Τα αποτελέσματα των εκλογών της 6ης Μαΐου ξημέρωσαν μια νέα κατάσταση στην Ελλάδα και στην Ευρώπη!

Στην Ελλάδα υπήρξαν συγκλονιστικές αλλαγές στο πολιτικό χάρτη της χώρας με δύο ξεκάθαρα αιτήματα όπως μπορώ να διακρίνω. Πρώτον, ανάγκη για στροφή σε μια αντι-συντηρητική κατεύθυνση. Δεν γίνεται να συνεχιστεί αυτή η πολιτική της λιτότητας που οδηγεί τη κοινωνία σε συντριβή! Οικονομική αφαίμαξη, έλλειμμα κοινωνικού κράτους, συγκρούσεις κοινωνικών ομάδων, αυτοκτονίες, το χαντάκωμα της ελπίδας και των προσδοκιών για ένα καλύτερο μέλλον. Δεύτερο εκλογικό αίτημα, καταδίκη των πολιτικών δυνάμεων που μας οδήγησαν ως εδώ με μια σημαντική ενίσχυση της Ευρωπαϊκής Αριστεράς αλλά και την είσοδο ακραίων συμμοριτών με φασίζουσα, νεοναζιστική ιδεολογία. Το εκλογικό σώμα καταδίκασε και αποδυνάμωσε πολιτικές δομές, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ & ΛΑΟΣ που διαχειρίστηκαν την εξουσία και που φάνηκαν αντιδημοκρατικές και ανεπαρκείς στο τέλος του κύκλου, μπροστά σ’αυτή την επίθεση που δέχεται η χώρα μας και που αποκάλυψε τη γύμνια στη προάσπιση της και τη διαμόρφωση συνθηκών εξόδου…

Οι εκλογές στη Γαλλία έδωσαν τη πρωτοβουλία των κινήσεων στο Σοσιαλιστικό κόμμα του Ολάντ με μια καταδίκη κυρίως του Σαρκοζί και ένα αίτημα για αλλαγή της πολιτικής της λιτότητας στο όνομα της “νομισματικής καθαρότητας” της Οικονομικής Ένωσης (γερμανοκρατούμενη Ευρώπη). Ένα club των λίγων και ικανών με αρχηγό τη Γερμανία μια περιθωριοποιημένη περιφέρεια άμεσα εξαρτημένη από τους πρώτους. Η Ευρώπη των 27 ισότιμων μελών σε μια Ευρώπη ενός κλειστού μηχανισμού εξουσίας.

Τι είχαμε μέχρι τώρα…

Οι πολιτικές από το 2009 βασίστηκαν στη λογική της “Εξάρτησης” χωρίς ένα συγκροτημένο εσωτερικό σχέδιο και πιθανές εναλλακτικές λύσεις. Το χειρότερο βέβαια ήταν η αφαίρεση από την εξίσωση της λαϊκής συμμετοχής και έκφρασης στις αποφάσεις σαν κάτι το επικίνδυνο και ανεπιθύμητο. Η λαϊκή επίκληση και βούληση δεν μπήκε καν στο παιχνίδι της διαπραγμάτευσης, της ενίσχυσης στη τελική των ελληνικών θέσεων μετά και τα μαζικά συλλαλητήρια των Εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών τον Μάιο του 2011! Η δημοκρατική διαδικασία των εκλογών και η εξασφάλιση περισσότερου χρόνου και διαπραγματευτικής δυναμικής δεν χρησιμοποιήθηκαν ούτε στη περίπτωση του δεύτερου μνημονίου. Η Ελλάδα είχε στη διάθεση της ένα ολόκληρο μήνα να παίξει το παιχνίδι της, αλλά τίποτα! Συντεταγμένα ακούνητα φανταράκια!

