Κύριε αστυνομικέ γιατί φοβάστε τόσο ένα μπουκέτο λουλούδια;

Να σας παροτρύνω όταν γυρίσετε σπίτι και κάτσετε στο τραπέζι για το βραδινό να φωνάξετε και τα ανήλικά σας, να σας κάνουν παρέα. Μην διστάσετε, κοιτάξτε κάτω από τα βαριεστημένα τους βλέφαρα, ευθεία, βαθιά μέσα στις κόρες των ματιών τους και απαντήστε τους με ειλικρίνεια, όταν σας ρωτήσουν:

-Πώς πήγε σήμερα η δουλειά μπαμπά;

Να τους απαντήσετε δίχως τύψεις και με υπερηφάνεια, πως σήμερα φυλούσατε το μνημείο του Αλέξη, στο μέρος που το δολοφόνησαν οι συνάδελφοί σας πριν 12 χρόνια. Αν δεν έχουν ακουστά το όνομα, μπορείτε να τους πείτε πως ήταν στην ηλικία τους, και αν αυτό δεν ακουστεί τόσο καλά, καπελώστε το λέγοντας πως ήτανε κωλόπαιδο που ψαχνότανε για φασαρίες. Συνεχίστε να διηγείστε την μέρα σας, βλέπετε τα παιδιά είναι άκρως εκνευριστικά, ιδίως όταν αρχίζουν τις ακατάπαυστες ερωτήσεις.

 

-Και από ποιόν το φυλούσατε μπαμπά;

Μην προσπαθήσεις να υπεκφύγεις την συζήτηση, αν αλλάξεις τώρα θέμα θα το καταλάβουν. Κάνε πως έσκασες από το φαϊ και πάρε βαθιά ανάσα, κέρδισε λίγο χρόνο τσιμπολογόντας την σαλάτα, και σκέψου κάτι έξυπνο να απαντήσεις.

Μπορείς να τους πεις πως κάποια ανεύθυνα και επικίνδυνα άτομα θέλανε να διασπείρουν τον ιό, να προκαλέσουν φασαρία και να μας ταράξουν από την κανονικότητα στην οποία ζούμε. Σίγουρα θα βλέπουν τηλεόραση, δεν θα ναι δύσκολο να σε πιστέψουν. Τόνισέ τους πως αυτοί είναι κακοί άνθρωποι, καμία σχέση με εσάς.

 

-Μα μπαμπά σε ένα βιντεάκι που είδα στο ίντερνετ υπήρχαν κάποια μεμονωμένα άτομα και μάλιστα μεσήλικες που απλά κρατούσαν μερικά λουλούδια. Δεν φαινόταν να έχουν κακές προθέσεις.

Ωχ, σκούριναν τώρα τα πράγματα, για κοίτα που μεγάλωσαν τα αλητάκια και σου βγάζουν και γλώσσα.

Δεν πρέπει να το αφήσεις έτσι, αυτή η προπαγάνδα δεν θα περάσει μέσα στο ίδιο σου το σπίτι!

Παρομοίασε την σημερινή σου βάρδια με εκείνη των Ρωμαίων στρατιωτών που φρουρούσαν τον τάφο του Ιησού, λίγο έξω από την Ιερουσαλήμ. Σίγουρα το έχουν διδαχθεί στα θρησκευτικά, θα πειστούν.

Όπα, άκυρο. Σε αυτή την ιστορία υπήρξε νεκρανάσταση. Δεν θέλω να σε ανησυχώ βραδιάτικα. Ατυχές παράδειγμα. Ξέχνα το. Θα βρούμε κάτι καλύτερο να πεις.

Άλλωστε είναι ποτέ δυνατόν μια ανθρώπινη και όχι θεϊκή παρουσία και πόσο μάλλον ένα απλό λουλούδι να αναστήσει κάποιον νεκρό;

Κάποιον νεκρό σίγουρα όχι, αλλά μια τσαλακωμένη κοινωνία με έλλειψη υπερηφάνειας και έναν λαό που βυθίζεται ολοένα και περισσότερο στην σκιά που προκαλεί το μαύρο σύννεφο της καταστολής, σίγουρα ναι. Θα μιλήσεις στα παιδία σου για αυτόν τον φόβο, της πιθανής ανάστασης, ή θα μείνεις αρματωμένος με τον εξοπλισμό σου ακόμα και μέσα στο σπίτι, ώστε να τους τον αποκρύψεις;

Τις ιδρωμένες από ανησυχία σου παλάμες θα τις κρύψεις στα πλαστικά σου γάντια.

Το τρέμουλο των ποδιών σου μέσα στα βαριά σου άρβυλα.

Η σκέψη όμως του ανθισμένου λουλουδιού, πάντα θα σε στοιχειώνει.

Γνωρίζεις καλά πως μέσα σε αυτόν τον απέραντο κάμπο είσαι το αγριόχορτο, η τσουκνίδα που προσπαθεί να κλέψει και να στερήσει τον ήλιο και το νερό από τα πιο όμορφα και ευωδιαστά λουλούδια.

Για αυτό τα μισείς και τα φθονείς. Γιατί σε αντίθεση με εσένα, τα λουλούδια φέρνουν την άνοιξη και μαζί τους την ελπίδα.

Για αυτό τα τσαλαπάτησες την 17η Νοεμβρίου στην Τσιμισκή.

Για αυτό την 6η του Δεκέμβρη τα έσπασες πάνω στον συνάδελφό σου γελώντας και ύστερα τα πέταξες με απαξίωση χάμο.

Για κακή σου τύχη όμως, ξέχασες πως όσο θα υπάρχει ήλιος, θα υπάρχουν και αγώνες, αγώνες που θα σπέρνουν λουλούδια παντού γύρω σου που θα σε τρομάζουν.

Ο   Ανδρέας Λίτος είναι φοιτητής του ΑΠΘ 

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr