"Και η Εκκλησία να πληρώνει τους ιερείς"

«Κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας θα υπάρξει εφόσον αυτό υποδείξουν οι πολίτες» τονίζει ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος Νίκος Σηφουνάκης.

Πιστεύει ότι σήμερα το δίλημμα είναι «σωτηρία» ή «καταστροφή», καλεί τους πράσινους συνδικαλιστές που αντιδρούν στην κυβερνητική πολιτική να αντιληφθούν ότι βρισκόμαστε σε άλλη εποχή: «έχουν όλοι ευθύνες, κανείς δεν εξαιρείται» και προσθέτει πως «ο συνδικαλισμός πρέπει να αποκτήσει άλλη υπόσταση για να έχει προοπτική, αλλιώς θα συμπαρασυρθεί στη δίνη». Επιτίθεται στην ακροδεξιά πτέρυγα της Ιεραρχίας της Εκκλησίας γιατί προσπαθεί να εκμεταλλευτεί με εύκολο λαϊκισμό την ανασφάλεια του κόσμου, λέγοντας ότι «τα ακροδεξιά φαντάσματα κάνουν πως δεν ξέρουν ότι πουθενά στον κόσμο οι ιερωμένοι δεν είναι δημόσιοι υπάλληλοι. Οι ιερωμένοι συχνά λαμβάνουν δύο μισθούς από το Δημόσιο, θέλουν να μην φορολογούνται και να πολιτεύονται». Τάσσεται υπέρ του διαχωρισμού κράτους-Εκκλησίας.

Ε Είπατε ότι πρέπει να αναλάβει η Εκκλησία το βάρος της μισθοδοσίας των ιερέων. Γιατί δεν της το επιβάλλει η κυβέρνηση;

Α Από το 2000 μερίδα της Ιεραρχίας της Εκκλησίας επιχείρησε να καταστήσει τον άμβωνα εκλογικό μπαλκόνι. Τα τελευταία χρόνια, με τη φωτισμένη ηγεσία του σεμνού Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου, η «ακροδεξιά πτέρυγα» της Ιεραρχίας συμμαζεύτηκε. Με την έλευση της οικονομικής κρίσης, την αβεβαιότητα που δημιουργείται, τα «ακροδεξιά φαντάσματα» επανεμφανίσθηκαν για να εκμεταλλευτούν την ανασφάλεια του κόσμου με εύκολο λαϊκισμό. Κάνουν, μάλιστα, πως δεν ξέρουν ότι πουθενά στον κόσμο οι ιερωμένοι δεν είναι δημόσιοι υπάλληλοι. Στην Ελλάδα της ταύτισης Εκκλησίας-Κράτους, οι ιερωμένοι συχνά λαμβάνουν δύο μισθούς από το Δημόσιο, θέλουν να μην φορολογούνται και να πολιτεύονται. Δεν κάνω συμψηφισμό. Ομως, τώρα που οι περιστάσεις και οι δανειστές μάς αναγκάζουν να κάνουμε χρήση της εργασιακής εφεδρείας στο Δημόσιο, η ίδια η Εκκλησία έπρεπε αυτόβουλα να αναλάμβανε μέρος της μισθοδοσίας των ιερωμένων ελαφρύνοντας, έτσι, τον κρατικό προϋπολογισμό. Αυτή είναι μια πρόκληση και μια ιστορική απόφαση για την Εκκλησία.

Ε Η κόντρα σας με την ηγεσία της Ιεραρχίας κρατάει χρόνια.

Α Δεν είχα ούτε έχω κόντρα με την Εκκλησία. Δεν υπάρχει καμία απολύτως «βεντέτα». Αντιτάχθηκα σε δύσκολα χρόνια όταν επιχειρήθηκε «φονταμενταλιστικό προνουντσιαμέντο» από την τότε ακροδεξιά ηγεσία εναντίον των θεσμών. Τιμώ την ηγεσία της Εκκλησίας, ειδικότερα τη σημερινή, δεν τιμώ ορισμένους αμετροεπείς και λαοπλάνους που χρησιμοποιούν τις εκκλησίες για πολιτική δραστηριότητα. Τιμώ δε κυρίως τα εκατομμύρια τους πιστούς και τους απλούς παπάδες.