Όλες οι αποφάσεις βασίστηκαν στη λογική του αυτόματου πιλότου της συμμετοχής μας στους Ευρωπαϊκούς θεσμούς σε μια θεϊκή λύση των μεταρρυθμίσεων και του ξεπουλήματος με την ελπίδα για μια μελλοντική λύπηση από τα έξω που θα μας ελάφρυνε τα δεινά! Η υλοποίηση των μέτρων που διαμορφώνονταν μονομερώς και έδιναν τον αέρα των μεταρρυθμίσεων του μεγάλου ασθενή, του ελληνικού κράτους, είχε επίσης μια ακόμη διάσταση. Έδινε χρόνο στο πολιτικό προσωπικό και τις ηγεσίες των ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ να διατηρήσουν το status quo με την ομπρέλα του Παπαδήμου, ενός άχρωμου τεχνοκράτη- γνώστη δήθεν των διαδικασιών και των θεσμών των δανειστών μένοντας ζωντανοί μέχρι το “τέλος της διαπραγμάτευσης” και την επιστροφή στην ανάκαμψη…

Να εκμεταλλευτούμε τον χρόνο…

Το αποτέλεσμα των εκλογών έφερε μια μεγάλη ανησυχία στο σύστημα εξουσίας και μέσα και έξω από τη χώρα. Στα εντός είδαμε με τρόμο το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ, τον ΕΒΕΑ, τα ΜΜΕ και άλλους να ζητάνε ακόμα και “αντιμνημονιακή” κυβέρνηση με ψήφο ανοχής! Είδαμε αρθρογραφία και καλέσματα για λύσεις λύσεις σε χρόνο twitter! Ένα αντίστοιχο σκηνικό τρομοκρατίας από τους “φίλους μας” στα όργανα της Ένωσης! Έξοδος από το ευρώ, καταστροφή, η δόση, η τήρηση του μνημονίου, δεν γίνεται τίποτα, δεν αλλάζει τίποτα…

Είδαμε στη πράξη πως κατέρρευσε η συλλογιστική του τρόμου της επόμενης μέρας και μαζί της και οι εγχώριοι θιασώτες! Το χάος και η ακυβερνησία… Το έθνος σαν οντότητα και το κράτος σαν δομή είναι ακόμα εδώ και θα συνεχίσει να υπάρχει. Τα χρηματιστήρια βούτηξαν στο κενό, οι θεσμοί ταρακουνιούνται…

Ας κάνουμε κάτι απλό, να αφήσουμε τους έξω να κάνουν τη δουλειά τους, να μιλάνε και να εκτίθενται, εμείς να προχωρήσουμε στις εσωτερικές δημοκρατικές διαδικασίες όπως ορίζονται από το “ταλαιπωρημένο” μας Σύνταγμα. Έχουμε το μαγικό μήνα που χάσαμε και δεν εκμεταλλευτήκαμε ποτέ! Το μήνα του μέλιτος… Οι πολίτες θα έχουν τον επαρκή χρόνο να ακούσουν και να κρίνουν, τα κόμματα να τοποθετηθούν και να αξιολογήσουν προτεραιότητες και στρατηγικές. Το μήνυμα πόνεσε και παραμένει ηχηρό για όλους!

Στο μεταξύ οι αγορές, τα funds, τα Ευρωπαϊκά και Ατλαντικά κέντρα εξουσίας και οι διορισμένοι της Ένωσης θα ξεροψήνονται στην αβεβαιότητα της ανασφάλειας! Θα μας περιμένουν δεν μπορεί, αν όχι το κρίμα δικό τους…

ΥΓ: Στους βιαστικούς τώρα φίλους, ναι αυτούς τους λάτρες της Ευρωπαϊκής Ιδέας και Ενωποίησης αυτούς που φωνάζουν περισσότερο απ’όλους εμάς για την αγαπημένη, πρέπει να τους ψιθηρίσει κάποιος ότι το Ελληνικό πρόβλημα δεν είναι ο Τσίπρας και ο Χ Τσίπρας το πρόβλημα είναι Ευρωπαϊκό και η απόφαση δεν είναι του Σαμαρά, του Βενιζέλου, του Τρίπρα, της Μπακογιάννη, του Καμμένου, του Καρατζαφέρη και λοιπών αλλά του 25% των ανέργων, των κατατρεγμένοι της κοινωνίας, των γονιών σε απελπισία και της νεολαίας χωρίς μέλλον! Το ξαναλέμε λοιπόν γι’αυτούς που φοβούνται τις ερχόμενες εκλογές, το ερώτημα δεν είναι μνημόνιο ή αντιμνημόνιο, το ερώτημα δεν είναι ευρώ ή δραχμή το ερώτημα είναι κοινωνία ή αγορές. Το ερώτημα είναι ποιον υπηρετούμε και ποιον έχουμε από πάνω!

Με την ηρεμία μας λοιπόν…

Πουλόπουλος Ιωάννης

http://istor.me