Πωλ Λαφάργκ: Ο άνθρωπος που ύμνησε το δικαίωμα στην τεμπελιά!

Στο σημείωμα που άφησε ο Λαφάργκ γράφει σε πρώτο πρόσωπο:

Υγιής στο σώμα και το πνεύμα, αυτοκτονώ, πριν τα ανελέητα γεράματα, που θα μου αφαιρέσουν μία – μία όλες τις ηδονές και τις χαρές της ύπαρξης και θα μ’ απογυμνώσουν απ’ τις φυσικές και πνευματικές μου δυνάμεις, παραλύσουν την αποφασιστικότητα, καταστρέψουν τη θέλησή μου και με κάνουν βάρος για μένα τον ίδιο και για τους άλλους. Εδώ και χρόνια ανέλαβα την υποχρέωση απέναντι στον εαυτό μου να μην περάσω τα εβδομήντα … Ζήτω ο Κομμουνισμός! Ζήτω ο Διεθνής Σοσιαλισμός!

Τα έσοδά του ήταν πενιχρά και ζούσε κυρίως με την οικονομική βοήθεια του Ένγκελς.Το εμβληματικό βιβλίο του “Δικαίωμα στην Τεμπελιά” εκδόθηκε το 1880 και προκάλεσε αμηχανία σε όλους τους κύκλους, ακόμα και στους σοσιαλιστές που τότε έθεταν στο επίκεντρο την εργατική ταυτότητα, την τάξη και τους αγώνες που εκπορεύονταν από αυτήν. Ο Λαφάργκ πίστευε ότι το επαναστατικό όραμα, πρέπει να ξεκινήσει από τη διεκδίκηση του δικαιώματος στην τεμπελιά.

Όπως γράφει ο Λαφάργκ: «Μία αλλόκοτη τρέλα διακατέχει τις εργατικές τάξεις των εθνών, στα οποία βασιλεύει ο καπιταλιστικός πολιτισμός. Η τρέλα αυτή είναι ο έρωτας για τη δουλειά, το θανατηφόρο πάθος για τη δουλειά, που φτάνει μέχρι την εξάντληση των ζωτικών δυνάμεων του ατόμου και των απογόνων του. 

Για να δοθεί δουλειά σε όλους τους ακαμάτηδες της τωρινής κοινωνίας, για να μπορέσει να αναπτυχθεί απεριόριστα ο βιομηχανικός εξοπλισμός, θα πρέπει η εργατική τάξη να αναπτύξει απεριόριστα τις καταναλωτικές της ικανότητες. Αν η εργατική τάξη, ξεριζώνοντας από την καρδιά της το διεστραμμένο πάθος που την κυβερνά και διαστρεβλώνει τη φύση της, ύψωνε το ανάστημά της για να σφυρηλατήσει έναν ατσάλινο νόμο που θα απαγόρευε σε όλους να δουλέψουν περισσότερο από τρεις ώρες την ημέρα, η Γη θα ένιωθε να γεννιέται πάνω της ένας καινούριος κόσμος»… .