Ε Στη συζήτηση που θα ξεκινήσει για την αναθεώρηση του Συντάγματος θα προτείνετε το διαχωρισμό κράτους-Εκκλησίας; Το κόμμα σας τι θα κάνει;

Α Νομίζω ότι η πλειοψηφία του πολιτικού φάσματος στην Βουλή αλλά κυρίως η πλειοψηφία του λαού είναι πλέον ώριμη γι’ αυτό. Είναι σημαντικό ότι και ο αρχιεπίσκοπος αλλά και ορισμένοι ιεράρχες είναι άνθρωποι του διαλόγου και έχουν εκφράσει σχετική θέση.

Ε Εδώ, πήγατε να εξαιρέσετε την εκκλησιαστική ιδιοκτησία από το τέλος ακινήτων και υπαναχωρήσατε μετά την κατακραυγή που σηκώθηκε. Φαίνεται ότι στο εσωτερικό της κυβέρνησης λειτουργεί μια ισχυρή φράξια υπέρ των συμφερόντων της Ιεραρχίας…

Α Δεν τίθεται θέμα ύπαρξης κάποιας φράξιας ή ομάδας, όπως την εννοείται. Δυστυχώς όμως, ορισμένες φορές κάτω από τις δύσκολες και πιεστικές συνθήκες λαμβάνονται καταρχήν αποφάσεις χωρίς να έχουν εξαντληθεί όλα τα περιθώρια διαλόγου και διαβούλευσης και έτσι γίνονται λάθη.

Ε Είστε άθεος, κ. Σηφουνάκη;

Α Αυτό διακινούσε φοβιστικά η προηγούμενη ηγεσία της Εκκλησίας. Ηταν ο αντίλογός της στα επιχειρήματα που αναπτύσσαμε γιατί δεν μπορεί να πολιτεύεται η Εκκλησία. Αντισταθήκαμε στην αναρμόδια «εισπήδηση» για να χρησιμοποιήσω χριστιανικό όρο. Ηθελε ο μακαριστός να δαχτυλοδείξει τον γκιαούρη, τον γραικύλο, έτσι αποκαλούσαν όσους αντιτάχθηκαν στον συνταγματικό εκτροχιασμό που επιχειρήθηκε.

Ε Παραμένετε σοσιαλιστής;

Α Στην πολιτική βρίσκομαι επί χρόνια, από παιδί, δεν λησμονώ το ρηθέν των πρωτοκομμουνιστών ότι ο δρόμος είναι μακρύς και ο ορίζοντας του σοσιαλισμού όσο τον πλησιάζεις απομακρύνεται. Στην Ελλάδα, το όποιο σοσιαλιστικό εγχείρημα μετά το 1981 ταυτίστηκε με ένα μεταρρυθμιστικό ρεύμα που ανέδειξε το αποκλεισμένο μέρος της κοινωνίας. Αυτήν την πραγματικότητα ενσαρκώνει μια ολόκληρη γενιά, οι νέοι άνθρωποι μέχρι 40 ετών, που μεγάλωσαν σε καθεστώς δημοκρατίας, ειρήνης και είχαν επιλογή μόρφωσης. Ναι, λοιπόν, αυτό το όραμα είναι διαρκές.

Ε Υστερα απ’ αυτήν την πολιτική που εφαρμόζετε;

Α Σήμερα δυστυχώς, η πολιτική προτεραιότητα είναι η σωτηρία της χώρας. Η εποχή που ο πολίτης ελάμβανε σωρεία φορτικών τηλεφωνημάτων από τράπεζες για δάνεια κάθε είδους, έχει τελειώσει. Ζήσαμε μια εικονική πραγματικότητα. Σήμερα δεν υπάρχει η πολυτέλεια για ιδεολογικές προτεραιότητες, όπως σοσιαλισμός ή καπιταλισμός, δεξιά ή αριστερά. Η επιβίωση της πατρίδας μας προέχει. Οποιος ασκεί εφαρμοσμένη πολιτική δεν είναι αλάθητος. Το δίλημμά μας είναι «σωτηρία» ή «καταστροφή».

Ε Πάντως, στους δρόμους δεν μπορείτε να κυκλοφορήσετε χωρίς αστυνομική προστασία.

Α Οσο εσείς ή τα μέσα αναδεικνύετε τις απειροελάχιστες αυτοδικίες κανείς δεν κερδίζει, το αντίθετο αυτές οι πρακτικές πρέπει να καταδικάζονται. Αλλο η δημοκρατική διαμαρτυρία και άλλο η αυτοδικία. Μπορώ να κατανοήσω την απογοήτευση, το θυμό ή ακόμη και την οργή του απλού πολίτη. Είναι, όμως, ακατανόητο πολιτικές δυνάμεις να καλλιεργούν την απόγνωση των πολιτών και να οξύνουν τα πιο ταπεινά ένστικτα.

