Κρίση αξιών..

Υπογράφηκε λοιπόν και η νέα δανειακή σύμβαση, η καταδίκη ουσιαστικά μιας ολόκληρης γενιάς Ελλήνων και η αρχή του τέλους, της ήδη από την είσοδο  στην ευρωπαϊκή ένωση, εθνικής μας κυριαρχίας. Πολλοί μίλησαν περί εσχάτης προδοσίας..

Φυσικά και είναι η εσχάτη προδοσία, τι περιμέναμε άλλωστε από μια γενιά πολιτικών που  ρήμαξε τη χωρά, κατασπατάλησε το δημόσιο χρήμα και έπαιρνε δάνεια από τη Γερμανία για να αγοράσει υποβρύχια από την ίδια. Γιατί λοιπόν εκπλησσόμαστε  που μας πρόδωσαν για άλλη μια φορά ;  Μας προδίδουν, μας πρόδιδαν και θα συνεχίσουν να μας προδίδουν οι εντολοδόχοι του ΔΝΤ και της ευρωπαϊκής ένωσης αλλά και ο έλληνας ψηφοφόρος και αυτός προδίδει τις αρχές του και τα πιστεύω του και ψηφίζει κατά συνθήκη έναν εκ των δυο πιστεύοντας ξανά και ξανά στα μεγάλα λόγια.

Λίγο απότομα πιστεύω ότι πολιτικοποιήθηκε ο έλληνας και μεμψιμοιρεί για μια κατάσταση που ποτέ δεν νοιάστηκε να αλλάξει. Δίνει αβασάνιστα τη  λαϊκή εντολή σε ένα εκ των δύο κομμάτων και προσμένει τα θαύματα που του υπόσχονταν!! Μα πως είναι δυνατόν ο ανθέλληνας που προδίδει τα εθνικά σου συμφέροντα να σου υποσχεθεί ξανά κάτι προεκλογικά και να το πιστέψεις; Πως είναι δυνατόν αυτοί που μας βύθισαν στην ανέχεια, την ανασφάλεια και κυρίως στη μιζέρια να εμφανίζονται τώρα σαν σωτήρες αυτού του κράτους; Και φυσικά η λοιδορία συνεχίζετε δεν έχει όρια και ηθική, η προπαγάνδα των μέσων μαζικής ενημέρωσης περί χρεοκοπίας μπορούν να χαρακτηριστούν απλά και απέριττα με μια σύνθετη λέξη ‘’τραγελαφική’’. Η  χρεοκοπία ενός κράτους δεν είναι όπως μίας επιχείρησης, δεν κλείνει δηλαδή το μαγαζάκι, απλά σταματάει να πληρώνει τις εξωτερικές του υποχρεώσεις για να εξυπηρετήσει θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα των πολιτών του όπως, παιδεία, υγεία και εργασία. Φυσικά και δεν αποτελεί μια ιδεατή εξέλιξη για ένα κράτος αλλά οπωσδήποτε είναι προτιμότερο από μια χώρα υπόδουλη δανειακών συμβάσεων και τελικώς χρεοκοπημένης.

Οι βουλευτές  δε που ψηφίζουμε δεν έχουν συνειδητοποιήσει καν τον ρόλο τους. Τους εμπιστευόμαστε την ψήφο μας για να μπορούμε να εκπροσωπούμαστε στο κοινοβούλιο, να καταψηφίζουν και να υπερψηφίζουν νομοσχέδια, το να παραιτείτε κάποιος από το βουλευτικό του αξίωμα επειδή διαφωνεί ως προς την ψήφιση νομοσχεδίων είναι το λιγότερο ανήθικο και πρέπει να βρεθεί αντιμέτωπος με τον λαό που τον ψήφισε. Δεν απαλλάσσετε των ευθυνών αυτός που παραιτείτε αντιθέτως γίνεται συνένοχος, γίνεται συνένοχος για να μπορέσει να τα έχει καλά με το κομματάκι του ξανά στο μέλλον. Τους ψηφοφόρους του όμως μπορεί να τους κοιτάξει στα μάτια;

Η κοινοβουλευτική δημοκρατία βυθίζεται έχει μετατραπεί σε κομματική δημοκρατία, όποιος διαφωνήσει με την κομματική γραμμή διαγράφεται και αυτό είναι ένα μείζων θέμα της δημοκρατίας του σήμερα. Δεν ψηφίζουμε δηλαδή πρόσωπα αλλά ψηφίζουμε κάποιον που θα συμφωνήσει απλά με την κομματική γραμμή. Η πολυφωνία δεν έχει πια ισχύ και τη θέση της έχει πάρει η ομερτά της σιωπής! Μπράβο σε όσους τόλμησαν να αντιταχθούν στην κομματική γραμμή, ήταν τουλάχιστον ειλικρινείς έστω και την ύστατη στιγμή πριν η χώρα παραδοθεί στους δανειστές.

Η Ελλάδα περνάει μια μεγάλη κρίση, όχι μόνο οικονομική αλλά κυρίως κρίση αξιών και ιδανικών, όχι τώρα αλλά από την μεταπολίτευση και μετά. Ψηφίζει με ‘’απολιτίκ’’ κριτήρια μια πολιτική χιλιοδοκιμασμένη που έχει αποτύχει στο σύνολο της, εκλέγει ανθρώπους που αποδεδειγμένα συμβάλλουν στην απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας και το χειρότερο όλων είναι ότι θα τους επανεκλέξει καθώς θα θέσουν για ακόμη μια φορά εκβιαστικά διλλήματα θα τάξουν λαγούς και πετραχήλια και τελικά θα μας ξανασώσουν…θα επανεκλεγούν.