Λακέρδα, Φτώχεια και Μνημόνιο 5

Το πρώτο ελληνικό διαδικτυακό σήριαλ γίνεται πραγματικότητα!

Μια δυνατή, δραματική σειρά που θα κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Ένα συγκλονιστικό και ταυτόχρονα ανατρεπτικό σενάριο που ξεδιπλώνεται στα δύσκολα Μνημονιακά χρόνια..

 

Λακέρδα, Φτώχεια και Μνημόνιο

2013. Η οικογένεια Κάτσικα κατοικεί στο Παγκράτι. Ο πάτερ φαμίλιας, Χριστόδουλος, ταξιτζής και δεξιών φρονημάτων συνδικαλιστής, σε μία- παραδόξως επιτυχημένη- επαγγελματική του κίνηση, αποφάσισε να βγει στη σύνταξη λίγο πριν η Τρόικα αυξήσει τα όρια συνταξιοδότησης. Η σύζυγός του Φεβρωνία, πτυχιούχος της Παντείου αλλά ειδικευμένη στις μπάμιες τις κοκκινιστές και εν γένει στα λαδερά, βρίσκεται στα όρια της παραφροσύνης από τη διαρκώς επιδεινούμενη οικονομική κατάσταση της οικογένειας και την επί διετία αδυναμία, του μοναχογιού τους Ερμόλαου, να βρει εργασία.

ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΠΕΜΠΤΟ

Πέφτουμε κι από πού να πιαστούμε;;;;;;

Ο Νότης ήταν αδερφικός φίλος του Χριστόδουλου από την εποχή της λάσπης. Μαζί μεγάλωσαν, μαζί πήγαν σχολείο, σχεδόν ταυτόχρονα παντρεύτηκαν. Γενικά όλα μαζί τα έκαναν. Και το κυριότερο είχαν τις ίδιες «αρχές». Πίστευαν στον ίδιο θεό: Α.Ε.Κ. και Ν.Δ.! Κάθε Παρασκευή- νόμος απαράβατος- μαζεύονταν πότε στο σπίτι του ενός, πότε στου άλλου και έπιναν κανα τσιπουράκι. Σήμερα βρίσκονταν στου Χριστόδουλου αλλά το κλίμα δεν ήταν καλό. Είχαν πάρει τηλέφωνο το Νότη κάτι φιλαράκια από την τοπική της Ν.Δ. και του είχαν μηνύσει τα μαύρα, τα μαντάτα. Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α., προηγούταν σε όλες τις δημοσκοπήσεις. Και στις μουσαντένιες, και στις γνήσιες. Οι δυο άντρες λοιπόν, κάθονταν στον καναπέ του σαλονιού και ψιθύριζαν. Η Φεβρωνία, γυρόφερνε χωρίς σκοπό, τάχα μου τάχατες ότι κάτι έψαχνε.  Στην πραγματικότητα, τα ψιθυρίσματα, της είχαν κεντρίσει την προσοχή και είχε στήσει αυτί, προσπαθώντας να ακούσει τι έλεγαν. Αυτόν τον Νότη, ποτέ της δεν τον χώνεψε. Ήταν φασίστας απ’ τους λίγους και ξεσήκωνε και τον δικό της τον ευκολόπιστο.

Νότης (κατασκασμένος):

·         Σκούρα τα πράγματα Χριστόδουλε. Ο Μπάμπης, ακούστηκε σαν εκείνη την ημέρα που έφαγαν την 7ρα απ’ τη Γιουβέντους..

Χριστόδουλος (ανήσυχος):

·         Μην με τρομάζεις μωρέ Νότη! Δεν μπορεί να ναι τόσο χάλια τα πράγματα. Τον ξέρεις δα τον Μπάμπη. Όλο την καταστροφή φέρνει!

Νότης (κατεβάζοντας μονορούφι το τσίπουρο):

·         Ρε άκου που σου λέω. Ήταν σα να του είχε «φάει η γαϊδάρα το ψωμί»! Η φωνή του έτρεμε.

