Ο ανένδοτος κι ο ανέκδοτος

Η επαμφοτερίζουσα στάση του ιδίου και της -συν αυτώ- «ηγετικής» ομάδας που τον εκφράζει, φωνάζει από μακριά ότι στο μάθημα της ιστορίας ο αρχηγός Νίκος κόβεται αφού παραδίδει καθημερινά λευκή κόλλα. Ο Γεώργιος Παπανδρέου (ως ηγέτης της Ένωσης Κέντρου) μετά τις Βουλευτικές Εκλογές της 29ης Οκτωβρίου 1961 -στις οποίες ο Κωνσταντίνος Καραμανλής με το κόμμα του την ΕΡΕ πέτυχαν την τρίτη συνεχόμενη εκλογική νίκη και σχημάτισαν αυτοδύναμη κυβέρνηση- κήρυξε τον Ανένδοτο Αγώνα, αρνούμενος κατηγορηματικά να αναγνωρίσει το αποτέλεσμα των εκλογών το οποίο ήταν προϊόν εκτεταμένης τρομοκρατίας, βίας και νοθείας.

Θύματα των παρακρατικών μεθόδων -που παρατηρήθηκαν σε όλη την προεκλογική περίοδο- ήταν τα μέλη και οι ψηφοφόροι τόσο της Ένωσης Κέντρου όσο και της Αριστεράς.  Ο Ανένδοτος Αγώνας ήταν μονομέτωπος, δόθηκε από τις δύο παρατάξεις (παρά το γεγονός ότι ήταν αντίπαλοι στον Εμφύλιο πόλεμο που είχε λήξει
πριν μόλις 12 χρόνια) με σύνθημα “ώσπου η Δημοκρατία να νικήσει στην Πατρίδα” και απέναντι του είχε τις «δυνάμεις του κατεστημένου», εκφραστής
του οποίου ήταν το Παλάτι με το παρακράτος της ΕΡΕ. Σήμερα ο Αλέξης Τσίπρας (62 ολόκληρα χρόνια μετά) σηκώνει το βάρος -για λογαριασμό ολόκληρης την Δημοκρατικής παράταξης- ενός νέου Ανένδοτου Αγώνα απέναντι στο «καθεστώς Μητσοτάκη», το οποίο καταλύει την Δημοκρατική ομαλότητα κουρελιάζοντας ουσιώδη άρθρα του Συντάγματος με τις ανεξέλεγκτες παρακολουθήσεις πολιτικών αρχηγών, υπουργών, ακόμα και της ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων επιβάλλοντας καθολική ομερτά «για λόγους εθνικής ασφαλείας», ενώ με την πλειοψηφία καταργεί ουσιαστικά τα θεσμικά όργανα του Κοινοβουλευτικού ελέγχου, εμποδίζει το έργο των ανεξάρτητων αρχών και συμπεριφέρεται ως μονάρχης (που δεν λογοδοτεί) αυτοαποκαλούμενος «Κυβερνήτης».

Όλα αυτά την ίδια ώρα που κρίσιμα δημόσια αγαθά εκχωρούνται σε ιδιώτες, που η ακρίβεια και η αισχροκέρδεια καλπάζουν, που η υγειονομική κρίση μας κατατάσσει στην κορυφή των θανάτων με βάση τον πληθυσμό της χωράς, που χάνει την ζωή του ένα μικρό παιδί γιατί δεν βρέθηκε μονάδα ΜΕΘ για να σωθεί, που η απευθείας αναθέσεις σε κολλητούς ξεπέρασε τα 8 δις, που 6.000 υγειονομικοί στην καθαριότητα και στην φύλαξη των νοσοκομείων απολύονται για να επανέλθουν οι εργολάβοι με διπλάσιο κόστος για το δημόσιο ταμείο.

Απέναντι στο δίλημμα του Αλέξη Τσίπρα “Δημοκρατία ή Μητσοτάκης” ο Νίκος Ανδρουλάκης θέτει το πρόταγμα “Ούτε Τσίπρας ούτε Μητσοτάκης”. Στον αγώνα του Αλέξη Τσίπρα για την απονομιμοποίηση της κυβέρνησης που με την πλειοψηφία των 156 βουλευτών που διαθέτει καταπατά τα δημοκρατικά και ατομικά δικαιώματα, ο Νίκος Ανδρουλάκης τοποθετείται απέναντι λέγοντας “Όχι στις τυφλές συγκρούσεις, έχουμε διμέτωπο με τα κακώς κείμενα της Νέας Δημοκρατίας και του ΣΥΡΙΖΑ”. Πριν από λίγες μέρες το ΣΤ´ Τριμελές Πλημμελειοδικείο της Αθήνας ομόφωνα αθώωσε τον πρώην υφυπουργό και πρώην Γ.Γ. Ενημέρωσης και Επικοινωνίας Λευτέρη Κρέτσο, υιοθετώντας την πρόταση της εισαγγελέως.

Έξι χρόνια οι τζαμπατζήδες καναλάρχες με την συνδρομή της Ν.Δ. -όπως ο Βορίδης που εμφανίστηκε μηνυτής και κατήγορος- λοιδόρησαν και έσυραν
στα δικαστήρια τον Λευτέρη Κρέτσο. Αλήθεια κ. Ανδρουλάκη πρόκειται για “τυφλή σύγκρουση”; Ξέρετε, είναι άλλο ο ανένδοτος κι είναι άλλο ο ανέκδοτος.
“Ο Ταρπήιος βράχος είναι ένα βήμα πίσω από το Καπιτώλιο”
Κόμης Μιραμπώ, Γάλλος πολιτικός
-Ταρπήιος βράχος = ο τόπος των ατιμωτικών εκτελέσεων στη Ρώμη.
-Καπιτώλιο = το κέντρο εξουσίας.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr