Και πρόσθεσε: «Και αυτό είναι το πολύ επικίνδυνο. Προς τα που θα το κάνει; Γιατί μπορεί να το κάνει προς τα ακροδεξιά, μπορεί να το κάνει σε διάφορες καταστάσεις. Να πάει δηλαδή αντιδρώντας, ή έχοντας μαζέψει μέσα του πάρα πολύ θυμό, οργή δεν ξέρω πως θα το πείτε, να πάει προς ακραίες απέλπιδες ελπίδες να το πω έτσι. Τόσο για την εθνική κρίση, όσο και για εκρήξεις τέτοιου τύπου τις θεωρώ ότι πλησιάζουν, χωρίς να κάνω τον μάγο προφανώς».
Ερωτηθείς για την επόμενη ημέρα της χώρας μετά τη συμφωνία της Μάλτας ο κ. Πανούσης είπε: «Την ίδια ώρα που λέμε: παιδιά δεν πάει άλλο, δεν μας αρέσει ο Τσίπρας, δεν μας αρέσει ο Μητσοτάκης, δεν μας αρέσει κανένας, να έρθει κάτι άλλο. Μα αυτός ο άλλος αν πάει να τα βάλει σε τάξη θα συγκρουστεί με την ίδια την κοινωνία η οποία δεν είναι κοινωνία που έχει μάθει στην τάξη, στους κανόνες, στα όρια. Είναι και η θέση μας η γεωστρατηγική, η γεωπολιτική που είναι πάντα κρίσιμη. Πείτε μου τώρα ποιος είναι αυτός ο μάγος που θα μας πει: μην φοβόσαστε το 2019 θα είναι όλα ήρεμα; Επειδή μάγο δεν έχουμε λοιπόν θα έχουμε ένα σχετικό κραδασμό, ελπίζω να μην είναι σε επίπεδο καταστροφής, αλλά απλώς σε κρίση και μετά θα δούμε τι θα γίνει».
Στο ερώτημα αν θεωρεί ότι ο Αλέξης Τσίπρας έχει πυξίδα, έχει σχέδιο, έχει στόχο ο πρώην πρύτανης του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου και καθηγητής εγκληματολογίας απάντησε: «Δεν είμαι μέσα στην ψυχή του μέσα στο μυαλό του. Θα σας κάνω μία υπόθεση εργασίας όμως. Νομίζω ότι μέσα του είναι τρεις δυνάμεις και δεν ξέρω ποια θα κερδίσει.
»Η πρώτη δύναμη είναι ο τρόπος που μεγάλωσε, που γεννήθηκε, που ζυμώθηκε, που φτιάχτηκε ως προσωπικότητα, μέσα σε ένα κλίμα ριζοσπαστικής αριστεράς, ας το πούμε έτσι. Που δεν πιστεύει πολύ στην αστική δημοκρατία. Η λαϊκή δημοκρατία είναι καλύτερη, τα δημοψηφίσματα, το Σύνταγμα να αλλάξει και πάει λέγοντας. Η δεύτερη δύναμη είναι πρόεδρος ενός κόμματος που έχει διάφορες τάσεις. Συνιστώσες, προσωπικότητες, ιδιομορφίες κ.λπ. Το τρίτο είναι ότι είναι ευρωπαίος ηγέτης είτε το θέλουμε είτε όχι. Η Ελλάδα ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, άρα έχει δει πως είναι ο κόσμος».
Και κατέληξε λέγοντας: «Τώρα, ποιο από τα τρία θα επικρατήσει δεν μπορώ να το ξέρω. Ως την ώρα δεν φαίνεται να κάνει άνοιγμα ούτε προς τη σοσιαλδημοκρατία, ούτε προς την ενίσχυση της αστικής δημοκρατίας, ούτε προς προσωπικότητες που αυτή η χώρα έχει ανάγκη να λειτουργήσουμε. Υπάρχουν Ελληνες που μπορούν να συμβάλλουν στο να χειριστούμε διαφορετικά τα ευρωπαϊκά θέματα. Αν δεν θες να ανοιχτείς και νομίζεις ότι με τρία τσιτάτα, δύο Μαρξ κι ένα Τουσέν, λύνεις τα προβλήματα κάνεις λάθος, είναι απλό».