Χριστόδουλος (ακόμα πιο ανήσυχος και ξαναγεμίζοντας τα ποτήρια):

·         Τι ακριβώς σου είπε; Ήξερε να σου πει ποσοστά ή έτσι- να χαμε να λέγαμε;

Νότης (εκνευρισμένος):

·         Ρε Χριστόδουλε με προσέχεις; Δε σου πα ότι μου διάβασε τα πρωτοσέλιδα μέσα απ’ αυτό το ρημάδι το ίντερνετ; Αυτόν το διάολο που ο κάθε λεχρίτης μπαίνει και γράφει ότι του καπνίσει; Η διαφορά ξεκινά απ’ το 0,4% και φθάνει μέχρι 5%…

Χριστόδουλος (με ύφος αμφισβήτησης):

·         Άσε μας ρε συ Νότη! Και σαν τι μας το λες δηλαδή το 0,4% ; Σαν μεγάλη διαφορά; Τόσα μέτρα αναγκάστηκε να πάρει ο Αντώνης. Τόσες μεταρρυθμίσεις χρειάστηκε να κάνει! Τι περίμενες να του πουν; Σφάξε με πασά μου ν’ αγιάσω; Παροδική είναι η δυσαρέσκεια. Μέσα στο 2014 που θ’ αρχίσει η ανάπτυξη, θ’ αλλάξει το κλίμα. Θα το γυρίσουμε το ματσάκι!

Νότης (ρουφώντας και το τέταρτο κατά σειρά τσίπουρο):

·         Ρε Χριστόδουλε, χαζός είσαι; Είπα από 0,4%.. Φθάνει μέχρι 5% η διαφορά! Και αν οι δικοί μας λένε 0,4 καταλαβαίνεις πόσο παραπάνω θα ναι!

Χριστόδουλος (πίνοντας κι αυτός τώρα μονοκοπανιά το τσίπουρο και ξαναγεμίζοντας τα ποτήρια):

·         Κάτσε ρε παιδάκι μου. Να το σκεφτούμε λογικά το πράμα. Εγώ σου λέω και 1% να ναι. Άντε να τους δώσω μια αβάντα και να ναι 2! Θες 2,5;; 2,5! Τα δικά μας τα παιδιά είναι έμπειρα. Θα βγουν να τάξουν μια μείωση φόρου από δω, θα μοιράσουν λίγο πλεόνασμα από κει, θα τη σώσουν την κατάσταση.

Νότης (πίνοντας σαν να μην υπάρχει αύριο):

·         Ποιο πλεόνασμα ρε Χριστόδουλε; Θες και τα λες αυτά ή σου φεύγουν; Να κοροϊδευόμαστε συναμετάξυ μας;  

Χριστόδουλος (αυτή τη φορά πραγματικά ανήσυχος):

·         Τι θες να πεις ρε Νότη; Μίλα καθαρά! Δεν υπάρχει πλεόνασμα;;;;

Νότης (δείχνοντάς του το άδειο πια μπουκάλι):

·         Χριστόδουλε, μα τω Θεώ, ώρες-ώρες αναρωτιέμαι τι έχεις μέσα σ’ αυτό το κεφάλι! Κι εσύ αν σταματήσεις να πληρώνεις φως, νερό, τηλέφωνο, τυρί, ρύζι, καφέ, γάλα, Καμπά- πλεόνασμα θα χεις! Πάλι όμως θα χρωστάς την Άρτα και τα Γιάννενα!

Χριστόδουλος (οργισμένος):

·         Ανάθεμά τονα τον βρωμομηχανόβιο! Τον παλιοκιθαρίστα! Τον Τσε Γκεβάρα της φακής! Αν τον βγάλουν, χαιρέτα το- το ευρώ που χάνουμε Νότη… Μα τι διάολο; Έπεισε και τους γέρους να ψηφίσουν ΣΥ.ΡΙΖ.Α.;;

Νότης (σηκώνεται απότομα):

·         Χριστόδουλε πάμε!

Χριστόδουλος (απορημένος αλλά έτοιμος να υπακούσει):

·         Πού πάμε;;

Νότης (αποφασισμένος):

·         Στον καφενέ! Πού αλλού; Να πως δυο λογάκια σε αυτά τα ζαγάρια που ξημεροβραδιάζονται εκεί μέσα! Ο Τσίπρας θα περάσει πάνω απ’ το πτώμα μας για να βγει!

 

Χουλιάρα Λουκία