Μπέρτολτ Μπρεχτ: Μπαλάντα για την έγκριση του κόσμου

Η προσαρμογή της Όπερας των ζητιάνων του Τζον Γκέι με το όνομα Η Όπερα της Πεντάρας (Die Dreigroschenoper, 1928) σε στίχους του Μπέρτολτ Μπρεχτ και μουσική Κουρτ Βάιλ προκάλεσε αίσθηση στο Βερολίνο. 

Ανάμεσα στα έτη 1937 και 1945, ο Μπρεχτ έγραψε τα σπουδαιότερα έργα του: “Η Ζωή του Γαλιλαίου” (1937-39), “Μάνα Κουράγιο και τα Παιδιά της” (1936-39), “Ο καλός άνθρωπος του Σετσουάν” (1935-41), “Ο Κύριος Πούντιλα και ο Υπηρέτης του Μάττι” (1940), “Η ‘Ανοδος του Αρτούρου Ούι” (1941), “Τα Οράματα της Σιμόνης Μασάρ” (1940-43), “Ο Σβέικ στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο” (1942-43) και “Ο Καυκασιανός Κύκλος με την Κιμωλία” (1943-45).   

Δεν είμαι άδικος, μα ούτε και τολμηρός.

Και να που, σήμερα, μου δείξανε τον κόσμο τους.

Μόνο το ματωμένο δάχτυλό τους είδα μπρος.

Και είπα ευθύς: «Μ’ αρέσει ο νόμος τους».

Τον κόσμο αντίκρισα μέσ’ απ’ τα ρόπαλά τους.

Στάθηκα κι είδα, ολημερίς, με προσοχή.

Είδα χασάπηδες που ήταν ξεφτέρια στη δουλειά τους.

Και σαν με ρώτησαν «Σε διασκεδάζει;», είπα: «Πολύ!»

Κι από την ώρα εκείνη, λέω «Ναι» σε όλα.

Κάλλιο δειλός, παρά νεκρός να μείνω.

Για να μη με τυλίξουνε σε καμιά κόλλα,

ό,τι κανένας δεν εγκρίνει, το εγκρίνω.

………………………………………………..

Φονιάδες είδα, κι είδα πλήθος θύματα.

Μου λείπει θάρρος, μα όχι και συμπόνια.

Και φώναξα, βλέποντας τόσα μνήματα:

«Καλά τους κάνουν — για του έθνους την ομόνοια!»

Να φτάνουν είδα δολοφόνων στρατιές

κι ήθελα να φωνάξω: «Σταματήστε!»

Μα ξέροντας πως κρυφοκοίταζε ο χαφιές,

μ’ άκουσα να φωνάζω: «Ζήτω! Προχωρήστε!»

Δε μου αρέσει η φτήνια κι η κακομοιριά.

Γι’ αυτό κι έχει στερέψει η έμπνευσή μου.

Αλλά στου βρώμικού σας κόσμου τη βρωμιά

ταιριάζει, βέβαια —το ξέρω— κι η έγκρισή μου.

ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΓΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

(απόσπασμα)

μτφρ. Μάριος Πλωρίτης

(1919-2006)