Μετά την απώλεια του νομπελίστα συγγραφέα και ποιητή Γκίντερ Γκρας, ο κόσμος της λογοτεχνίας θρηνεί για το θάνατο ενός ακόμα συγγραφέα, του Ουρουγουανού Εντουάρντο Γκαλεάνο, ο οποίος απεβίωσε σε ηλικία 74 ετών στο Μοντεβιδέο.
Δημοσιογράφος, αφηγητής και δοκιμιογράφος, ο Γκαλεάνο αφιέρωσε ολόκληρη την καριέρα του στη μελέτη του βάθους και των αντιθέσεων της Λατινικής Αμερικής. Το βιβλίο του «Οι Ανοικτές Φλέβες της Λατινικής Αμερικής» εκδόθηκε το 1971 στα ισπανικά και στη συνέχεια μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες. Είναι ένα κατηγορητήριο για την εκμετάλλευση της Λατινικής Αμερικής από την άφιξη των πρώτων Ισπανών αποίκων και έγινε κλασικό έργο της αριστερής σκέψης των δεκαετιών ’70 και ’80 και στη συνέχεια της «άλλης παγκοσμιοποίησης».
Πάντως, ο ίδιος ο Εντουάρντο Γκαλεάνο είχε επικρίνει τις αδυναμίες του βιβλίου κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στη Μπραζίλια. «Δεν θα μπορούσα πλέον να το διαβάσω. Θα ήταν υπερβολικά βαρύ. Κατά τη γνώμη μου, αυτή η πρόζα της παραδοσιακής αριστεράς είναι τρομακτικά πληκτική. Το σώμα μου δεν θα την άντεχε. Θα έπρεπε να το στείλω στο νοσοκομείο», είχε πει στους δημοσιογράφους.
Ο Γκαλεάνο ξεκίνησε τη δημοσιογραφική του καριέρα στα 14 του χρόνια, δημοσιεύοντας σκίτσα στο εβδομαδιαίο έντυπο El Sol, του Σοσιαλιστικού Κόμματος. Ανάμεσα στο 1961 και το 1964 διηύθυνε το έγκυρο περιοδικό Marcha, βήμα των διανοούμενων, και στη συνέχεια ανέλαβε τη διεύθυνση της εφημερίδας Epoca στης αριστεράς (1964-1966). Με το πραξικόπημα του 1973 φυλακίστηκε και στη συνέχεια εξορίστηκε στην Αργεντινή και στην Ισπανία. Επέστρεψε το 1985 στην Ουρουγουάη με την αποκατάσταση της δημοκρατίας.
Τιμήθηκε δύο φορές (1975 και 1978) με το βραβείο Casa de las Americas (Κούβα), ένα από το παλαιότερα λογοτεχνικά βραβεία, και με το American Book Award του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον για την τριλογία του «Μνήμη της Φωτιάς».
