Παίζοντας με τη φωτιά!

Μάλλον είχαν δίκιο όσοι συμβούλευαν την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας να μην αφιερώσει πολύ χρόνο στα ζητήματα πολιτικής και στην προγραμματική αντιπαράθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, αλλά να εστιάσει στο πρόσωπο του πρωθυπουργού. Κατά την εκτίμησή τους ο Τσίπρας είναι το δυνατό χαρτί του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ το πρόγραμμα της Ν.Δ. δεν προκαλεί ρίγη ενθουσιασμού στα λαϊκά στρώματα.

Αλλωστε, τα περισσότερα στελέχη του κόμματος και οι στρατευμένοι δημοσιολόγοι -κυρίως εκείνοι που έχουν πιάσει στασίδι στα τηλεοπτικά πάνελ- δεν διακρίνονται για τις επιδόσεις τους στο ιδεολογικό πεδίο. Τα προσόντα τους είναι για άλλα «αθλήματα». Είναι «μανούλες» στην ψευδολογία, στην παραποίηση της πραγματικότητας και στις δολοφονίες χαρακτήρων. Και αποδεικνύεται πως οι σύμβουλοι του κ. Μητσοτάκη είχαν δίκιο.

Οποτε επιχείρησε να αρθρώσει ουσιαστικό πολιτικό λόγο, δημιούργησε προβλήματα. Παρουσιάζοντας πλευρές της στρατηγικής του γέννησε ερωτήματα. Οφείλουμε πάντως να του αναγνωρίσουμε ότι προσπάθησε να φέρει τη συζήτηση στα κρίσιμα ζητήματα που απασχολούν τους πολίτες. Δεν μπορεί να κατηγορηθεί για προγραμματική οκνηρία. Είναι βαθιά πεπεισμένος ότι οι απόψεις του δεν έχουν κάτι προβληματικό και πρέπει να του δώσει την ευκαιρία ο λαός να τις εφαρμόσει. Ομως δεν είναι δημοφιλείς ούτε καν στο εσωτερικό του κόμματός του.

Οι αρχικές δηλώσεις του για το δώρο των Χριστουγέννων, την επταήμερη εργασία, τις αλλαγές στο σύστημα Υγείας, τα κοινωνικά επιδόματα, τη 13η σύνταξη, δεν ήταν εσκεμμένα ασαφείς. Αντιθέτως, ήταν καθαρές. Αυτό τον τιμά. Ετσι πρέπει να γίνεται η πολιτική συζήτηση. Τα κόμματα να προβάλλουν τα προγράμματά τους, τους στόχους τους και να αποφεύγουν τους ευφημισμούς, τις πλαδαρές γενικότητες και τις λιπαρές υποσχέσεις.

Οι πολίτες έχουν μπουχτίσει από τα κόμματα που προεκλογικά «όλα τα σφάζουν και όλα τα μαχαιρώνουν», αλλά όταν καλούνται να υλοποιήσουν το σχέδιό τους επινοούν καχεκτικά επιχειρήματα για να δικαιολογήσουν τη θεαματική στροφή τους. Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει τα «παραλάβαμε καμένη γη», «οι συνθήκες δεν είναι ώριμες», «θέλουμε πίστωση χρόνου», «δεν μας φτάνει μια τετραετία», «οι ξένοι δεν μας αφήνουν να κάνουμε αυτό που θέλουμε».

Οι απόψεις Μητσοτάκη όμως προκάλεσαν μεγάλο θόρυβο. Επικρίθηκαν και από τα δεξιά μέσα ενημέρωσης. Ετσι, εκών άκων σάλπισε… νικηφόρα υποχώρηση. Είναι ένδειξη πανικού το ότι επιχείρησε ο ίδιος, με διευκρινιστικές δηλώσεις και με μη προγραμματισμένες συνεντεύξεις σε τηλεοράσεις και ραδιόφωνα, να διασκεδάσει τις αρνητικές εντυπώσεις που είχαν δημιουργηθεί ακόμη και στις τάξεις των φανατικών οπαδών της Νέας Δημοκρατίας. Δεν τα κατάφερε κι ας είχε την αμέριστη βοήθεια των μέσων ενημέρωσης που τον στηρίζουν.

Το ερώτημα τώρα είναι το εξής: Θα επιμείνει το διάστημα που απομένει μέχρι τις κάλπες να αποκαλύπτει το πρόγραμμά του με κίνδυνο να εκτεθεί ή θα ακολουθήσει τον δρόμο που του προτείνουν οι ντόπιοι και ξένοι συνεργάτες του, δηλαδή να εστιάσει στον Τσίπρα μετερχόμενος κάθε μέσο;

Ο κ. Μητσοτάκης, επειδή δεν είναι νέος στην πολιτική και επειδή προέρχεται από πολιτική οικογένεια, ξέρει ότι οι επιθέσεις στα πρόσωπα δεν είναι πάντα αποδοτικές. Μπορεί να εξελιχθούν σε πανωλεθρία για τον δράστη. Ιδιαίτερα αν το βιογραφικό της παράταξής του είναι γεμάτο με πυώδεις εστίες.

Ανάγωγα 

Είναι πια κανόνας: κάθε φορά που η κυβέρνηση εξαγγέλλει κάποιο θετικό μέτρο, εμφανίζεται ένας Ευρωπαίος αξιωματούχος για να εκφράσει τις επιφυλάξεις του. Είναι πάντα ο ίδιος και το κάνει πάντα ανωνύμως. Στο καπάκι έρχονται τα δεξιά μέσα ενημέρωσης και δίνουν στο θέμα διαστάσεις. Αλλάξτε τακτική, παιδιά, σας έχουν πάρει χαμπάρι.

Πηγή: Η Εφημεριδα των Συντακτών

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr