Πώς να αποφασίσεις τι θα ψηφίσεις

Κάποιοι προέτρεχαν να ανακοινώσουν το τέλος των ιδεολογιών, των πολιτικών και οικονομικών συστημάτων. Για παράδειγμα, το 1992, ο Francis Fukuyama στο βιβλίο του με τίτλο Το Τέλος της Ιστορίας και ο Τελευταίος Άνθρωπος προέβλεπε ότι ο καπιταλισμός και η φιλελεύθερη κοινωνία είναι το τελικό στάδιο της εξελικτικής πορείας των οικονομικών θεωριών και των οικονομικών συστημάτων. Η πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού στην πρώην Σοβιετική Ένωση το 1989/90 ήταν το ακράδαντο επιχείρημα για την επικράτηση μια παγκόσμιας φιλελεύθερης κοινωνίας όπου το σύστημα της ελεύθερης αγοράς απαλλαγμένο από το κρατισμό θα έλυνε όλα τα προβλήματα της ανθρωπότητας. Συνεπώς δεν υπήρχε ανάγκη για διαφορετικές ιδεολογίες και πολιτικό-οικονομικά συστήματα.

Μέσα στο σύστημα της ελεύθερης αγοράς και κάτω από τους δημοκρατικούς θεσμούς του φιλελευθερισμού θα εξαλείφονταν η φτώχεια, θα εξέλειπαν οι πόλεμοι, και η παγκοσμία οικονομία θα βρίσκονταν σε μια ατέρμονη ανοδική πορεία ανάπτυξης αφού το σύστημα της ελεύθερης αγοράς θα ρύθμιζε αυτόματα τις διεθνείς σχέσεις και το διεθνές εμπόριο θα ευνοούσε τους πάντες.

Στην πραγματικότητα τίποτα από αυτά δεν συνέβη. Το σύστημα της ανοικτής ανταγωνιστικής οικονομίας βρίσκεται σε κρίση για μια ακόμη φορά. Συνεπώς το τέλος του ψυχρού πολέμου δεν σήμαινε και το τέλος των ιδεολογιών και η συζήτηση πάνω στην πολιτική και οικονομία κυριαρχεί σε κατάστασης κρίσης. Διαφορετικά ιδεολογικά μονοπάτια εγείρουν διαφορετικές απαντήσεις.

Για αυτό η παρεχόμενη μεθοδολογία παραθέτει ιδεολογικά πεδία και θέσεις σε κυρίαρχα ζητήματα και αποσαφηνίζει διακριτά το πολιτικό φάσμα με βάση τον ιδεολογικό προσανατολισμό του κάθε πεδίου. Υπογραμμίζεται ότι δεν αναφέρονται κόμματα αλλά ιδεολογικά πεδία και η προσέγγιση αφορά στον ιδεολογικό, κοινωνικό και οικονομικό προσανατολισμό του κάθε πεδίου. Επίσης, η προτεινόμενη μεθοδολογία δεν λαμβάνει τον παράγοντα που αναφέρεται στο πρόσωπο, στις ατομικές προθέσεις και γενικότερα στην προσωποκεντρική προσέγγιση του εκλογικού σώματος. Το κυρίαρχο στοιχείο της προτεινόμενης μεθοδολογίας είναι ο ιδεολογικός προσανατολισμός του πεδίου που δραστηριοποιείται ο κάθε εκλογικός συνδυασμός.

Επίσης μια μεθοδολογική ταξινόμηση είναι πάντα μια αφαιρετική διαδικασία, η πραγματικότητα είναι πάντα πιο σύνθετη. Η προτεινόμενη ταξινόμηση είναι μια απλούστευση για την κατανόηση και την επικοινωνία της πραγματικότητας.

Η προτεινόμενη προσέγγιση ασπάζεται πλήρως την άποψη ότι η ιδεολογία είναι καθοριστική στις εφαρμοσμένες πολιτικές αποφάσεις μετά τις εκλογές, πέρα από πρόσωπα και ατομικές προθέσεις. Το μείγμα της εφαρμοσμένης πολιτικής προσδιορίζεται από τα ιδεολογικά γυαλιά και ο πολιτικός ρεαλισμός αντανακλά την ιδεολογική «μυωπία» ή «πρεσβυωπία» του κάθε πεδίου. Ως εκ τούτου δεν υπάρχει ένας δρόμος πολιτικά ορθός άλλα πολλοί εναλλακτικοί με βάση τον ιδεολογικό προσανατολισμό του κάθε κόμματος ή συσχετισμού κομμάτων.

Για αυτό ο αναποφάσιστος ψηφοφόρος μπορεί να βοηθηθεί από την προτεινόμενη μοντελοποίηση του ιδεολογικού στίγματος του κάθε χώρου. Με βάση την παραπάνω συλλογιστική, τα υφιστάμενα ιδεολογικά πολιτικά πεδία στην Ελλάδα σήμερα ταξινομούνται στο ακόλουθο πολιτικό εκλογικό φάσμα:

*Ο Νίκος Αστρουλάκης είναι υπ. Δρ. οικονομικής επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Κρήτης

http://www.protagon.gr

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr