βρίσκονται στο πλευρό του. Ο διευθυντής του σχολείου κύριος Γιάννης Μαύρος, χαρακτηρίζει τον Σαλμάν ως ένα ξεχωριστό παιδί, με ιδιαίτερες ευαισθησίες και πλήρως ενταγμένο στην ελληνική κοινωνία.

Η υποχρέωση της πολιτείας είναι το βέλτιστο συμφέρον κάθε παιδιού. Ειδικότερα, το κράτος οφείλει να εφαρμόζει τις ανάλογες πολιτικές για την προστασία των δικαιωμάτων όλων των παιδιών που βρίσκονται στην επικράτειά του. Πρέπει να μεριμνά με προσοχή και να εφαρμόζει ένα αποτελεσματικό σύστημα προστασίας για τους ασυνόδευτους ανήλικους. Η έλλειψη ενός τέτοιου συστήματος εξακολουθεί να αποτελεί ένα από τα βασικά προβλήματα. Ο εκσυγχρονισμός των πολιτικών προστασίας για τα ασυνόδευτα ανήλικα μπορεί να επιτευχθεί από την άμεση αντιμετώπιση και προστασία παιδιών όπως ο Σαλμάν.

Κατά αυτόν τον τρόπο, η πολιτεία πρέπει να παρέχει ασφαλείς συνθήκες διαβίωσης και ποιότητας ζωής που περιλαμβάνουν ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα για κάθε παιδί. Μέσω της απόρριψης των αιτημάτων ασύλου τους, τους στερείται το θεμελιώδες δικαίωμα αξιοπρεπούς διαβίωσης και ευκαιριών προσωπικής εξέλιξης. Σε κανένα σύγχρονο κράτος δικαίου δεν αρμόζει να είναι αποδεκτή η απειλή απέλασης προς ένα παιδί. Ο τρόπος που συντάσσεται το νομοθετικό πλαίσιο, σύμφωνα με διεθνείς και εθνικούς κανόνες, είναι δυνατόν να οδηγήσει σε ιδιαίτερα ανεπιεικείς και επιζήμιες, για τους αιτούντος άσυλο, κρίσεις. Η αυστηρή προσήλωση στο γράμμα του νόμου μπορεί να στερήσει την πρόσβαση στο άσυλο από ανθρώπους που αδιαμφισβήτητα χρήζουν προστασίας. Η διαπίστωση αυτή, εντείνει την ανάγκη τροποποίησης των υφιστάμενων νομοθετικών ρυθμίσεων. Με τις νέες ρυθμίσεις είναι απαραίτητο να διασφαλίζεται, κατα την εξέταση των αιτημάτων ασύλου, η εφαρμογή μιας πιο ουσιαστικής και ανθρωποκεντρικής προσέγγισης, απαλλαγμένης από ρατσιστικές αντιλήψεις που εξυπηρετούν αντι-μεταναστευτικές πολιτικές.

Ταυτόχρονα, κρίνεται αναγκαία η διεύρυνση του πεδίου εφαρμογής των διατάξεων που αφορούν στο άσυλο, προκειμένου να συμπεριληφθούν σε αυτό περιπτώσεις όπως αυτή του Σαλμάν. Με άλλα λογια, είναι απαραίτητο να προβλεφθούν περισσότερες περιπτώσεις στις όποιες είναι δυνατή η χορήγηση του ασύλου. Αναρίθμητα είναι τα παραδείγματα προσφύγων που η συμβολή τους σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής έχει συντελέσει στην κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη μιας χώρας.

Η κοινωνία των πολιτών οφείλει να αναγνωρίσει την θετική χροιά της ενσωμάτωσης των προσφύγων και της προσφοράς τους σε αυτήν. Ας μην μας διαφεύγει πως κανείς δεν γίνεται πρόσφυγας από επιλογή.

Ο Σαλμάν μένει εδώ.

Γράφουν οι Βοντιόνα Βόντα και Γεωργία Μέμα, μέλη του Δικτύου Νέων Μεταναστευτικής Καταγωγής “ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ”

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr