(του 46χρονου σχετικά άγνωστου πολιτικού από την Ουαλία) είναι εκ νέου επικεφαλής του κόμματος του.
Παρά τη σαρωτική του νίκη το 2015, ο Τζέρεμι Κόρμπιν αναγκάστηκε να δώσει ξανά μάχη για να παραμείνει στην ηγεσία αφού οι 172 από τους 230 βουλευτές των Εργατικών ενέκριναν στα τέλη Ιουνίου πρόταση δυσπιστίας εναντίον του, κατηγορώντας τον ότι έκανε απρόθυμα εκστρατεία εναντίον του Brexit στο δημοψήφισμα.
Στην πραγματικότητα, η κρίση σιγόκαιγε από την πρώτη ημέρα της ηγεσίας του ακτιβιστή κατά της λιτότητας και του πολέμου στην ηγεσία του κόμματος.
Η πλειονότητα των βουλευτών και των στελεχών των Εργατικών, ενός κόμματος με 116 χρόνια ιστορίας, λένε πως το αριστερό προφίλ του Κόρμπιν εγγυάται μια «εκλογική καταστροφή» στις προσεχείς εθνικές εκλογές το 2020.
Οι δημοσκοπήσεις κάθε άλλο παρά τον ευνοούν, καθώς τα τρία τέταρτα των Βρετανών θεωρούν ότι δεν είναι ικανός να ηγηθεί της χώρας.
«Δεν ήμασταν ποτέ τόσο μακριά από την εξουσία από το 1930», είπε ο πρώην υπουργός Εξωτερικών Ντέιβιντ Μίλιμπαντ, ο οποίος είχε ηττηθεί από τον αδελφό του, Εντ, στην εσωκομματική αναμέτρηση του 2010.
Αλλά για την πλειοψηφία των περίπου 550.000 μελών του «μεγαλύτερου κόμματος της Ευρώπης», ο Τζέρεμι Κόρμπιν είναι φορέας της ελπίδας για την επιστροφή σε μια «αληθινή Αριστερά» και τη ρήξη με την κληρονομιά της στροφής προς το κέντρο που έκανε ο Τόνι Μπλερ.
Ωστόσο η σύγκρουση δεν θα τελειώσει με τη νίκη Κόρμπιν: σύμφωνα με πολιτικούς αναλυτές, ο «πόλεμος χαρακωμάτων» θα συνεχιστεί, ενώ ορισμένοι δεν αποκλείουν τη διάσπαση των Εργατικών και τη δημιουργία ενός κόμματος της κεντροαριστεράς.
