Ο «παράνομος μετανάστης» και το αντάξιο δώρο για τον Μίκη Θεοδωράκη

Πολλοί είμαστε αυτοί θα θέλαμε να εκφράσουμε την αγάπη και την ευγνωμοσύνη μας στο Μίκη Θεοδωράκη που μας άφησε αυτές τις μέρες για το μεγάλο ταξίδι.

Το μεγάλο δημιουργικό του έργο και οι προσωπικές του θυσίες στις πολύ δύσκολες στιγμές για τη χώρα μας, αποτέλεσαν το έρεισμα πάνω στο οποίο στηριχτήκαμε για να αντέξουμε.  

Όμως τα λόγια μας, πολύ συχνά γίνονται επαναλαμβανόμενες και χιλιοειπωμένες κοινοτυπίες. Η τηλεόραση και το ραδιόφωνο για αρκετές μέρες παρουσίασαν κομμάτια από τη ζωή του και το έργο του που μας γέμισαν βαθιά συγκίνηση θυμίζοντας σε εμάς τους μεγαλύτερους τις δύσκολες μέρες που πέρασε ο ελληνικός λαός κατά την διάρκεια του εμφυλίου, αλλά και τα 7 καταραμένα χρόνια της δικτατορίας των συνταγματαρχών και την αντίσταση των λίγων  θαρραλέων Ελλήνων που για χάρη της ελευθερίας και της αυτοδιάθεσης του λαού υπέφεραν φρικτούς βασανισμούς, φυλακίσεις, ενώ πολλοί θανατώθηκαν από τους βασανιστές του άθλιου στρατιωτικού καθεστώτος.

Έχοντας βασανιστεί και ταλαιπωρηθεί αφάνταστα ο ίδιος από τα καθεστώτα της ολιγαρχίας, κορυφαίος αγωνιστής της αντίστασης ενάντια στον αυταρχισμό, ο Μίκης με τη μουσική, τα τραγούδια και τις ιδέες του ανύψωσε και θα ανυψώνει στο διηνεκές το φρόνημα των των σκεπτόμενων του λαού μας, αλλά και όλων των άλλων λαών, ενάντια στα καθεστώτα των τυράννων της ολιγαρχίας και των ανόμων συμφερόντων.

Ο Μίκης όμως την προβολή και τις τιμές του δεν τις χρειάζεται να τις πάρει από τους πολιτικούς υποκριτές και τους παρατρεχάμενους τους που κυβερνούν δυστυχώς τη χώρα μας. Ο Μίκης την μεγαλύτερη τιμή του την παίρνει από τους απλούς ανθρώπους των λαών.

Στο πλυντήριο της γειτονιάς ο άνθρωπος που σκούπιζε το πλυμένο αυτοκίνητο, ο Μοχάμεντ από το Σουδάν, ακούγοντας από το ραδιόφωνο το τραγούδι του Μίκη και συγκεκριμένα το «της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ», είπε: Αυτό το τραγούδι δεν καταλαβαίνω καλά τι λέει. Δεν ξέρω όμως γιατί, αλλά μπαίνει μέσα στην καρδιά μου, είπε ο Μοχάμεντ. Και έφερε το χέρι του στο μέρος της καρδιάς του.

Ο Μοχάμεντ από Σουδάν. Ο φτωχός μεροκαματιάρης και πατέρας τριών μικρών παιδιών από την άλλη άκρη του κόσμου. Ο «παράνομος μετανάστης» όπως τον χαρακτηρίζουν κάποιοι από τους υπουργούς της κυβέρνησης των αρίστων.   

Όμως ο Μοχάμεντ είναι αυτός που σηματοδότησε αυτό που θα ήθελε πραγματικά να ακούσει η ψυχή του Μίκη.

Ο «παράνομος μετανάστης» έβαλε το χέρι του στην καρδιά και έδωσε στο Μίκη Θεοδωράκη αντάξιο δώρο για το ταξίδι του στην αιωνιότητα.

* Ο Γιώργος Θ. Μιχαήλ είναι αρχιτέκτονας – βιομηχανικός σχεδιαστής

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr