«Καμπανάκι» από τον Γκουτέρες για τον τουρισμό: «Κινδυνεύουν 120 εκατ. θέσεις εργασίας παγκοσμίως»

Ο Αντόνιο Γκουτέρες τονίζει την ανάγκη να ξαναχτιστεί ο τουριστικός τομέας και να ξανακερδίσει τη θέση του ως δημιουργός αξιοπρεπών θέσεων εργασίας, σταθερού εισοδήματος και της προστασίας της πολιτιστικής και φυσικής κληρονομιάς, σημειώνοντας ωστόσο πως αυτό πρέπει να γίνει με έναν ασφαλή ισότιμο και κλιματικά φιλικό τρόπο. Ως προς αυτό προτείνει πέντε τομείς δράσης για την ανάκαμψη του τομέα.

Οι πέντε προτάσεις του Γκουτέρες

«Πρώτον, να μετριάσουμε τις κοινωνικό οικονομικές επιπτώσεις της κρίσης.

Δεύτερον, να οικοδομήσουμε την ανθεκτικότητα σε όλη την τουριστική αλυσίδα. 

Τρίτον, να μεγιστοποιήσουμε τη χρήση της τεχνολογίας στον τουριστικό τομέα.

Τέταρτον, να προωθήσουμε την βιωσιμότητα και την πράσινη ανάπτυξη και τέλος να ενισχύσουμε τις συνέργειες ώστε ο τουρισμός να υποστηρίξει περαιτέρω τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης».

Παράλληλα, τονίζει ότι η  υποστήριξη εκατομμυρίων νοικοκυριών που εξαρτώνται από τον τουρισμό σημαίνει την οικοδόμηση μίας βιώσιμης και υπεύθυνης ταξιδιωτικής εμπειρίας που είναι ασφαλής για τις φιλοξενούσες κοινότητες, τους εργαζόμενους και τους ταξιδιώτες.

«Χάθηκαν 300 δισεκατομμύρια δολάρια στον τουριστικό τομέα»
Ειδικότερα σκιαγραφώντας τις επιπτώσεις της πανδημίας στον τουρισμό, ο κ. Γκουτέρες αναφέρει: «Τους πρώτους πέντε μήνες του έτους, οι διεθνείς τουριστικές αφίξεις μειώθηκαν περισσότερο από το μισό και περίπου 300 δισεκατομμύρια δολάρια xάθηκαν στον τουριστικό τομέα. Συνολικά περίπου 120 εκατομμύρια απευθείας θέσεις εργασίας στον τουρισμό κινδυνεύουν. Πολλές από αυτές βρίσκονται στην άτυπη οικονομία, στις πολύ μικρές, μικρές και μεσαίου μεγέθους επιχειρήσεις, οι οποίες απασχολούν ένα μεγάλο ποσοστό γυναικών και νέων ανθρώπων».

Ιδιαίτερη αναφορά κάνει ο γενικός γραμματέας στις επιπτώσεις του κορονοϊού στα μικρά νησιωτικά κράτη. «Η κρίση αποτελεί ένα ισχυρό σοκ για τις αναπτυγμένες αλλά και τις αναπτυσσόμενες χώρες, είναι μία κατάσταση έκτακτης ανάγκης, ιδιαίτερα για πολλά μικρά νησιωτικά αναπτυσσόμενα κράτη και κράτη της Αφρικής.

Επίσης, αναφέρεται στις επιπτώσεις στις γυναίκες, τις αγροτικές κοινότητες, τους αυτόχθονες και πολλούς άλλους ιστορικά περιθωριοποιημένους πληθυσμούς, τονίζοντας ότι ο τουρισμός έχει αποτελέσει ένα όχημα για την ενσωμάτωση, τη χειραφέτηση και τη δημιουργία εισοδήματος.

Επίσης, υπογραμμίζει ότι ο τουρισμός είναι ένας σημαντικός πυλώνας για τη συντήρηση για την προστασία της φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιάς. «Η πτώση στα εισοδήματα έχει οδηγήσει σε αυξημένη καταστροφή μέσα και γύρω από τις προστατευόμενες περιοχές και στο κλείσιμο πολλών τοπίων παγκόσμιας κληρονομιάς που έχει στερήσει από πολλές οικογένειες πολύτιμα εισοδήματα» σημειώνει χαρακτηριστικά.

Αναδεικνύοντας τη σημασία του τουρισμού στην οικονομία, αναφέρει: «Ο τουρισμός είναι ένας από τους πιο σημαντικούς οικονομικούς τομείς στον κόσμο. Απασχολεί έναν στους 10 ανθρώπους στη Γη και προσφέρει τα προς το ζην σε εκατοντάδες εκατομμύρια άλλους. Δίνει ώθηση στις οικονομίες και επιτρέπει στις χώρες να ευημερούν. Δίνει τη δυνατότητα στους ανθρώπους να βιώσουν μέρος του πολιτιστικού και φυσικού πλούτου και φέρνει τους ανθρώπους πιο κοντά, υπογραμμίζοντας την κοινή μας ανθρωπότητα».

Συμπερασματικά, τονίζει πως «πράγματι, κάποιος θα μπορούσε να πει ότι ο ίδιος ο τουρισμός είναι ένα από τα θαύματα του κόσμου».