Ε Πολλά στελέχη του ΠΑΣΟΚ κυρίως από το συνδικαλιστικό χώρο, αλλά όχι μόνο, λένε ότι αυτή η πολιτική δεν είναι ΠΑΣΟΚ, αυτή η κυβέρνηση δεν είναι ΠΑΣΟΚ, ότι προδίδετε τις αρχές του κινήματος και διαλύετε την κοινωνία. Τι λέτε;

Α Πρέπει και αυτή η πλευρά του ΠΑΣΟΚ να αντιληφθεί ότι βρισκόμαστε σε άλλη εποχή και αν η χώρα γίνεται αποδιοπομπαίος τράγος στην Ευρώπη και τον κόσμο έχουν όλοι ευθύνες, κανείς δεν εξαιρείται. Ο συνδικαλισμός πρέπει να αποκτήσει άλλη υπόσταση για να έχει προοπτική, αλλιώς θα συμπαρασυρθεί στη δίνη.Το ΠΑΣΟΚ του 2011 δεν είναι -και δεν θα μπορούσε να είναι- εκείνο της δεκαετίας του ’80 ακριβώς διότι ούτε η ελληνική κοινωνία ούτε ο κόσμος είναι ίδιος. Δείτε γύρω μας πόσες αλλαγές συνέβησαν: ποιος θα περίμενε ότι η Κίνα, η Ινδία θα έρχονταν να αμφισβητήσουν την επί αιώνες πρωτοκαθεδρία της Δύσης στο διεθνές σύστημα;

Ε Συνάδελφοί σας στο υπουργικό συμβούλιο ισχυρίζονται ότι η κυβέρνηση δεν έχει πολιτική νομιμοποίηση και προτείνουν ή πρόωρες εκλογές ή δημοψήφισμα.

Α Ημουν και εγώ αυτής της άποψης και την είχα εκφράσει δημοσίως πριν από ένα χρόνο με το επιχείρημα ότι αφού άλλα πιστεύαμε ότι ήταν τα οικονομικά δεδομένα και βρίσκουμε μια κατάσταση τραγική από την κυβέρνηση της Ν.Δ. -γι’ αυτό και λιποτάκτησε- να πάμε στο λαό. Σήμερα όμως που η επιβίωσή μας εξαρτάται από τις δόσεις από τα 27 κοινοβούλια της Ευρώπης, με ποιο δικαίωμα θα δώσουμε λαβή σε όσους αναζητούν ευκαιρία να μας ξεφορτωθούν; Οταν πατήσουμε λίγο σταθερά στα πόδια μας ως κράτος, ναι, να πάμε στον λαό.

Ε Κυβέρνηση εθνικής ανάγκης;

Α Την αναζήτησε ο Γ. Παπανδρέου πιεστικά την επομένη σχεδόν των εκλογών, δεν υπήρξε ανταπόκριση. Χωρίς να θέλω στο απειροελάχιστο να «καλοπιάσω» το λαό μας, πιστεύω ακράδαντα ότι στις Δημοκρατίες τη λύση στα αδιέξοδα τη δίνει ο δήμος. Κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας θα υπάρξει εφόσον αυτό υποδείξουν οι πολίτες.

Ε Η αριστερά λέει ότι θα φύγετε με ελικόπτερα από τις ταράτσες των υπουργείων σας, ενώ ο κ. Τσίπρας αποκάλεσε τον πρωθυπουργό «ντίλερ».

Α Είναι θλιβερό η λεγόμενη ανανεωτική αριστερά, που προσέφερε στους αγώνες με τις ιδέες της, τον πρωτοποριακό της λόγο και τις φωτισμένες προσωπικότητές της, που εξέφρασε την πίστη στην πρόοδο και σε μια καλύτερη ζωή μεγάλων στρωμάτων της ελληνικής κοινωνίας, σήμερα το γνώρισμα της πολιτικής της να είναι ο μηδενισμός. Δεν επιθυμώ να απαντήσω σε ανοησίες και σε όσους τις εκστομίζουν, απάντησε ήδη ο αείμνηστος Λ. Κύρκος.

Στον ΤΑΣΟ ΠΑΠΠΑ
http://www.enet.gr