Του Ανδρέα Πετρόπουλου
Αυτά συνέβαιναν πάντα, αλλά σε αυτή τη φάση, και στον προχθεσινό, τον τέταρτο ανασχηματισμό της κυβέρνησης, τείνουν να γίνουν (έγιναν, για να ακριβολογούμε) μονοθεματικά. Και ολίγον καταθλιπτικά. Και για ένα μέρος των αριστερών αρνητικά και γκρινιάρικα. Το όνομα γνωστό: Κατερίνα Παπακώστα.
Αυτή η είσοδος στην κυβέρνηση έχει κάμποσους αστερίσκους, όλους όμως γνωστούς. Γιατί η κυβέρνηση δεν είναι μόνο της Αριστεράς, δηλαδή του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι και των ΑΝ.ΕΛΛ. και των Οικολόγων. Και σταματάμε προς ώρας εδώ.
Αλλά αλλαγή δεν έγινε σε ένα υπουργείο, δεν αφορά ένα πρόσωπο. Τουλάχιστον είκοσι άνθρωποι, στην πολύ μεγάλη πλειοψηφία τους νέοι ηλικιακά, εντάχθηκαν, αναβαθμίστηκαν, αλλάξανε θέσεις και χαρτοφυλάκια.
Ο ανασχηματισμός, ούτε πρόχειρος αποδείχθηκε, ούτε σαρωτικός, ούτε δομικός. Και να με συγχωρούν κάποιοι, αλλά αυτός ο ανασχηματισμός, περισσότερο από κάθε άλλον, της ίδιας κυβέρνησης, με αυτή τη διαδρομή και τη γνωστή θητεία, έχει ακόμα περισσότερα στοιχεία από το αξιακό φορτίο της Αριστεράς:
Πρώτον, έχει το στοιχείο της επιβράβευσης των ικανοτήτων και των δυνατοτήτων. Αυτά έφεραν για παράδειγμα τον -άγνωστο πριν το 2015- Αλέξη Χαρίτση στο υπουργείο Εσωτερικών. Στο πρώτο τη τάξει υπουργείο ένας 40άρης. Χωρίς σημαντική κομματική ή άλλη διαδρομή, με μόνο όπλο τη δουλειά του, και την απόδοση του ΕΣΠΑ στις πραγματικές ανάγκες, ούτε σε κολλητούς, ούτε σε ταξίματα. Τα ίδια αφορούν και άλλους της ίδιας γενιάς, όπως τον Μιχάλη Καλογήρου και τον Ακρίτα Καϊδατζή.
Δεύτερον, έχει το στοιχείο της αναγνώρισης, της επιβράβευσης, του αποτελέσματος, της συνέχειας. Ένα οικονομικό επιτελείο και μαζί σημαντικά παραγωγικά υπουργεία που πήραν τη χώρα κυριολεκτικά από τα βράχια των Μνημονίων, την ξεκόλλησαν και σήμερα την οδηγούν σε ήρεμα νερά. Και προσεχώς σε ταξίδια. Αλλά έχει καπετάνιο τον Ευκλείδη, την Αχτσιόγλου, τον Δραγασάκη, τον Σταθάκη.
Ναι, θα μπορούσαν να είναι στο νέο σχήμα και άνθρωποι που δοκιμάστηκαν σε πρώτο χρόνο και πρόσφεραν. Με τεράστια εμπειρία πολιτική και σημαντική διαδρομή. Αλλά αυτό το σχήμα, και κυρίως η νέα γενιά που συνεχίζει φουριόζα, δεν είναι ούτε στα πρώτα χιλιόμετρα της διαδρομής. Προφανώς και είναι το πλήρωμα για τα ταξίδια που θα πάνε πολύ πιο μακριά από το αύριο.
Πηγή: avgi.gr
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr
